Ik werk 36 uur en voel me niet schuldig. Nu nog 4x9 maar binnenkort gewoon 8 uur,dus de ene week 4 en de andere week 5 dagen. Ook onregelmatig. Misschien dat ik me niet schuldig voel omdat ik zelf ook zo ben opgegroeid, 2 fulltime werkende ouders. Ik heb dat nooit vervelend gevonden. Zelf vind ik mijn carriere gewoon erg belangrijk, ik ben best ambitieus en wordt onrustig als ik voor mijn gevoel niks 'bereik'. Mijn man werkte tot voor kort 40 uur, en had 1 dag ouderschapsverlof, inmiddels zit hij al 2 maanden fulltime thuis en dat gaat waarschijnlijk zo blijven, dus S is elke dag bij papa en gaat binnenkort ook van het KDV af. Ze ging altijd 2 dagen en oma past 1 dag op. Ze is ook een tijdje 3 dagen gegaan en dat ging prima, een heel gelukkig kindje (gebaat bij structuur merk ik)
Ik zou het gewoon proberen als je het graag wilt, wie weet bevalt het nu wel heel erg goed.

Als ik het zo lees, krijg ik het idee dat je het best zou willen en het ook een unieke kans is. Qua opvang valt het zo te lezen ook mee. Ik denk dat ik er in jouw situatie voor zou gaan.

Zelf zou ik het niet doen, maar ik heb sinds ik moeder ben sowieso weinig meer met carrière. Klinkt een beetje stom misschien hoor. Maar voordat ik kinderen kreeg had ik allerlei plannen, nu ze er eenmaal zijn vind ik daar niks meer aan en ben ik zolang de kinderen klein zijn het liefst zoveel mogelijk thuis. Voorlopig werk ik niet, en ben erg blij dat we die mogelijkheid hebben. Ik weet dat ik een risico loop dat het straks als ik wel weer dingen wil misschien niet of minder goed lukt, maar dat risico neem ik voor lief. Scheelt ook wel dat als we een beetje op de uitgaven letten, het met onze huidige inkomsten ook redden. Dus als ik weer ga werken is alle extra inkomen mooi meegenomen. En mijn plannen van vroeger zijn ook nog niet verdwenen, maar heb op dit moment gewoon weinig behoefte aan er wat mee te doen.

En anders kun je het toch altijd gewoon proberen.

Ik zat in een soort gelijke situatie en heb ook voor die 4 dagen gekozen.
Bij mij pakte het helaas niet goed uit. Kinderen bekaf, pap en mam kapot en een ontploft huishouden.
Ik kwam voor mijn gevoel nergens aan toe en liep op mn tandvlees.
Na 3 maanden ben ik toen weer naar 24 uur gegaan. Mijn leidinggevende vond het erg jammer maar snapte het gelukkig wel.
Ik heb nooit geen spijt gehad.

Ik zou het persoonlijk niet doen/willen maar dat komt omdat ik alles boven de 16 uur al te veel vind. Ik werk zelf 10 uur in de week en in kindervakanties 18 en dat is echt de max. Ik wil het liefst meer bij de kinderen zijn dan op het werk.

Maar in jouw geval, als jij het niet erg vind zou ik het doen. Kun je misschien eventueel een proefperiode afspreken? Dat je in die tijd kan bedenken dat dit toch teveel is.

Een proefperiode zit er helaas niet in. Zoals ik er nu in sta is dat ik er gewoon voor ga. Ik zit ook nog op een tijdelijk contract dus ik ga een half jaar kijken hoe het bevalt. Gaat het niet, dan ga ik het gesprek met mijn manager wel aan om te kijken wat de mogelijkheden zijn.

Persoonlijk zou ik het niet doen, ik vind drie dagen werken ( en alles wat daar dan bij hoort) al meer dan voldoende. Maar ik ben dan ook geen carrière mens. Ik wil gewoon fijn werken, soms een studie/cursus volgen maar hogerop hoef ik niet.

Dit

Jij bent dus een dag thuis en je man is een dag thuis? Dat betekent dus dat jullie samen 4 dagen voor de kinderen thuis zijn. In hoeveel gezinnen werkt de man wel niet full-time en de vrouw 3 dagen? Die situatie is dan toch in feite hetzelfde? Ik zou het lekker doen als je de baan ziet zitten. Je mag ook best werken aan iets voor jezelf, daar pluk je later alleen maar de vruchten van.

IK werk 36 uur (4x9) en mijn vriend 32, al zijn er ook weken bij dat het 45+ uren maakt. Op maandag is mijn vriend overdag thuis, op dinsdag gaat Y. naar de opvang, op woensdag hebben we een gezinsdag en zijn we met z'n drietjes vrij. Op donderdag past oma op en op vrijdag is papa weer thuis. Mijn vriend werkt in de horeca, dus voornamelijk 's avonds en in het weekend waardoor we vrij weinig opvang nodig hebben.

Ik zou niet anders willen. Vind het heel fijn om mama te zijn, maar ook fijn om lekker naar mijn werk te gaan. Misschien dat ik naar 32 uur ga als Y. in januari naar school gaat, maar dat heeft er meer mee te maken dat ik hem dan op kan halen op een aantal dagen en we geen bso nodig hebben. Moet dat eerst nog overleggen, want als de mogelijkheid er is om 4 uur thuis te werken doe ik dat. Mijn vriend is er 's avonds toch niet en Y. ligt op bed, dus dan kan ik net zo goed werken.

Als ik jouw verhaal zo lees denk ik dat je zelf wel weet wat je wil.
Succes met het maken van je keuze!