Ik zou daar echt grandioos omheen lullen of beter nog helemaal niet aan de orde laten komen. Ik vind de dood voor een 3 jarige al moeilijk genoeg te behappen. Hoe of wat dat is nog veel te veel voor zo'n kleintje.

Mijn ervaring is dat een 3-jarige echt al best veel begrijpt. Vorige maand is mijn opa overleden, ik heb T. toen niet verteld wat er na de dood met opa gebeurde en hij vroeg er ook niet naar.
Wij hebben wel van de uitvaartondernemer een boekje gekregen, 'soms moet je even huilen'. Daar stond bij cremeren iets over een hele warme kamer waar het lichaam veranderd in as (ik weet het even niet letterlijk en ben nu niet thuis om het na te lezen), misschien kun je zoiets vertellen? Ik zou in ieder geval niet iets van vuur of verbranden noemen..

Wat heftig trouwens, zo onverwacht..
Heel veel sterkte!

Klinkt als een hele zware periode voor jullie allemaal.

Dit soort dingen leg ik eigenlijk niet gedetailleerd uit aan kinderen. Meestal praat ik er zo algemeen mogelijk omheen. Plastisch uitleggen wat cremeren is, zou denk ik best schokkend kunnen zijn voor kindjes die toch al niet helemaal kunnen bevatten wat de dood nu is.

Mijn oudste heeft veel vragen over de dood, maar ik geef alleen maar aan dat iemands aardse leven dan ophoudt en dat de meningen verschillen over wat er dan na die tijd is. Ze vraagt er vaak naar, maar in feite is dit ook alles wat ik weet.

Allereerst heel veel sterkte!!

Ik zou denk ik zelf hier niet over beginnen tenzij hij zelf expliciet zou vragen wat er dan precies gebeurt. En misschien kan hij zelf wel aangeven wat hij denkt dat er dan gebeurt? A heeft bijvoorbeeld zelf 'bedacht' wat er gebeurt als dieren of mensen (ze bedacht het nav de hond van mijn moeder die was overleden) dood zijn, volgens haar zijn ze dan 'gestopt' en wat haar betreft is het daarmee klaar.

Maar mocht hij het precies willen weten, of je wilt het hem sowieso graag uitleggen in kindertaal, dan vind ik de tip van Bubble wel een goede. Er zijn vaak wel boekjes over, en daar wordt waarschijnlijk wel op een begrijpelijke maar toch ook kindvriendelijke manier uitgelegd hoe zulke dingen werken.

Ik ben eerlijk gezegd blij dat A tot nu toe niet heel erg doorvraagt over dit soort dingen. Het lijkt me al moeilijk om te moeten uitleggen over de hond, laat staan wanneer het om een familielid gaat! Heel veel sterkte en hopelijk kunnen jullie het op een kindvriendelijke manier uitleggen.

Absoluut. Zelfs mijn oudste van 8 zou ik dit niet precies uitleggen. Sterkte met alles wat komen gaat.

Moeilijk hoor, ik zat daar ook mee toen mijn vader overleed. De oudste (toen net 5 jaar) wil echt alles weten en ik wilde haar wel duidelijk maken dat er geen begrafenis zou komen en dus ook geen graf waar we achteraf naartoe konden gaan (want dat verwachtte ze min of meer, we brengen regelmatig een bezoekje aan het graf van mijn oma). Ik heb het woord gecremeerd wel gewoon gebruikt, ze vroeg er toen niet verder naar. Mijn vader lag thuis opgebaard, dat maakte het afscheid voor haar wel tastbaarder en ook gemakkelijker denk ik achteraf. Ik heb de dag van de crematie verteld dat het lichaam van opa naar het crematorium ging en dat we daar definitief afscheid gingen nemen. Ik heb ook verteld dat wat overbleef van opa, in een mooie pot weer mee terug naar huis zou komen, zodat opa toch nog altijd bij ons zou zijn. Daar nam ze genoegen mee.
Maar twee dagen later had een klasgenootje dus aan haar gevraagd of het waar was dat ze haar opa verbrand hadden... Daar sta je dan met je goede gedrag, een andere ouder had het dus blijkbaar wel heel 'duidelijk' uitgelegd en kinderen doen daar niet moeilijk over, maar ik had dit dus wel echt willen voorkomen. Toen heb ik wel over haar vragen heen gepraat, dat lukte gelukkig aardig en ze is er niet meer op teruggekomen. Maar je kunt ze dus niet altijd behoeden voor wat ze van anderen horen...

Inderdaad dit. Heeft de uitvaartleider vorig jaar ook geadviseerd aan mijn zus en zwager om bij mijn neefje te doen toen mijn vader was overleden.


Heel veel sterkte de komende tijd!

Ik heb het even nagekeken, maar er staat 'crematorium, een gebouw waar je lichaam in as veranderd'.
Ik zou dat zelf iets anders benoemen, anders is het net alsof dat bij iedereen die daar naar binnen gaat gebeurd.

Ik heb toen mijn opa ziek was wel aan T. uitgelegd dat opi heel erg ziek was en oud en dat zijn hart zou stoppen met kloppen. Dat opi dan geen pijn meer kon voelen en niet meer kon spelen en praten. Daaruit trok T. de conclusie dat hij opi niet meer kon zien, maar omi nog wel en hiermee was het voor hem goed.

Ik heb als kind altijd gedacht dat als iemand gecremeerd werd, hij helemaal ingesmeerd werd met een bepaald soort crème. Ik heb eigenlijk nooit verder gevraagd. Ik denk ook niet dat ik het uit zou leggen, en dan eerder zou zeggen dat cremeren een andere naam is voor een uitvaart, waar mensen afscheid kunnen nemen van opa. Weten jullie al wat er daarna met de as zal gebeuren? Als zijn wens is om uitgestrooid te worden en je zoontje vraagt vervolgens wat er met het lichaam gebeurt, dan kun je natuurlijk vertellen dat opa graag een speciaal graf wilde, niet op een begraafplaats. Als hij over de zee uitgestrooid zou willen noemen dan zou ik dat overigens weer niet zo specifiek benoemen, ik denk dat het voor je zoontje dan wel erg naar voelt als jullie een tijdje later ineens naar het strand zouden gaan en zouden gaan zwemmen in zee. Dan zou ik het bij dat speciale graf houden.

Sterkte..

Bedankt voor jullie reacties. Ik denk dat ik de vragen aan T. terugkoppel zodat hij er zn eigen verhaal van maakt. Ik weet zeker dat ik anders vastloop. Hij wil altijd alles tot in detail weten. Misschien voelt hij aan dat dat in dit geval niet 'kan'.