Highway schreef:

Hera schreef:Ik mijd dat soort vrouwen. En ja, zo ben ik al een paar vriendinnen kwijt geraakt maar no worries, ik heb genoeg vriendinnen wiens wereld wel groot genoeg is. Als je alleen maar over je kinderen kunt praten en je houdt stelselmatig geen rekening met het feit dat ik kei veel verdriet heb omdat ik geen kinderen kan krijgen (op dit moment en voor langere tijd), dan ben je mijn vriendschap niet waard. Ik heb vriendinnen met kinderen waar het wel goed mee lukt, hoor. Maar sommige moeders maken het wel heel bont.

Dat vind ik ook wel heel naar als ik het zo lees. Ik kan me niet voorstellen dat er veel vrouwen zijn die dat bewust doen. Ik praat echt wel veel over mijn kind maar draag geen oogkleppen en kan me niet voorstellen dat ik over zo'n gevoelig punt heen zou walsen met de verhalen over mijn kind. Ik denk wel dat het een uiterste is.
Mijn dochter heeft een 'handicap' waardoor ze zich minder snel en goed ontwikkeld, een enkele vriendin bagatelliseert dat en heeft het alleen over wat haar dochter wel kan en of de mijne dat dan nog niet kan.. dat is ook zo'n type die dat zou kunnen denk ik.

Lejow schreef:

Bolletje schreef:Ik praat over Christian, mijn katten en mijn honden. Verder nergens over.

Is er meer in het leven dan?

Magenta schreef:

Lejow schreef:

Bolletje schreef:Ik praat over Christian, mijn katten en mijn honden. Verder nergens over.

Is er meer in het leven dan?

Uhh ja wat dacht je van 20x achter elkaar in Joki en jet gaan

Charles schreef:Ik was wel een tijdje zo, na de bevalling. Maar wat maakt dat uit? Is over je carrière praten dan leuker? Ik denk dat 1 ding heel belangrijk is: naast je eigen verhaal blijven luisteren naar de verhalen van anderen. En dat heb ik altijd geprobeerd te doen.

_Lana_ schreef:

TukTuk schreef:

Susan schreef:Het feit dat je het typisch noemt en er in dit topic over begint, zegt toch wel dat jij er in elk geval al je conclusies uit hebt getrokken.

En dat mensen de OP niet lezen en puur reageren op de vraag in de topictitel lijkt me een algemeen en veel voorkomend iets wat in mijn ogen ook vrij weinig zegt.

Ja ik vond het idd typisch, mag toch? Maar das hetzelfde met de vrouwen die hier niet buiten de mama grot komen. Het is toch niet zo gek dat je dan een bepaald beeld krijgt?

Okee misschien ben ik zo'n moeder die het meest in de mama grot zit ;) en ik zal even uitleggen hoe het bij mij zit.
Ik ben hier op het forum gekomen toen ik zwanger wilde worden en het daar met de omgeving niet over wilde hebben. Daarna lukte het zwanger worden niet ( ook niet iets waar je het in het leven dagelijks over hebt ) en toen werd ik zwanger.
Ik vind het gewoon heel erg leuk om ervaringen te lezen van andere zwangeren/moeders en juist omdat ik het in mijn leven niet de hele tijd over de kinderen heb, is dit echt een uitlaatklep. Of nou ja uitlaatklep, de plek om het lekker ongegeneerd over de kinderen te hebben ;).

Verder ben ik het wel eens met Susan.
Ik praat met vriendinnen gewoon over alles wat er in onze levens speelt. Dat betekent dat het ook over de kinderen gaat, maar ook over dingen die mijn vriendinnen bezig houden. Bijv. verhuizen/ trouwen enz. Ik kan me inleven in mijn vriendinnen en zij in mij.

En wat maakt het eigenlijk uit Tuk Tuk? Je hoeft niet in de zogenaamde mama grot te lezen?
Zo heb jij het de laatste tijd over je reis gehad, waar je helemaal vol van was. Het is toch leuk om je verhaal hier kwijt te kunnen?

Ilovethe90s schreef:Als je alleen maar thuis bij je kinderen bent wordt je wereldje natuurlijk ook erg klein maar dat geldt voor alle mensen.

Siamsa schreef:Waarom nou weer 'jonge moeders'? Je ziet dat niet bij sommige oudere moeders?

Lookie schreef:

Siamsa schreef:Waarom nou weer 'jonge moeders'? Je ziet dat niet bij sommige oudere moeders?

Siamsa, met 'jonge moeders' wordt bedoeld: moeders met jonge kinderen. De moeders kunnen dan wel wat ouder zijn.

Maar dat in een cocon leven snap ik deels wel. Een kleine baby vraagt heel veel tijd, vooral bij een eerste is alles nieuw en beleef je alles heel intens. Hormonen zorgen ervoor dat je je heel erg richt op de baby.
Ik had de eerste weken wel interesse voor de verhalen van en ander, maar ging ook wel heel erg op in het moederschap toen. Dat lijkt me ook wel normaal in die begintijd, na een tijdje gaat dat vanzelf weer anders.

Chaos schreef:

Ilovethe90s schreef:Als je alleen maar thuis bij je kinderen bent wordt je wereldje natuurlijk ook erg klein maar dat geldt voor alle mensen.

Nou moe. Wat is dat nou weer voor rare conclusie? Ik ben thuisblijfmoeder, ik ben al 5 jaar thuis maar mijn wereldje is echt niet klein hoor. Vind dat zn raar vooroordeel over thuisblijfmoeders. Alsof wij geen boeken lezen, geen nieuws kijken/lezen, geen films/series/documentaires kijken, geen interesse hebben in winkelen en het leven van anderen.

Ik heb het eigenlijk alleen over mijn kinderen als ze naar ze vragen.