Wat een knudde dag
Ook B was ziek, dus die heb ik een dagje thuis gehouden. Hoesten, wat koorts enz.
Vannacht al niet zo'n beste nacht gehad, ze hoestte zich wakker, maar bij ons in bed uiteindelijk nog tot iets voor 8en geslapen.
Ze klonk al wel wat pieperig en zagerig maar niet zo heel erg, tot ze tussen de middag naar bed moest. Iets ging niet naar haar zin waardoor ze heel hard moest huilen, door het huilen nog meer hoesten en door t zo erg hoesten moest ze uit uiteindelijk slijm overgeven.
Ze was niet rustig te krijgen en was heel erg aan het piepen en kreeg amper lucht.
Toch de huisarts maar even gebeld, daar konden we om half 5 terecht.
20 minuten later vertrouwde ik het niet, ze bleef maar zo benauwd, dus maar weer terug gebeld, en toen konden we gelijk komen.
Bij de dokter bleek het gelukkig 'maar' een pseudokroep aanval te zijn, haar longen waren schoon. Dus heeft ze een shot prednison gekregen, dit verwijdt de luchtwegen weer. Het sloeg ietsje aan, en na een kwartiertje mochten we weer gaan. Ging het nou niet beter moesten we terugbellen.
Ik moest even met haar buiten lopen, want ook dat is goed bij PK, dus gingen we maar een rondje over de markt.
In de auto gebeurde er vervolgens weer iets wat ze niet leuk vond, en ging ze weer keihard huilen. Gevolg: aanval 2.
Ik thuis de dokter weer gebeld, ik dacht ik laat haar even slapen en dan zien we verder. Maar dat mocht niet, ik moest gelijk weer terug komen.
Hooooooooooooppp dosis 2 prednison erin. En weer een half uur wachten in de wachtkamer om te kijken of het aansloeg.
Dat deed het nu gelukkig beter, dus weer naar huis.
nog steeds is ze pieperig en zagerig, maar het is al een heel stuk minder.
Ik ben benieuwd hoe de avond gaat, als ze straks naar bed moet.
En ik? Ik ben echt nog gesloopter dan ik al was