Maar ik reed al bijna in de berm, hij kon zelfs bij wijze van spreken z'n schoonmoeder nog naast zich laten fietsen, en dan konden ze er nog samen langs.

Maargoed, ik heb altijd geleerd om alleen bellen als je denkt er niet of moeilijk langs te kunnen, verder mocht ik van mijn moeder nooit bellen als ik iemand inhaalde en dat makkelijk kon, omdat dat opdringerig over kon komen. Net zoiets als een automobilist die ongeduldig loopt te toeteren. Beetje verschil in normen en waarden denk ik.

Jip: ik moet bekennen dat ik dat ook weleens roep naar mensen op racefietsen. Nou zeggen die hier geen pardon en is mijn ervaring dat ze er een sport van maken om de medefietser zoveel mogelijk te irriteren door zo dicht mogelijk langs hen heen te fietsen. Ik vind het denk ik al anders als je gewoon pardon roept, maar dat doen ze hier nooit. Maar inderdaad, je fiets heeft een stuur dus daar kan prima een bel op. Die rijden hier trouwens ook hoor, racefietsers met bel