Zure Mat schreef:Wat heftig. Ik heb het hele topic net gelezen en wat me vooral opviel is dat hij jouw gevoelens niet serieus neemt en dat jullie niet communiceren. Dit lijkt me meer de kern van het verhaal, dan het feit dat hij bevriend is met een vrouw. Zo zonde dat zoveel relaties hierop stuk gaan. Práát met elkaar, lúister naar elkaar, heb geduld met elkaar, wees liefdevol naar elkaar toe en probeer elkaar te begrijpen. Op deze manier kom je natuurlijk steeds verder van elkaar af te staan. Zeker als je samen een kind hebt vind ik dat je een verantwoordelijkheid draagt om je relatie te laten werken en om elkaars gevoelens serieus te nemen.

Zure Mat schreef:Nee, maar dat vind ik dus wel frappant. Zoiets ontstaat natuurlijk niet van de ene op de andere dag. Als mijn man niet meer met mij zou willen praten, of mijn gevoelens zou wegwuiven, dan zou ik dat niet over mijn kant laten gaan. Ik zou er dan alles aan doen om tot hem door te dringen. Wij hebben er beiden voor gekozen om een relatie aan te gaan, en zelfs een huwelijk aan te gaan, en ik vind niet dat je de ander dan zomaar kunt negeren. Het is een keuze die je maakt, sámen. Begrijp nooit zo goed hoe iemand een kind kan verwekken bij een vrouw om dan vervolgens niet meer te investeren in de relatie. Iedereen weet toch dat zonder communicatie en empathie voor elkaar een relatie op de lange termijn gedoemd is te mislukken?

Nee inderdaad ik heb geen idee. Gelukkig niet! Kan me er ook niet zoveel bij voorstellen eigenlijk, dat je in een relatie zit samen, zonder dat er wezenlijk contact is. Zelf vind ik dat de kern van een relatie, dus zonder dat zou ik het niet eens meer echt een relatie noemen.

Luce schreef:Nou, houden zo