Kinderen en relatie

02 Jul 2014 22:46 door Lavendel

Net uit eten geweest met collega's en een mannelijke collega zei bloedserieus en heel erg.. met een soort wrok..dat kinderen echt killing zijn voor je relatie. Het gebrek aan romantiek en spontaniteit mist hij heel erg. Als hij het had geweten had hij er nog even iets langer over nagedacht. En romantiek dat valt ook niet te plannen gaf hij aan door je kind te laten logeren ergens. Dat maakt het zo kunstmatig. Nu heb ik dit al zoveel vaker gehoord dat ik er bijna bang van word ;)

Ervaren jullie dit zo? En moet je er dan eigenlijk een soort van bewust voor kiezen dat je relatie waarschijnlijk flinke deuken zal oplopen?

02 Jul 2014 22:56 door Toos

Persoonlijk vind ik zijn gedachte wel erg simpel zeg. Net alsof je alleen romantiek in je relatie kan hebben als de kinderen uit logeren zijn. Natuurlijk kan je minder snel weg, minder spontane dingen ondenemen en heb je minder tijd voor elkaar maar je kan natuurlijk ook op ander manieren tijd voor elkaar vrij maken waardoor je relatie goed blijft.

02 Jul 2014 23:03 door Sjaak Trekhaak

Ik snap hem wel. Voordat we kinderen kregen kon ik echt niet voorzien hoe groot de impact is op je relatie. Je hebt elkaar al een tijd op 1 staan, geniet volop van je vrijheid samen. Gaat spontaan uit eten, een weekendje weg. Je kunt rustig een zondag tot 3 uur in bed doorbrengen zonder dat er een haan naar kraait.

Als je kinderen krijgt verlies je privacy, vrijheid en tijd. En ik denk dat die drie best wel eens een paar van de belangrijkste voorwaarden voor romantiek kunnen zijn.

02 Jul 2014 23:05 door Sjaak Trekhaak

Oja, dan ben ik nog de factor vermoeidheid vergeten.

Die is echt killing...

02 Jul 2014 23:07 door Anoniem74

Sjaak Trekhaak schreef:Ik je snap hem wel. Voordat we kinderen kregen kon ik echt niet voorzien hoe groot de impact is op je relatie. Je hebt elkaar al een tijd op 1 staan, geniet volop van je vrijheid samen. Gaat spontaan uit eten, een weekendje weg. Je kunt rustig een zondag tot 3 uur in bed doorbrengen zonder dat er een haan naar kraait.

Als je kinderen krijgt verlies je privacy, vrijheid en tijd. En ik denk dat die drie best wel eens een paar van de belangrijkste voorwaarden voor romantiek kunnen zijn.

Eens.

02 Jul 2014 23:08 door Anoniem103

Ja ik ben het wel met Sjaak eens, onze relatie heeft ook wel wat dipjes gehad sinds we kinderen hebben, maar ook als ik dat allemaal van tevoren had geweten zou ik het zo weer overdoen. Zonder twijfel.

02 Jul 2014 23:09 door Jorja

Dit was toevallig laatst ter sprake bij het programma factcheckers.
Daaruit kwam inderdaad dam men over het algemeen het minst gelukkig is als ze kinderen hebben. Is vast nog terug te kijken op uitzendinggemist.

02 Jul 2014 23:13 door Sjaak Trekhaak

Dit zijn trouwens vast niet de reacties waar je op hoopte hè? :thumbup:

02 Jul 2014 23:14 door Joan

Ja, ik snap het denk ik ook wel. Ik ben alleen wel van mening dat het natuurlijk ook heel erg te maken heeft met je relatie. De ene vindt het romantisch en belangrijk om weekendjes weg te gaan of regelmatig uiteten, de ander is tevreden met een schaal chips en een filmpje op de bank. Het laatste is natuurlijk veel makkelijk te realiseren dan het andere dus ik denk dat het per relatie heel erg verschilt.

02 Jul 2014 23:38 door Anoniem103

Joan schreef:Ja, ik snap het denk ik ook wel. Ik ben alleen wel van mening dat het natuurlijk ook heel erg te maken heeft met je relatie. De ene vindt het romantisch en belangrijk om weekendjes weg te gaan of regelmatig uiteten, de ander is tevreden met een schaal chips en een filmpje op de bank. Het laatste is natuurlijk veel makkelijk te realiseren dan het andere dus ik denk dat het per relatie heel erg verschilt.

Wij gingen nooit vaak uit eten of weekendjes weg maar dat maakt de impact niet minder groot denk ik. Gezellig samen op de bank is niet romantisch met een baby tussen je in. Of een kleuter die om de tien minuten naar beneden komt omdat hij moet plassen/drinken/nog een kusje wil/chocolade wil eten. En na een dag met twee jengelende kinderen ben ik blij als ik 'savonds op de bank kan ploffen dan heb ik niet altijd zin om nog "leuk" te doen met m'n man. Dan wil even tv kijken ofzo en dan slapen omdat de volgende ochtend om (uiterlijk) 6 uur er weer twee kinderen bij me op bed springen.
Natuurlijk zijn er wel dagen dat het allemaal wel kan maar het blijft anders, er zijn altijd kinderen. Ook als je geen zin hebt in mensen om je heen, als je nachten niet geslapen hebt, als je ruzie hebt, als je een rotdag hebt gehad op je werk. En dat heeft, watvoor relatie je ook hebt, echt wel behoorlijk invloed op je relatie.

03 Jul 2014 00:06 door Anoniem108

Zelf heb ik geen kinderen, maar wel twee kortdurende relaties gehad met mannen die een kind hadden. Ik vond het geen succes, wat er wellicht ook mee te maken had dat het niet ook mijn kinderen waren. Natuurlijk konden we gerust tot diep in de nacht opblijven met een filmpje, wijntje, goede gesprekken et cetera et cetera, maar een kind houdt daar uiteraard geen rekening mee en staat de volgende dag gerust rond max. 6.30 naast het bed en wil ook niet meer slapen. De kinderen kwamen (terecht) altijd op nummer 1 en quality time werd eromheen 'gebouwd'. Het besef drong wel erg tot me door dat ik er voor mezelf niet aan toe ben om een gezinnetje te stichten.

03 Jul 2014 03:06 door Anoniem122

Sjaak Trekhaak schreef:Ik snap hem wel. Voordat we kinderen kregen kon ik echt niet voorzien hoe groot de impact is op je relatie. Je hebt elkaar al een tijd op 1 staan, geniet volop van je vrijheid samen. Gaat spontaan uit eten, een weekendje weg. Je kunt rustig een zondag tot 3 uur in bed doorbrengen zonder dat er een haan naar kraait.

Als je kinderen krijgt verlies je privacy, vrijheid en tijd. En ik denk dat die drie best wel eens een paar van de belangrijkste voorwaarden voor romantiek kunnen zijn.

En dit is dus precies de reden dat ik geen kinderen wil (voorlopig de eerst komende paar jaar, geen idee of die behoefte ooit nog komt).

Ik vind kinderen enorm leuk, maar je moet er zoveel voor opofferen..

03 Jul 2014 04:43 door Anoniem66

Volgens mij ligt dat eerder aan de partners zelf dan aan de kinderen..

03 Jul 2014 06:45 door Sjaak Trekhaak

Luce schreef:Volgens mij ligt dat eerder aan de partners zelf dan aan de kinderen..

Dat denk ik dus niet. Tenminste, het speelt zeker mee maar de impact van het krijgen van kinderen is voor elke relatie denk ik wel heel heftig. Natuurlijk kan de ene partner daar beter mee omgaan dan de andere maar ik geloof echt dat elke relatie ten minste een 'dipje' krijgt als er kinderen komen. Voor de ene relatie zal dat klein zijn en voor de andere enorm. En daarin zal ook nog meespelen hoe de kinderen zijn: een huilbaby kan volgens mij gewoonweg ontwrichtend zijn, net als een ziek of gehandicapt kind.

Begrijp me niet verkeerd: ik denk dat meeste ouders de 'opofferingen' gewoon voor lief nemen en dat zonder moeite voor hun kinderen over hebben. Maar makkelijk is het lang niet altijd, zeker niet voor je relatie.

03 Jul 2014 09:18 door Anoniem66

Nee, natuurlijk hebben kinderen invloed. Maar op de uitzonderingen (zoals extreme huilbaby ofzo) daargelaten heb je zelf natuurlijk de keuze hoe je daarmee omgaat. Of je nog investeert in je relatie, tijd voor elkaar vrij maakt etc.

03 Jul 2014 09:31 door Lavendel

Sjaak Trekhaak schreef:Dit zijn trouwens vast niet de reacties waar je op hoopte hè?

Nope! Haha het voelt dan bijna als een soort moedwillig je relatie naar de knoppen helpen wanneer je besluit voor kinderen te gaan ;) meh!

03 Jul 2014 09:38 door Elliot

Ik krijg straks vast te horen dat ik niet mag oordelen omdat ik nog geen kinderen heb, maar ik denk echt dat het allemaal wel een beetje mee valt. Natuurlijk verandert er veel in je relatie als er kinderen zijn, je hebt ineens samen de volledige verantwoordelijkheid voor een baby, dat is heftig. Maar als je allebei accepteert dat je in de 'tropenjaren' (dus wanneer de kinderen klein zijn, weinig slapen, veel aandacht opeisen etc.) minder tijd hebt voor elkaar dan ben je daar toch vooraf op ingesteld? Ik bedoel, als je denkt dat je én één/twee/drie kinderen kunt opvoeden én een drukke baan kunt hebben én een spetterende relatie kunt onderhouden én nog gezellige uitjes en vakanties kunt plannen met en/of zonder kinderen, dan heb je toch een beetje een vertekend beeld in je hoofd? Het is toch vrij logisch dat je je prioriteiten moet bijstellen en niet alles tegelijk kan zonder dat je oververmoeid raakt?
Mijn vriend en ik hebben allebei een grote kinderwens en we hebben het er nu al regelmatig over, wat er dan allemaal gaat veranderen en hoe we dat gaan aanpakken. Het is volgens mij ook echt een stukje communicatie wat je moet blijven onderhouden..

03 Jul 2014 09:42 door Tabbie

Jeetje, wat een reacties haha.

Ik kan heel goed begrijpen dat het een impact heeft op je relatie, maar denk inderdaad ook dat het aan het stel ligt en aan het kind (huilbaby's, snel doorslapen, etc.) in hoeverre het impact heeft. Natuurlijk verlies je een stuk tijd en slaap en privacy, maar ik neem aan dat dat het waard is voor wat je terugkrijgt. Mensen kiezen immers vaak voor een kind en voor deze verandering in hun leven. Maar het lijkt me niet dat dat heel je relatie naar de knoppen moet helpen :p Toch?

03 Jul 2014 10:07 door Lonely Goatherd

Ik vind het ouderschap naast mooi, soms ook behoorlijk zwaar, maar ik heb niet het idee dat mijn relatie er onder lijdt. Natuurlijk is je leven ineens heel anders, maar dat de rustige momenten met z'n tweetjes schaarser zijn, maakt ook dat je die gelijk meer waardeert. Ik vind het allemaal niet zo dramatisch eigenlijk. Maar het zal wel afhankelijk zijn van de karakters van zowel de ouders als het kind.

03 Jul 2014 10:14 door Soleil

Het wordt anders, dat zeker, maar ik ben het eens met wat elliot zegt, daar stel je je ook op in.
Wij hebben dan een erg makkelijke baby en tot nu toe vind ik dat de baby en de zwangerschap alleen maar voor meer intimiteit hebben gezorgd.
Je moet idd niet verwachten dat je nog makkelijk even romantisch uit eten kan of zo maar besluit een bioscoopje te doen. Maar je kan wel veel andere andere dingen, wij wandelen nu redelijk wat, en dan praten we meer als dat we in de bios zouden zitten.

En als de baby een keer een hele dag gehuild heeft, dan ben ik moe en prikkelbaar. Maar dan ziet mijn vriend dat en die neemt het dan even over en gaat bijvoorbeeld even een blokje met hem om. Dan is in elk geval hetprikkelbare weer verdwenen, want we zitten er samen in merk ik dan. En dan kruip ik lekker tegen hem aan als we in bed liggen. Dit doen we samen, ons gezin runnen.

03 Jul 2014 10:19 door Tabbie

Klinkt als een prachtige relatie Soleil, ik krijg een warm gevoel als ik jouw post lees. Volgens mij straal jij nog steeds fel van het moederschap.

03 Jul 2014 10:42 door Pinkel

Wij zijn juist veel hechter geworden sinds de geboorte van onze dochter. Nou speelt het voor ons ook wel mee dat ik heel ernstig ziek geweest ben en mijn man 3 weken lang aan mijn bed heeft gezeten.
En natuurlijk is ons leven compleet anders na de komst van onze dochter, nu staat zij bij ons beide op nummer 1. Maar we doen nu veel meer leuke dingen met zijn drieën dan toen we nog geen kindje hadden.
En het krijgen van een kindje heeft zekers heel veel impact op je relatie, maar ook op jezelf. Ik heb veel meer verantwoordelijkheidsgevoel sinds ik moeder ben, en ben hierdoor ook wel veranderd, maar dat geld ook voor mijn man. En natuurlijk hebben we hier ook wel eens onze mindere momenten, maar daar komen we altijd weer samen uit.

Nee je kan niet meer doen waar je zin in heb als je een kindje heb. Maar die behoefte hebben wij ook niet. En als wij een avondje weg willen staan er hier wel 2 Opa's en Oma's te springen dat ze wel op willen passen. Afgezien dat we nu meer moeten plannen dan zonder kind heeft het onze relatie eerder verrijkt dan verkloot.

03 Jul 2014 10:43 door Soleil

Hormonen hè? :smile:

Ik snap dat het met een peuter allemaal weer nog anders is.

03 Jul 2014 10:44 door Tabbie

Soleil schreef:Hormonen hè?
Ik snap dat het met een peuter allemaal weer nog anders is.

03 Jul 2014 10:52 door Anoniem 52

Tja, dat is toch bij elk persoon anders? Letterlijk, bij elk persoon in de omgeving; de ouders, baby, opa&oma, de buren etc. Mijn schoonouders bijv. vinden hun kleinkinderen helemaal geweldig en willen met liefde oppassen. Mijn schoonzusje heeft dus regelmatig haar date-avondjes nog. Bedenken ze 'spontaan' iets, dan is er genoeg oppas voor hun makkelijke kinderen die het geen probleem vinden om een avondje bij opa&oma te zijn of tante Bazinga.

Natuurlijk verandert een relatie, maar als 't goed is, weet je wanneer je toe bent aan kinderen en daarmee of je relatie er dus ook aan toe is. Neem je kinderen en spreek je er met wrok over, tja. Dan was je er duidelijk niet klaar voor en/of heb je er niet genoeg over nagedacht.

Welkom op Zeg maar Yes!

Kinderen en relatie

Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Re: Kinderen en relatie

Wie is er online?