Hier is het momenteel precies andersom qua gedrag thuis/bij een ander.
Ik hoop dat het gewoon eenkennigheid is, maar ik vind het echt niet leuk.
Thuis is het zó'n lief, goedluisterend en makkelijk jongetje, maar bij anderen is het alleen maar huilen, huilen en nog eens huilen. Vind het echt jammer, niemand ziet hoe leuk hij is. Ook als we visite hebben trouwens, dus neem aan dat het echt eenkennigheid is...

(Slapen doet ie gelukkig overal goed en langgg)

Ravi is altijd zo voorbeeldig. Hij jengelt niet, luistert goed en vooral verschonen vind hij geen enkel probleem. Thuis moeten we hem bijna met z'n tweeën verschonen omdat hij niet wil en bij het woordje Nee gaat hij dramatisch op de grond liggen gillen.

Louise is bij anderen echt een schatje. Ze luistert bijna altijd heel goed en is zeer verlegen. Hier thuis niet.

Julie kan thuis echt uuuuuren slapen, maar wanneer we op uitstap gaan slaapt ze niet.

Bij andere kon mijn zoontje echt super goed zelf spelen, thuis maanden niet, gelukkig sinds 3 weken nu wel.

Haha, toch 'grappig' om die herkenning te lezen.

Dat verschonen was hier de laatste weken ook drama. Ze wilde geen schone luier, en schopte, gilde, sloeg, hysterisch alles bij elkaar. Op het potje wilde ze ook niet...
Gelukkig had ze het vandeweek ineens door, en gaat ze nu steeds vaker op het potje..

Luisteren ;)

D. is als we ergens anders zijn heel rustig, kat uit de boom kijken en heel stil.
Thuis is hij superdruk, ondeugend, ondernemend en brabbelt hij je de oren van de kop.

Ja.. dat is eigenlijk wel de perfecte omschrijving

Luisteren, inderdaad. Ze accepteert veel sneller 'nee' bij anderen dan thuis.

Enige wat ik kan bedenken is dat hij bij een ander heel lief is, en als we dan thuis de drempel over zijn komt de moeheid eruit en zitten wij met een huilend en driftig kind. Dit gedrag is vooral als ik hem bij oma heb opgehaald en zijn nichtje er dan ook was Vind het echt vervelend worden.

Voor de rest is hij bij een ander ook altijd gewoon lief en zichzelf. Dus ook af en toe niet willen luisteren en ook boos worden als iets niet mag.

Sommige dingen zijn zoooo herkenbaar!

Ons mannetje is bij de gastouder bv. echt een voorbeeldkind, wel eens ondeugend, maar verder (volgens de gastouder) echt een lief en rustig jochie dat prima alleen kan spelen.

Thuis is het een klein adhd'ertje dat het liefst heeft dat je de hele dag hem vermaakt. Zijn luier verschonen is hier soms ook een drama, vooral met poepluiers vind hij het leuk om een poging te doen om die luier in handen te krijgen.

Verder kan hij echt gillen, krijsen, schreeuwen en de dramakoning uithangen als iets niet gaat zoals hij wil (lees zijn mama loopt niet direct mee, hij krijgt het blokje niet goed in het juiste gaatje, hij wil een koekje en krijgt het niet, etc)

Bij de gastouder eet hij 2 tot 3 boterhammen en alles wat hem aangereikt wordt, thuis mag ik blij zijn als hij 1 boterham opeet.

Verder is het een schatje hoor maar dat zijn dingetjes die mij opvallen .

S is bij anderen precies hetzelfde als bij mij.
Hij kan heel lief en vooral beleefd zijn. Stelt zichzelf altijd netjes voor zonder dat ik er wat van zeg

Maar hij kan ook heel vervelend zijn, niet luisteren enz.

Mijn kinderen zijn over het algemeen liever, beleefder en meegaander buitenshuis en bij anderen. Mensen geloven nooit dat ik soms heus wel mijn handen vol heb aan ze als we thuis zijn

Vaak probeert mijn oudste juist dan zijn grenzen te verleggen... Heel jammer.
Mijn jongste is vaak voorbeeldig

Thuis wil D nooit avondeten en als wij er niet bij zijn bij vrienden dan eet ie netjes alles op.