Susan schreef:Ik zou er vooral moeite mee hebben omdat je leven nogal verandert als je kinderen hebt, je hebt niet meer de vrijheid die je eerst had, je kinderen gaan altijd voor, je moet altijd rekening houden met je kinderen. Acht uur aaneengesloten slapen is niet meer vanzelfsprekend, spontaan iets ondernemen zit er niet meer in. Eerlijk gezegd zou ik veel meer moeite hebben met die veranderingen als ik zelf geen kind zou hebben, als ik geen moeder zou zijn maar wel het leven zou moeten leiden van een moeder. Wat Nougat zegt zou ik ook wel hebben, dat ik het niet leuk zou vinden dat hij die dingen al met een ander heeft meegemaakt, ook al is natuurlijk iedere zwangerschap uniek. En het gedoe met exen, zijn ex blijft altijd in zijn leven en dat verloopt lang niet altijd leuk en harmonieus.

Nougat schreef:Ik vind het ook een beetje raar dat je als vader in de weinige tijd die je met je kind hebt gaat werken en dan alle zorg overlaat aan je vriendin. Je wil dan toch juist tijd doorbrengen met je kind neem ik aan? En 80 uur per week werken? Dat kan gewoon niet als je een kindje hebt, dan heb je nog een andere verantwoordelijkheid. Ik vind je vriend erg egocentrisch overkomen.

Caro schreef:Eens met Susan. Wat gek dat die moeders je nog geen blik waardig gunden. Heel vreemd... en niet heel raar dat jij je grenzen hebt aangegeven maar dat lijkt me erg moeilijk eigenlijk.

Ik heb geen idee hoe het met mij en 'de man' gaat verlopen, maar hij heeft ook kinderen en hoe gek ik ook ben op kinderen, ik besef me wel dat het daardoor flink verandert dan dat je allebei geen kinderen hebt. En dat was mijn ideaalplaatje eigenlijk. En ik merk dat dat me nu wel 'remt'.. maar ik zie wel. Ik wil er van de andere kant nog niet téveel over nadenken..