O ja...blond

@ sterrin - heb jouw update ook gemist maar begreep aan de reacties dat het naar omstandigheden redelijk gaat. Nu lekker met elkaar op vakantie, hopelijk lukt het om wat te ontspannen. Sterkte met alles een plekje geven.

@ luce - jeetje wat een heftige tijd dan, uit elkaar gaan en dan ook nog met de nodige strubbelingen, zelf depressief en en ook nog vrienden die het af laten weten... Jij krijgt het nogal voor jouw kiezen. Dikke knuffel en heel veel kracht om hier goed uit te komen. Hoe doen jouw mannetjes het in deze situatie.

Hoi hoi! Ik ben er nog! Ik heb me wat afzijdig gehouden de laatste weken op het forum, ik mocht me namelijk woensdag 9 juli weer melden voor een MRI-scan in Maastricht en dat leverde toch wel wat spanning bij me op.. Heb meer dan een uur onder de scan gelegen en afgelopen vrijdagmiddag kreeg ik dan eindelijk de uitslag. Mijn lever ziet er goed uit en mijn lymfeklieren ook! Ben helemaal weer opgelucht. Volgende keer gaan ze ook wel weer naar mijn bloed kijken. Ik was dit keer nog meer gespannen dan de vorige keer, denk omdat er nu een half jaar tussen zat en ook omdat ik nu sinds begin dit jaar een Mirena Spiraal heb, en ik daardoor wel 'bang' was voor de hormonen die het afgeeft, dat het gezwel misschien terug zou komen (ondanks dat de artsen me dit hebben aangeraden).

Ik ben sinds begin mei opbouwend aan het werk gegaan. Eerst begonnen met één ochtend en zo steeds meer. Deze week is mijn laatste week in de ziektewet, dus weer iets wat ik eindelijk kan gaan afsluiten.
De afgelopen maanden heb ik heel hard aan mezelf gewerkt door middel van EMDR en gesprekken met een psycholoog. Ik wilde zo graag weer gelukkig zijn. Ik had angsten en wat er is gebeurd speelde telkens overnieuw af in mijn hoofd. Ik was zo moe van mijn gedachten, dat ik hulp ben gaan zoeken.
Nu gaat het goed met me, heb wel medicatie voor angsten en spanningen, maar die gebruik ik nauwelijks meer en ligt ergens op de bodem van mijn tas.
Wel lopen de gesprekken nog met psycholoog en het is ook wel goed om zo nu en dan mijn verhaal kwijt te kunnen.
Soms kan ik het nog steeds niet geloven wat mij en mijn kindje is overkomen. Dan lijkt het soms een bizare droom en dat overvalt me dan soms nog wel, maar ik laat het me niet beheersen. Het is nu eenmaal gebeurd en het heeft ook weinig zin om me af te vragen 'waarom'. Ik geniet nu volop van mijn gezinnetje en ik doe ook weer volop leuke dingen.

De verjaardag van J. komt steeds dichterbij. Best wel vreemd en voelt aan de ene kant niet natuurlijk. Maar ben wel al aan het rondneuzen voor cadeautjes, want we gaan het natuurlijk ondanks dat het best wel verdrietig en confronterend het zal zijn het gewoon vieren. Dat heeft mijn kleine meid verdiend!
Met J gaat het goed. Het is duidelijk dat ze een motorische ontwikkelingsachterstand heeft en dat ze nog problemen heeft met spierspanning in haar armpjes. Ze verliest bijv. haar evenwicht als ze op haar buik ligt omdat ze op de ene hand meer steunt dan de ander en dan rolt ze om. Ook houd ze haar handjes gespannen dicht als ze wat wilt pakken of aan wilt raken. Maar ik ben zo trots op haar! Was ook niet verbaasd dat ze een achterstand heeft, we moeten ook niet vergeten dat ze heel lang geen baby heeft mogen zijn. Soms is het wel even confronterend, maar als snel probeer ik te relativeren. Het is niet zo dat haar ontwikkeling stilstaat, het gaat gewoon wat langzamer. Misschien komt het goed, misschien houdt ze een handicap over. Maar wat het ook is, ook daarmee valt te leven en ik heb alle vertrouwen dat ze er uiteindelijk wel gaat komen. Ze is zo sterk en elke dag weer vrolijk met veel lachen en kletsen!

Wat fijn om te lezen Brooke! Wat super dat je schoon bent! Ook goed om te horen dat J. het toch wel goed doet, ondanks de achterstand. Als ze vrolijk is en lekker in d'r velletje zit.. wat wil je dan nog meer? Geniet er van!

Dank je wel Exo! Echt lief dat je naar mij vroeg!

weg.

Brooke, wat fijn om te lezen dat het goed gaat!

Toos, wat heftig en zwaar lijkt me dat allemaal! Maar wat fijn om te lezen dat er ondanks alles wel vooruitgang in zit en ze naar school gaat na de vakantie! Fijn dat het met je oudste ook goed gaat!

LDJ. Volgens mij was ze ineens verdwenen van het forum. Was ze niet ziek oid?

Pompoen? Ik ben erg benieuwd hoe het met haar gaat.

Thanks gelezen!

Brooke & Toos, heftig maar fijn dat het goed gaat naar omstandigheden.

Rioolspook, komt zij hier nog?

Ik ben ook benieuwd hoe het met Pompoen gaat.

Pompoen weet dat er naar haar gevraagd wordt en komt dat vertellen als ze het even wat minder druk heeft!

@ Toos - zo hee wat hebben jullie een hoop te verwerken met z'n drietjes! Wel ontzettend knap hoe hard je met haar bezig bent. Voor jou zal het misschien voelen alsof je geen keuze hebt, maar petje af!
Heel veel sterkte en kracht op het onzekere pad dat jullie moeten nemen, hopelijk blijft M.ara vooruitgang boeken.
En wat een knapperd die S.enna door het zo goed te doen op school.
Hoe trek jij het?

Roodkapje?

Raven

Druk! Heeft de strand 6 daagse gelopen (of loopt m nu nog, weet niet precies van wanneer tot wanneer het is/was).

Daar ben ik ook benieuwd naar.

Brooke, wat fijn om te lezen dat het ondanks alles weer wat beter met je/jullie gaat! Hopelijk blijft het zo gaan.

Brooke, Toos en Sterrin, ik heb jullie updates gelezen, maar ik merk dat ik de woorden niet kan vinden om te reageren. Ik vind dat jullie en jullie kinderen het ontzettend goed doen en je dapper erdoor heen slaan.

Ik hoorde dat er naar mijn gevraagd werd.

Het gaat best goed met me, maar komende jaren zal ik niet aan kinderen beginnen.

Mijn man en ik hebben naar veel gesprekken samen besloten dat we gaan scheiden. Hij vond het als een verassing komen terwijl ik hem al maanden aan het zeggen ben dat er dingen veranderen moeten. Helaas heeft hij dit nooit opgepikt.

Er is gewoon teveel gebeurd in korte tijd. Ik heb hem altijd gesteund en alles voor hem gedaan. Hij deed wel het huishouden etc. Maar voor mentale steun kon ik niet bij hem aankloppen. Dan gaf hij altijd als antwoord ik heb teveel aan mijn hoofd en jou problemen kan ik er niet bij hebben.
Op een gegeven moment hou je dan ook op met dingen vertellen aangezien je er geen steun in krijgt.
Ik was doodongelukkig en merkte dat ik op het werk meer lol had dan thuis. Lachen hebben we in het afgelopen jaar niet gedaan en als ik ergens om moest lachen werd ik vreemd aangekeken.
Hij had natuurlijk ook wel zijn problemen en ik heb daar heel veel respect voor en heb er ook veen geduld mee gehad, maar op een moment is het gewoon genoeg en dan moet je voor jezelf kiezen.
Hij is nu wel lastig met het verdelen van de spullen hij wisselt ook veel of hij wel in het huis wilt blijven of niet. ik wil daar zoiezo niet wonen mijn familie woont allemaal naar het zuiden toe dus ik wil meer tussen mijn werk en familie gaan wonen. Maar dat komt uiteindelijk ook wel goed.
Volgende week ergens gaan we een mediator of een advocaat bellen om alles te regelen.

Ik hoor van vrienden ook dat ze het al zagen aankomen.
Nu blijkt de vriend van mijn moeder al voordat we gingen trouwen gezegd te hebben dat we het nog geen 4 jaar samen zouden uithouden. Dat is net gelukt... Dit is natuurlijk allemaal achteraf gepraat.

Jeetje, Raven, wat een rot bericht. Wat zul jij je alleen hebben gevoeld de afgelopen tijd.
Sterkte en een dikke knuffel.

Sterkte Raven!

Sanne, hoe is het met jouw dochter en haar nachtvoedingen en het doorslapen?

Raven, wat een verdrietige beslissing. Zo'n opmerking van vrienden en familie is dan ook wel lullig, daar zit je dan toch ook niet op te wachten. Heel veel sterkte lieve meid!

Dank je voor jullie lieve berichtjes.
Ik vind het niet zo heel lullig. Het zien aankomen is geweest in de periode dat ik zelf een keuze aan het maken was of ik wel of niet bij hem wilde blijven. Dat zagen ze aan me en mijn man heeft het nooit gezien.