Ik had precies hetzelfde. Op een gegeven moment was mijn dag gewoon omgedraaid als het het ware. Bij de tweede heb ik ook altijd goed geslapen. Misschien een nacht of 3 niet maar echt niet meer. Ik denk dat je dan toch meer in een ritme zit en je overdag natuurlijk meer bezig bent met je peuter die rondloopt.

Ik heb de oplossing tegen brandend maagzuur; omeprazol. Gekregen via de huisarts en ik slaap weer heerlijk!

Ik dacht dat ik al gereageerd had maar mijn reactie is weg

Grappig om alle verschillende verhalen te lezen. Ik kan me heel goed voorstellen dat het voor sommigen echt een ramp is. Zelf maak ik ook weinig van de 'roze wolk' mee helaas. Maar ik had van tevoren al wel verwacht dat zwanger zijn niet echt mijn ding zou zijn. Ik ben een controlfreak en een doemdenker en heb niet zoveel geduld, dus ja.... dat in combinatie met zwanger zijn werkt niet echt, haha.

Helaas heb ik ook veel klachten die het minder leuk en erg onzeker maken. Naast de harde buiken en pijn heb ik ook veel last (gehad) van misselijkheid, extreme vermoeidheid, slapeloosheid, bizar lage bloeddruk, lage rugpijn, maagzuur, veel puistjes (al vind ik dat verder niet zo erg) etc. Toch kan ik het geen ramp noemen omdat ik gelukkig ook nog genietmomentjes heb. Het schoppen en bewegen van ons kind, mijn mooie buik (en borsten, gna gna) en het toeleven naar het beginnen van een nieuw hoofdstuk in ons leven met onze zoon, het nadenken over namen en kamertje en alle andere voorpret kunnen me erg vrolijk maken. Maar mijn hobby zal 't zeker niet worden nee.

Dit!

Al kom ik inmiddels wat lastiger in slaap, maar als ik slaap slaap ik héérlijk

Ik sliep bij beide zwangerschappen wel hetzelfde. Gewoon de nacht doorslapen maar rond 4 uur al klaar wakker. Bij Siem sliep ik rond 6 uur dan weer in tot een uur of 10. Maar bij Dian kon dat niet want Siem was juist wakker vanaf 5-6 uur. Vond dat echt heel zwaar. Ook omdat de hele zwangerschap sowieso niet fijn verliep. Veel rusten zit er niet in bij een tweede.

Hier ook, bij de oudste sliep ik vanaf week 32 ofzo al slecht, bij de tweede sliep ik goed tot 38 weken en ik een ontsteking aan mijn kaak had. Die is bij de kaakchirurg opengemaakt en was ik pijn vrij Van slapen kwam niks meer want binnen 24 uur kwam de jongste.

Wel fijn dat je lijf iig gewacht heeft tot de pijn over was voordat je bevalling begon HappyDobby!

Hier slaap ik tot nu toe eigenlijk best goed (op dat vreselijke plassen nonstop na), maar het feit dat ik niet bij kan tanken omdat L. smiddags niet meer slaapt vind ik wel best pittig.

Ja, zwaar is dat hè, parel. Dat had ik hier ook. Echt pittig!
Ik haalde de gekste capriolen uit in de hoop dat ik een beetje op de bank kon chillen. Op een gegeven moment stond de box er en wilde ze daar graag in. Toen heb ik haar d'r speen gegeven en kon ze opeens heel rustig daar zitten en liggen. De speen mocht ze nooit beneden hebben, maar voor toen heb ik een uitzondering gemaakt, haha.

Die speen is hier helaas al even weg ;)
Maar ze kijkt een heleboel tablet tegenwoordig haha

Oh ja, dat vind ik ook vrij pittig. Ik heb mijn dochter sinds vrijdag geen middagslaapje meer laten doen en dat is voor mezelf niet al te leuk. Ik ben echt op tegen de middag, en dan moet ik haar ook nog bezighouden vaak. Ze heeft het zelf ook nog een beetje moeilijk met het niet slapen overdag, dus ze wordt ook wat jengelig 's middags.

Afgelopen zaterdag ben ik op de bank gaan liggen met mijn ogen dicht en was ze lief aan het spelen. Totdat ik in één keer 'plets, plets' hoorde. Toen ik opkeek, had dochter de net gevulde bellenblaas leeg gegooid in een keukenpannetje om mee te koken, vervolgens bedacht dat het toch leuker was om uit te smeren over de salontafel en daarna bedacht dat het schuimt als je je handen op tafel slaat. En ja, schuim = shampoo, dus hoort op je gezicht en in je haar etc...

Dat biedt perspectief voor de toekomst!

Ik sliep dus ook vreselijk slecht, had vanaf 30 weken veel harde buik en en totaal geen conditie meer. Maar toch voelde ik me prachtig en genoot ik volop. M was (en is) een heel drukke baby, bij iedere beweging in mijn buik voelde ik me zo vreselijk trots. Ik hoop het nog een keer mee te mogen maken.

Hahaha Sanne wat een mooie actie van haar!

Ik was heel blij met mijn brave kleuter. Als ik tijdens mijn zwangerschap een dutje wilde doen sprak ik met hem een tijdstip af waarop hij me wakker mocht maken. Dan ging hij even zelf spelen en op het afgesproken tijdstip ging hij me dan aaien en zachtjes zeggen 'mama, wakker worden'

Ah, Filoria, dat is lief. Echt heel schattig (en makkelijk ook). Ik denk dat H. daar nog niet aan toe is haha. Ze dekt me wel toe en geeft een kus en ze gaat naast me zitten op de grond, maar na een tijdje is ze haar spelletje weer zat en moet ik opstaan, weer terug naar bed, opstaan, weer terug naar bed (en dat liefst 100 keer(.

Ik kan me voorstellen dat je daar niet echt van uitrust ;)

Ik vond het heerlijk, op de eerste weken na waarin ik behoorlijk misselijk was (wk 7 tot 14). Na de misselijkheid kon ik er echt van genieten.