Voordat onze zoon geboren werd en we dus beiden nog fulltime werkten, was de rolverdeling hier ook anders hoor. Maar nu ik meer thuis ben bij onze zoon, vind ik het ook niet meer dan normaal dat ik wat meer in het huishouden doe.

Gelukkig niet! Ik vind het huishouden zo'n geestdodelijk klusje, daar haal ik echt geen voldoening uit. Wij hebben een schoonmaakster. Verder doet degene boodschappen die 't eerste thuis is, koken doen we vaak samen. We eten regelmatig met vrienden of buiten de deur, we koken dus ook niet dagelijks.

De was doen we ook 50/50. Hoezo zou een man niet met een wasmachine om kunnen gaan? Ik doe al m'n eigen was sinds m'n 12e, het is nou niet bepaald rocket science.

Ik zou het ook vreselijk vinden om geen werk te hebben en thuis te zitten met kinderen.

Wij hebben ook geen traditionele rolverdeling. We hebben geen kinderen en ik denk dat het daardoor sowieso al niet traditioneel genoemd kan worden, want volgens mij wordt onder traditioneel verstaan 'vrouw blijft thuis bij de kinderen, man zorgt voor brood op de plank'.
In het huishouden hebben we allebei vaste taken wat betreft de wekelijkse dingen. Ik doe de was, hij stofzuigt, ik maak de wc's schoon en hij de badkamer. Eerst wilden we alles samen doen, maar daar kregen we te veel geruzie over, dus nu maar zo. Bevalt heel goed!

Inderdaad is de wasmachine aanzetten echt geen 'rocket science'. Van die vrouwen die werkelijk zeggen en geloven 'mijn man kan daar niet mee omgaan', daar verbaas ik me zo over. De auto kan hij dan wel weer repareren en de televisie programmeert hij ook, maar zodra het een knopje op een wasmachine is, dan gaat het ineens te ver, ofzo. Begrijp niet dat iemand daar intuint, hahaha!

Ik vind dat ook echt raar, ik snap dat niet. Vind dat een enorme afknapper ook.

Mijn man geeft wel iets minder om kleding dan ik. Hij haalt zijn schouders op als een mooie blouse verprutst uit de wasmachine komt, omdat hij dacht dat ie wel uit kon proberen of het roze/witte dekbedovertrek van onze dochter erbij kon. Hij is daar toch wat minder voorzichtig mee dan ik, dus ik doe liever de was. Hij kan het wel, maar ik doe het meestal.
Verder is het hier denk ik 70% voor mij, 30% voor mijn man, maargoed, ik werk part-time en hij meer dan fulltime.

Ja en nee. Ik werk 20 uur per week, man 3x zoveel. Dus qua huishouden doe ik bijna alles. Hij is heel handig dus doet het betere kluswerk in en om het huis. En het vuilnis doet hij. De tuin doen we samen. Administratie doe ik. Ik vind het belangrijker dat als hij thuis is hij tijd heeft met de kinderen dan dat hij ineens gaat stofzuigen o.i.d. Alhoewel hij dat wel regelmatig in het weekend doet trouwens, net zoals boodschappen halen of een was aanzetten. Het is niet zo dat als hij thuis is en ik iets doe hij blijft zitten, hij helpt dan gewoon mee.

Laatst was het totaal niet traditioneel. Ik was aan het grasmaaien (vind ik leuk om te doen) en man was loom armbandjes aan het maken met de oudste twee

Is grasmaaien dan zoiets mannelijks om te doen? Haha, ik herken bij de meeste dingen niet eens of ze nou typisch mannelijk zijn, of typisch vrouwelijk. Moet daar echt over nadenken, omdat ik gewend ben om al die dingen gewoon te doen. Het aandraaien van een paar schroeven bijvoorbeeld, is dat echt zo zwaar? Mij lukt het gemakkelijk, dus kan me dat niet zo goed voorstellen.

Wij hebben geen traditionele rolverdeling. Ik doe iets meer in het huishouden omdat ik minder uren werk. Maar we doen allebei eigenlijk alle klussen wel.

In mijn omgeving is grasmaaien erg mannelijk geloof ik. Mijn ouders en schoonouders kwamen op dat moment aanwaaien bij ons en ze waren erg verbaasd

Oh, wat apart! Ik moet altijd aan mijn opa en oma denken, die hadden namelijk een traditionele rolverdeling, maar mijn oma deed dat wel, het grasmaaien en de tuin onderhouden.

Tegenwoordig lijkt het me wat uit verhouding als je nog steeds de taken traditioneel verdeeld. Als ik naar mijn opa en oma kijk, dan hadden ze allebei veel werk te doen. Mijn oma zorgde voor 7 kinderen en die deed de was met de hand, er waren nog geen weggooi luiers, ze kookte uitgebreid, pakjes bestonden niet eens, en zo kan ik nog honderd dingen noemen die in 1940 lastiger waren, dan nu in 2014.

Als je nu 1 - 3 kindjes hebt en je bent fulltime thuis en je man werkt fulltime, dan lijkt me dat wat uit verhouding. Het huishouden stelt tegenwoordig niet meer zoveel voor namelijk. Ik vind het dan ook bijzonder dat zoveel mensen hier nog steeds aan vasthouden.

Maar moet het precies worden verdeeld dan?

Nee, natuurlijk niet. Het is alleen wel apart dat het leven zo is veranderd en we nu 2 kinderen gemiddeld krijgen i.p.v. de grote gezinnen van vroeger. Maar dat die traditionele rolverdeling voor veel stellen nog wel steeds overeind is gebleven. Dan zou je denken dat die moeders, die niet werken, het lekker relaxed hebben, maar ik hoor eigenlijk juist altijd het omgekeerde. Hoor alleen maar hoe zwaar het allemaal is enzo, maar dan vraag ik me wel af, waar heb je het dan zo zwaar mee?

Kijk, dat mijn oma het zwaar had, dat kan ik goed begrijpen, maar die had 7 kinderen EN dan nog een huishouden met veel minder modern gemak!

Duidelijk. Dit ben ik met je eens. Ik begrijp dat ook nooit zo goed. Tenzij de betreffende moeders ongewenst zonder werk zitten of bijvoorbeeld in de avonduren nog een studie volgen.

Grasmaaien vind ik niet typisch mannelijk of vrouwelijk.
Het is bij ons toeval dat hij het het vaakst doet, ook beetje omdat hij dat klusje niet zo erg vindt om te doen.

Qua traditioneel of niet, tja bij ons is het zo dat ik niet zo goed tegen rommel/viezigheid kan en dat stoort hem pas heel veel later. Hierdoor ben ik veel eerder geneigd om er wat aan te doen dan hem. Daarnaast ben ik ook preciezer daarin, hij doet het beetje met de Franse slag.
Qua klussen wordt hij zo chagrijnig, dat ik hem dan liever vermijdt of het zelf doe. Wanneer hij het doet roept hij mij negen van de tien keer erbij om wat te vragen of dat ik moet helpen met wat vast maken.

Neuh. Mijn vriend is lekker zelfstandig en doet zelfs meer dan ik. Ik ben veel meer een rommelkont en taai makkelijker af.

Hij doet bijna altijd de was en zet het vuilnis buiten. Ik maak wel de wc en badkamer schoon. Stofzuigen doet hij eigenlijk nooit uit zichzelf maar ik doe dat eerlijk gezegd ook niet heel vaak. Ik pak meestal even de Swiffer zoef zoef.. schoon

Ik ben wel blij dat we allebei niet heel veel waarde hechten aan het huishouden en het beide ook niet zo leuk vinden om te doen haha. We kunnen zo de keukendeur dichttrekken en de vaat etc. laten staan tot de dag erop (terwijl we gewoon een afwasmachine hebben). Ik hecht dan meer waarde aan de tijd die ik lekker met hem op de bank kan zitten. Die vaat komt de dag erop wel.

Als er in de toekomst geld voor is zou ik ook wel een werkster willen trouwens. Hoeft niet vaak, gewoon eens per 2 weken ofzo. Die even lekker alles goed sopt. (De was etc. doe ik wel liever zelf dan dat iemand in mijn vuile kleding zit te graaien.)

Vandaag hebben we trouwens samen schoongemaakt en dat ging echt idioot snel! Was echt even teamwork en dan is het ineens een stuk minder 'erg'. Wie weet kunnen we het voort zetten.

Edit: Mijn vriend is echt een geweldige kok trouwens. De afgelopen 3 maanden heb ik 's avonds misschien 2x gekookt haha. Ik neem het er lekker van en hij vindt het super leuk om te doen.

Nee, bij ons totaal niet.
Maar we werken beide even veel qua uren. Maar ik ben verder wel veel huishoudelijker aangelegd, dus puntje bij paaltje ben ik degene die het meeste in het huishouden doet.
Alleen in klussen ben ik niet zo goed.

...

Nee, ik denk juist dat mijn vriend meer doet. Ik ben meer van het schoonmaken en stofzuigen en mijn vriend van de afwas en de was en kookt vaker. Ik ben daarentegen wel weer handiger, maar voor die klusjes schakel ik meestal mijn vader in

Niet echt haha..
Mijn vriend is opgevoed door zijn vader en woonden samen (zijn moeder woont in new-zeeland en zijn zus woonde al vrij vroeg op haar zelf) en dat is eigenlijk wel heel fijn! Ik moet vaak in het weekend werken en dan doet hij de dingen die nodig zijn. Of het nou was opvouwen is of stofzuigen, hij doet en kan alles Het enige wat ik alleen doe is de administratie en de boodschappen en de was doe ik ook liever zelf gezien de opvouw kunsten van mijn vriend haha

Ik ben mijn schoonouders ook dankbaar, dat ze mijn man van jongs af aan alles hebben geleerd. Dit bewijst ook dat iets wel of niet kunnen in het huishouden niets te maken heeft met of je een man of een vrouw bent, maar alles met wat je hebt meegekregen van thuis, wat je gewend bent, of wat je jezelf hebt aangeleerd. Ik zou echt geen zin hebben om alles in mijn eentje te moeten doen. Ik heb dan ook een grondige hekel aan schoonmaken/opruimen. Snap daar echt de lol niet van. Dan is het dus heel fijn er niet alleen voor te staan.

Nee, niet echt. We hebben allebei ons eigen huis en werken 32 (onregelmatig) en 36 uur (doordeweeks, late en vroege diensten). We hebben ons eigen huishouden en grote schoonmaak-taken doen we ook meestal als de ander er niet is. Zijn we samen, dan helpen we elkaar wel of doen we het samen (bijv. afwas, was ophangen, bed verschonen). Helpen hoeft niet, we bedanken elkaar er ook altijd voor We koken meestal samen.

Ik vind mijn vriend wel traditioneel/hoffelijk qua deuren open houden en vrouwen altijd voor laten gaan. Als ik bij hem ben, of als we bij zijn ouders zijn, zorgt hij ook echt dat niemand iets tekort komt.

Nee, niet echt. Mijn vriend is opruimeriger dan ik. Hij is er beter in dan ik. Of eigenlijk dóet hij dingen vooral eerder dan ik.
Nu zit ik thuis en hij werkt fulltime dus nu zal ik meer in het huishouden doen, maar we deden het dus gewoon 50/50. En dan deed hij gewoon de was en kookte en ik maai ook gras en zet het vuilnis buiten.