Stress!
Zoals wel bekend werk ik veel, heel veel. 'Gewoon' 40 uur bij m'n ene baan, en godzijdank is het deze maand even iets rustiger met m'n andere baan. Even geen 60 uur per week meer, maar nou zeg, pakweg 45. Dat is nog te doen. En ik haal er plezier uit, dus begrijp me absoluut niet verkeerd dat ik 'op' ben, ik kan het uiteindelijk wel aan (zeker gezien ik eerder overspannen ben geweest, weet ik dat dit nu héél anders aan voelt. Druk maar voldaan en gelukkig). En dan daarnaast nog een bruiloft proberen te organiseren (ok, heel erg leuk, en ik maak het zelf ook wel uitgebreid en is ook wel deel ontspanning hoor), en huizen bezichtigen, wie weet binnenkort nog wel een verhuizing (ik hoop van harte geen verbouwing, geen idee hoe ik dat moet combineren), constant onderweg, geen vaste vrije dagen, maar elke dag weer een ander schema (dan weer om 7 uur werken, dan weer tot 23.00 werken), altijd onderweg van en naar werk, rijles twee keer per week waar ik vier uur mee bezig ben (twee uur rijden, twee uur onderweg), ehm een huishouden proberen te doen (uhuh), en een relatie onderhouden. Gelukkig doen we het meeste samen, hij is uiteraard een grote steun en haalt me heel veel op van m'n werk zodat we elkaar dan tenminste nog even in de auto zien. We gaan hopelijk in september een weekendje weg, uitnodiging gekregen om bij vrienden in Spanje langs te komen. Uiteraard in een weekend dat ik moet werken, dus ik probeer te ruilen. Alleen dat proces alleen duurt al een week, omdat de enige collega met wie ik zou kunnen ruilen zelf op vakantie is. En ik realiseerde me net dat ik pas midden oktober weer eens een weekendje naar m'n ouders zou kunnen gaan, voor die tijd gewoon geen tijd. Dat is toch niet normaal?
Enfin. Ik leef met vier verschillende categorieen in m'n agenda (privé, vriend, werk a en werk b) en dan gaat allemaal nog best. Zonder die agenda kan ik niet leven, denk ik wel eens haha. Maar nu komt het dus: Die klote voeten en handen van mij he, zijn dus nog steeds niet over. Vandaag bij de dermatoloog geweest, en nu moet ik lichttherapie gaan volgen. Drie keer per week. De therapie zelf duurt maar een paar seconden (!) tot een minuut of twee, het wordt opgebouwd. Maar dan moet ik dus drie keer per week naar het ziekenhuis. Voor die frickin paar seconden moet ik dan dus een half uur heen en weer, drie keer per week, en ik zie in het schema al dat dat gewoon niet gaat lukken op die tijden. Natuurlijk alléén mogelijk doordeweeeks op zeer beperkte poli-uren en dat is natuurlijk exact hoe ik komende weken ben ingeroosterd How in the heavens name zou ik dat dan weer moeten doen? Hoe wat waar ga ik dát er nou nog bij doen?
Oh man. Hoe ga ik dit nou weer combineren met ál die andere dingen? Ik voel nu echt zo'n constante stress druk op m'n borst. Iemand tips om iets rustiger te worden in m'n hoofd? Agenda's werk ik dus al zeer uitgebreid mee. En lijstjes, altijd lijstjes. We delen samen lijstjes zodat we georganiseerd blijven, en ik leef op m'n werk en privé met lijstjes en overzichtjes. Ik heb expres laatst een nieuwe laptop gekocht zodat ik weer eens lekker op de bank kan gaan zitten (dat doe ik anders nooit meer, altijd bezig), en ik heb gelukkig komende drie weken weer normaal weekend. Iemand herkenning of tips om tot rust te komen en niet gestressed te worden van een chaos leven?