Hij zal toch met andere kinderen/mensen moeten leren omgaan. Je kan hem moeilijk voor de rest van zijn leven thuis laten zitten, toch? Ik zou hem juist naar de psz laten gaan, zodat hij kan zien dat niet alle kinderen slaan/stom zijn.

Haha nee, thuis laten zitten was ook niet echt mijn bedoeling... Maar ik vraag me af of hij niet door het angstig zijn al een soort kwetsbaarheid uit zal stralen wat juist zal uitlokken dat hij ook daar 'slachtoffer' zal worden. Misschien heeft iemand ideeën waar ik hem eerst wat meer succeservaringen op kan laten doen met andere peuters? Bij peutergym (nu 2 lessen gehad) trekt hij ook alleen naar mij toe nl...

Ik vind het gewoon stom ook.

Ach, wat sneu! Lastig ook.
Is het een idee om eerst iets met hem samen te gaan doen? Peuterdans, gym enz? Dat geeft hem wellicht wat meer vertrouwen omdat jij er dan bij bent.
Psz kan je daarna doen. Eerst even wat leuke ervaringen hebben, zou ik zeggen.

Oh, ik lees nu pas je tweede reactie.

Heb je geen andere leuke kindjes in je omgeving? Waar hij samen mee kan spelen.

Ik denk dat het misschien juist wel goed is om hem naar de psz te laten gaan, dan kan hij aan kindje wennen en hopelijk goede ervaringen opdoen voordat hij op de basisschool in en grote klas komt..

Daarnaast zou ik wat hij vertelde over het kindje bij de gastouder dat bespreken.
Wat je over peutergym verteld zou mijn oudste ook doen, denk ik.

Hè, wat sneu voor L. Gijs. Ik zou L. wel naar de PSZ laten gaan, juist ook om te leren ervaren dat andere kindjes ook leuk kunnen zijn. Misschien kunnen de leidsters er wat in betekenen om hem waar meer te begeleiden de eerste tijd door hem te betrekken bij de andere kinderen.

Om hem eerst wat goede ervaringen op te laten doen, zou je misschien kunnen afspreken met mensen in je omgeving met kinderen in dezelfde leeftijd? Heb je die mensen in je kennissenkring zitten? Of anders misschien een keer iemand meeten van hier die bij jou in de buurt woont met een kind van dezelfde leeftijd?

Ik heb nog een lief jongetje die wel wil spelen, maar ik geloof niet dat jullie in de buurt wonen.

Wat Jans zegt vind ik wel een goede: misschien eerst samen een activiteit doen waar ook kindjes zijn zodat hij wat vertrouwen krijgt. Misschien dat je ook contact op kan nemen met de psz voor je hem opgeeft om te vragen hoe zij er in staan en hoe zij zouden reageren.

Y. gaat op dinsdag naar het kdv en op maandagochtend/donderdagmiddag naar de psz. Hij speelt over het algemeen met meisjes (heeft ook elke dag een ander schatje hihi) Waarschijnlijk omdat het spel van de jongens wat harder is. Hij zegt ook regelmatig dat hij geslagen/geschopt/geknepen is en dat is dan door een jongen. Toevallig heb ik het er 2 weken terug op het kdv over gehad met de leidster. Ik vroeg me namelijk af of hij het pispaaltje is en altijd gepakt wordt en als dat zo is of hij dan iets terugdoet of zich maar laat slaan/schoppen.
De leidster heeft er nu 2 weken op gelet en gaf aan dat hij zeker niet het pispaaltje is en best van zich af weet te bijten. Hij doet dus gewoon net zo hard mee als er éénmaal iets gaande is. Ze merkte alleen wel op dat ze nog niet gezien had dat hij de veroorzaker was. Een echt meelopertje dus

Ik wilde al typen dat ik wel een keer af wil spreken, maar ik verwarde je met amber (vast door de naam van L.), je mag altijd komen maar het is een beetje ver ;)

Wat een ontzettend sneu verhaal toch wel. Maar wat je benoemt die angst herken ik ook bij het dochtertje van mijn vriendin.
Op de peuterspeelzaal gaan ze er juist heel goed mee om, hebben overal begrip voor, en proberen spelende wijs haar te helpen waar nodig. Geven haar veel positieve aandacht en praten veel met haar.
Ik merk ook zelf als wij er zijn met kinderen en manlief (ze is ook bang voor andere mannen) dat het beter gaat. Dus in dat op zicht heeft de PSZ haar (dochtertje) goed geholpen.

wij hebben er juist voor gekozen om haar meer tijd te geven om zich daarin te ontwikkelen. Nu gaat ze naar de basisschool en het gaat eigenlijk best goed. Dit had ik zelf ook al verwacht, maar iedereen in onze omgeving hield zijn hart spreekwoordelijk vast. Zij heeft echt die extra tijd nodig gehad om sociaal wat sterker te worden en ben ik achteraf heel erg blij met de beslissing om haar niet naar en PSZ te doen. Ik denk dat zij daar op die leeftijd nooit had kunnen wennen en zichzelf daar niet staande had kunnen houden. Op de basisschool besteden ze daar overigens wel extra aandacht aan en met die hulp gaat het echt ontzettend goed op school, maar dat komt ook omdat veel uitgelegd kan worden. Dat had op de PSZ niet gekund, omdat ze dat soort dingen niet goed had begrepen.

Hij mag wel een keer met M. spelen als je dat leuk vindt. Misschien dat het makkelijker is om aan 1 kindje tegelijk te wennen.

Ik denk wel dat het goed is dat hij naar de psz gaat, daar kan hij leren met andere kindjes te spelen en leren dat ze echt niet allemaal slaan. Je kunt ook met de psz overleggen welk dagdeel een rustig/klein groepje is zodat het niet te druk is.

Hier precies hetzelfde, al hielden wij zelf ook ons hart vast voor het starten op de basisschool.

Mijn dochter gaat sinds een half jaar naar de peuterspeelzaal. Dit ging hartstikke goed, totdat er een paar weken geleden een nieuw jongetje bij kwam. Hij heeft haar niets misdaan maar ze vindt hem heel eng en begint gelijk te huilen als ze hem ziet en wil dan mee naar huis. Nu is het met wegbrengen drama en ik weet ook niet zo goed wat ik daarmee moet. Ik vind wel dat ze moet leren dat ze niet iedereen aardig hoeft te vinden en dat dingen niet altijd gaan zoals zij wil. Op zich ben ik daar ook vrij hard in, ze moet het maar leren. Maar sneu is het natuurlijk wel omdat haar zin in de peuterspeelzaal nu helemaal weg is terwijl ze het geweldig vond. Ik hoop dat ze er even doorheen moet en dat het dan goed komt, maar het is echt lastig! En ik ken haar zo ook helemaal niet, normaal is het een haaibaai eerste klas en laat ze zich echt niet de kaas van het brood eten zeg maar...

Om even op je vraag terug te komen ( ): ik zou het proberen. Het heeft mijn oudste heel erg goed gedaan. Hij was heel verlegen en sociaal ook niet zo sterk en is door de peuterspeelzaal echt gegroeid daarin. Het heeft hem heek erg goed gedaan en mede daardoor ging het starten op de basisschool ook erg makkelijk bij hem.

Mijn zoontje vind andere kinderen ook niet leuk, hij speelt liever alleen. Hij is een tijdje naar de psz geweest, dat hielp wel een beetje, hij probeerde al meer contact te leggen, nu zit hij op de basisschool, de juf zei dat hij andere kinderen nog steeds wel eng vind en voornamelijk alleen speelt, maar zal vasr goedkonen. Je kunt het toch niet forceren.
Nou ziet hij in het dagelijks leven, dus buiten school ook eigenlijk geen kinderen om mee te spelen :-(

Annemie, maar daar kan je zelf toch ook voor zorgen, afspreken met een kindje uit zijn klas. of via het forum hier met een andere moeder en kindje afspreken.