Wat vreselijk voor je vriendin. Was dat ook bij een urgentie commissie? Ik heb gelukkig hulp van een maatschappelijk werker die mijn verleden kent en vorig jaar ook kemand geholpen heeft, met succes.

Hoe gaat het nu met je vriendin, heeft ze een oplossing kunnen vinden?

Venz ook ik hoop dat je in aanmerking komt voor urgentie. Hier lukt dat niet. Mijn zus heeft eerst ik een huis gewoond dat te koop stond en nu woont ze in een vakantiehuis

Bij een urgentie commisie idd, was echt heel naar. Ik snap best dat ze niet elke gescheiden ouder kunnen helpen hoor. Maar zij is al heel jong wees geworden en heeft naast haar zus, die aan de andere kant van de wereld woont, ook geen familie oid waar ze terecht kan.

Er is nog geen oplossing, ze is een tijdje bij ons geweest, dat ze overdag bij haar zoon was en daarna en de weekenden bij ons, maar dat is geen langduriger optie omdat wij geen kamer over hebben. Ze verblijft nu bij een kennis op 1,5 uur afstand, maar ook dat kan niet langdurig want haar zoon moet over een jaar ook naar school. Particulier is hier onbetaalbaar voor haar en komt ze ook niet voor in aanmerking met haar wajong.
Het UWV gaat nu kijken of zij wat kunnen regelen, zodat ze daarna ook aan een reintegratie kan gaan werken.

Chaos wat naar voor je vriendin. Jammer dat ze geen urgentie kan krijgen. Moeilijk hoor!

WoW dat slaat toch echt nergens op, zo van je hebt een soort van onderdak red je maar.
Venzje hopelijk lukt het met urgentie.

Hier loopt het helaas nog niet zoals het moet. Vorige week vrij duidelijke afspraken gemaakt met de mediator. Mijn ex had de mediator uitgekozen en daar ook tijdens mijn zwangerschap al een tijdje contact mee gehad. Ik vond het allemaal wel prima. Nu komt hij ineens er mee aan zetten dat hij een andere mediator wil, dat hij er al 2 gevonden heeft en of ik even wil kiezen... Uhm sorry, je mag al een mediator kiezen maar als zij dan de belangen van J goed in de gaten houd wil je een andere mediator omdat dit niet in jou straatje past. Je hebt haar zelf uitgekozen!

WoW, meer dan een jaar geleden dat hier iets gepost is. Toch een up, benieuwd hoe het met iedereen gaat. Wellicht nog nieuwe alleenstaande moeders ook?

Kleine update vanaf deze kant; nog steeds alleenstaand, én nog steeds moeder.
Ik ben nu zo'n 2 jaar geleden 'gescheiden' en we zijn beide van mening dat dit het beste besluit is geweest.
De kinderen doen het super goed, lijken zich happy te voelen, en we hebben beide niet het idee dat ze te lijden hebben onder de situatie wat natuurlijk heel fijn is.

Ik zelf zou het wel heel leuk vinden om ergens weer eens de liefde te ervaren, maar heb geen idee hoe of waar te beginnen. Hoe doen/deden jullie dat?

@Minx, ik ben dus ook benieuwd hoe het nu met jou gaat. En met je zoontje.

Had andere topic ook al ff gereageerd maar ex moet je nog steeds alles letterlijk vertellen dat zal ook wel niet veranderen. De opbouw gaat dan ook heel langzaam. De komende twee maanden ben ik 1x per week 4 uur weg en dan is hij met j in het huis. Dat wordt vanaf maart 6 uur en dan kijken we in juni weer.

J doet het verder fantastisch. Ontwikkeld zich heel goed maar is wel echt een mama's kindje.

Huizen reageer ik op als ze in de goede wijk staan en in de goede categorie vallen. Tis elke keer plek 2/3/4 dus zit daar wel tegenaan.

Qua werk gaat nog een leuke uitdaging worden maar dat regelen we ook wel. Heb nog steeds emdr omdat ik overal wel ptss aan over heb gehouden. Dus daarna goed kijken. Deze week de uitspraak van de rechter als het goed is, ben benieuwd of m'n ex-werkgever nog in hoger beroep gaat. Daar ga ik wel vanuit eigenlijk.

Fijn dat het in ieder geval met je zoon goed gaat Minx!

Ik vroeg je af, was particuliere huur bij jou geen optie? Het heeft hier een paar huizen geduurd, maar zitten nu echt voor langere tijd te plek in de particuliere huur. In principe kan ik hier zo 5 jaar blijven wonen. Heel blij mee want die rust gunde ik mijn kinderen ook zo erg. Helaas niet in hetzelfde dorp als hij vader, maar dichtbij genoeg om met een jaar of 2 alleen op de fiets heen te gaan.

Particuliere huur kan ik niet betalen. Dan betaal ik me scheel voor minder ruimte dan dat ik nu heb. Er zijn bij mijn namelijk wat fouten gemaakt. Doordat mijn ex werkgever me niet ziek uit dienst heeft gemeld is dit nooit geregistreerd bij het UWV. Vervolgens verlof en daarna ziektewet. In november heeft een arts bepaald dat ze dacht dat ik vanaf januari wel weer kon solliciteren en ben dus zo de arbeidsmarkt op gegooid. Nog geprobeerd hulp te krijgen maar dat schoot ook niet op. Heb toen een tijdelijke baan gevonden (juli/aug) en daar toen een enorme terugval bij gehad en ook weer therapie gaan volgen. Maar ja ww was toen wel op dus toen kwam ik in de bijstand en die zeiden bij het eerste gesprek we gaan jou eerst maar eens een belastbaarheidsonderzoek geven want volgens mij kun je helemaal nog niet werken.

Oh op die manier. Ja dan ben je wel erg beperkt natuurlijk.
Woon je nog bij je ouders nu?

Ja, mijn oudste broertje is het huis uitgegaan de week nadat ik terug kwam. De jongste is gaan samenwonen in april dit jaar dus zou in principe 3 kamers kunnen hebben. Heb nu de kleinste in gebruik als opslag en de grootste slapen wij. Ouders werken 4 en 5 dagen dus dat is prima te doen. Heb gelukkig wel veel inschrijftijd dus het komt wel goed. Elk huis dat ik niet krijg is weer een huis dichterbij een eigen plekje.

Goedzo! Positieve instelling. Daar kom je het verste mee. Wat zal dat heerlijk zijn wanneer je een eigen plekje hebt.
Ik het alle pagina's van dit topic doorgespit, leuk om te lezen hoe ik er toen in stond. Scheelt niet veel van nu. Ik ben dankbaar dat alles nog steeds zo mag gaan, en dat we er samen voor zorgen dat onze kinderen gekukkig zijn.

Echt lang niets gepost ja, heb niets gemist dus in mijn afwezigheid . Fijn dat het zo goed gaat Popcorn. Ik heb hetzelfde gevoel: kinderen hebben er niet onder geleden en het was voor iedereen het beste. Minx, jij klinkt ook alsof je vertrouwen hebt in de toekomst, fijn.

Denk dat je gewoon eens zou kunnen gaan rondkijken op een datingsite, lijkt me wel doodeng haha. Maar dat is waar veel mensen nu toch wel de liefde vinden, heb ik de indruk.

Leuk dat je er bent Twellie, hoe gaat het met jou?
En met je kinderen (meisjes toch?) gaat het dus ook goed?

Thanks, gaat goed! De oudste twee zitten op school en de jongste gaat dit jaar ook nog. Inderdaad allemaal meisjes. Mijn oudste gaat als een speer op school: met zes jaar was ze met lezen en schrijven al bezig in de boeken van groep 5. Tweede is het tegenovergestelde: die blijft denk ik wel zitten dit jaar. Wel hebben ze het er beiden naar de zin en da's belangrijk. En met mij gaat het zijn gangetje, heb niet veel bijzonders te vertellen eigenlijk, weinig veranderingen de afgelopen tijd.

Hoi, ook ik ben een alleenstaande moeder van 2 kinderen. Ik ben zo'n 2,5 jaar geleden gescheiden. De scheiding zelf verliep redelijk soepel alleen nu lopen mijn ex en ik weer bij de mediator. Hij komt al anderhalf jaar de gemaakte afspraken niet na. En daar ben ik nu zo klaar mee.

Mijn kinderen overigens doen het super. Het gaat goed op school, zitten lekker in hun vel, heerlijk. Mijn dochter heeft de afgelopen week wel eens gezegd dat ze wilde dat wij weer in 1 huis gingen wonen. Ik heb haar uitgelegd dat dat niet meer lukt. Dus ze zijn er af en toe nog wel mee bezig (logisch ook).

Oh dat opperen ze hier ook wel eens hoor, maar ze weten ook waarom het niet kan. Ik snap ook wel dat ze het willen, maar ik denk dat we alle vier nu dood ongelukkig zouden zijn in 1 huis.
Denk ook dat dat logisch is, ik heb er ook geen moeite mee dat ze het vragen of zeggen.

Fijn dat het goed met je gaat Twellie!

Twello fijn dat het met de kinderen goed gaat, z'n gangetje is ook wel eens lekker of niet.

Zoux lastig dat hij z'n afspraken niet nakomt hopelijk komen jullie er met de mediator uit.

Ik heb idd wel vertrouwen. Als ik het echt helemaal zat ben kan ik zo weg. Wil alleen het liefste een huis met een tuin want J wordt echt blij van buitenspelen. Dus dat is gewoon ff iets meer geduld hebben.