Ah ja dan voelt dat al helemaal dubbel...

Ik vind het ook echt stom van mezelf dat ik zo denk maar ik kan er gewoon niets aan doen...

Emma wat verdrietig. Hopelijk gaat 2019 een fantastisch jaar voor jullie worden!
En voor Dee en alle andere meiden met een kinderwens ook!

Ik snap je gevoel helemaal hoor, ergens weet je wel dat het niet terecht is, stel dat.. maar het is logisch.
Zelf ben ik de oudste en had altijd gehoopt het 1e kleinkind voor m’n ouders te mogen krijgen. M’n leven liep anders en m’n zusje werd 2 jaar geleden moeder. Echt ik was heel blij en een super trotse en blije tante, maar toch zat er ergens een klein gevoel van jaloezie

Oh ik had dit ook zo erg! Bij mijn kant zijn er drie baby’s ‘voorgepiept’ (er waren toen al kleinkinderen). Bij mijn man zijn we de eerste, maar ons neefje is zeven weken jonger dan onze oudste. Ik vond het al jammer dat ik de zwangerschap en babytijd moest ‘delen’. Als ik nog niet zwanger was geweest, had ik daar zeker veel verdriet om gehad.

'Fijn' dat jullie het herkennen
Mijn moeder en zus willen het ook maar steeds erover hebben, want volgens hun is het goed om erover te praten. Ja zal wel, maar als ik daar zin in heb geef ik het wel aan. En er zijn gewoon dingen die ik niet met ze wil bespreken. Ben ook heel benieuwd hoe het gaat als ik zwanger ben, dan denk ik dat ik ze er wel aan moet herinneren dat het onze baby is en niet de baby van het hele gezin

Ach wat rot Emma! Kan me dat gevoel goed voorstellen hoor. Ik had dat ook toen mijn zus vertelde dat ze voor een derde wilde gaan, en daarna bleek ze in ronde 1 zwanger. Ik was heel blij voor haar, maar tegelijkertijd vond ik het wel lastig. Het is ook zo dichtbij, en een kinderwens is zo’n diepe wens.

Leuk dat jullie nu samen zwanger zijn, gefeliciteerd!

Oh Emma ik snap je gevoel helemaal. Ik had altijd het idee dat ik als eerste een kind zou krijgen aan mijn kant. En toen kreeg mijn broer een vriendin en binnen een paar jaar hadden ze een kind. Vreselijk vond ik dat. De hele zwangerschap vond ik vreselijk. Toen nichtje geboren was vond ik het ook lastig. Maar nu ben ik gek op haar. Schoonzus is inmiddels zwanger van de tweede dat vond ik weer niet leuk. Ze vertelden het ook op een rot moment we zouden net de taxi instappen om naar Griekenland te gaan met zijn allen. Ik heb vanaf Friesland tot amsterdam gehuild in de taxi en mijn moeder mijn hand maar vast houden. Ik heb nu nog steeds niks met haar zwangerschap.

En door wat er hier net is gebeurt met de buiten baarmoedelijke zwangerschap vind ik het ineens een stuk moeilijker. En zie nu al op tegen het kraambezoek.

Mijn moeder wil ook altijd er maar over praten maar dat wil ik ook niet. Wil niet dat hun zich zorgen moeten maken om mij. Man en ik praten er wel samen over

Ah dat vind ik echt verdrietig Sarah . Is een verschrikkelijk gevoel als je zelf ook zo ontzettend graag wil.
Ik herken het in die zin dat die 2 naaste collega's waarmee ik de vorige keer zwanger was, nu beiden weer zwanger zijn en ik niet omdat het niet lukt. Terwijl zij de hele tijd zoiets hadden van dat ze het nog niet wilden en toen *poef* was het ineens raak. Dat doet pijn en nu het bij hen het alleen maar daarover gaat, voel ik me zo'n enorme loser, een buitenstaander.

Ondertussen word ik echt gestoord van mijn lijf. Ben met regelmatige vlagen super beroerd, heb opeens weer last van maagzuur terwijl ik dat 2 jaar lang niet heb gehad en mijn borsten voelen voller aan.
Uiteraard ben je meer gespitst op dingen als je zwanger wil worden, maar ik vind het zulke typische klachten. Maar ik durf geen test te doen omdat ik bang ben voor de teleurstelling. Ik word zo moe van mezelf...

Wat rot Sarah
Dee, hoe gaat het met jou? Ben je al in het ziekenhuis geweest?

Gaat wel goed hier hoor. Vandaag hadden we de afspraak in het ziekenhuis. Ik heb gelijk clomid meegkregen omdat ze kon zien dat mijn menstruatie er aan kwam. Dan kan ik gelijk beginnen. Was een heel fijn gesprek met de gyneacoloog. Ben benieuwd of het wat voor ons doet!

On wat fijn Dee, hopelijk doet het inderdaad iets!

Spannend Dee!

Hoe is het met jou Emma?

Lief dat je het vraagt
Op zich gaat het op het moment wel. Ik heb een verwijzing van de verloskundige en als ik eind maart nog niet zwanger ben ga ik een afspraak maken in het ziekenhuis. Dat idee geeft wel rust.

Ik hoop dat de clomid werkt voor jullie Dee! Spannend!

Emma, wat fijn dat je een doorverwijzing hebt, kan me voorstellen dat het rust geeft. Hopelijk is het niet nodig en ben je voor die tijd zwanger. Ik duim!

Eergisteren belde de gynaecoloog. Uit het bloedonderzoek bleken niet veel bijzonderheden, behalve dat ik een eisprong heb gehad rond het bezoek aan het ziekenhuis. Ze dacht dat ik tegen menstruatie aan zat, maar uit het bloed bleek het anders te zijn. Nu zit ik dus weer een poos in spanning, wie weet is het raak geweest (al weet ik niet meer 100% zeker of we seks hebben gehad). Ik heb wel enorm last van mijn borsten maar dat heb ik ook vaak rondom menstruatie(wel anders pijn dan nu maar oké.). Dus ik ga sowieso nog tot en met maandag wachten. Als het er dan nog niet is, ga ik een test doen.

Spannend Dee! Ik hoop voor je dat het gewoon hardstikke raak is!

Oh Dee dat zou toch wel heel mooi zijn zeg! Precies zo ging het bij onze zoon, op de echo was de eisprong te zien en ik bleek toen ook zwanger. Ik ga voor je duimen!

Ik weet even niet wat ik er van moet verwachten ofzo. Het lijkt me zo onwerkelijk en ook onmogelijk ofzo. En ik hield een hele tijd bij wanneer we seks hadden maar uiteraard was ik daar mee gestopt. En ik kan het me gewoon niet meer bedenken. We hadden een drukke week dus ik heb geen idee.

Dee, hoe is het nu?

Goed hoor. Ben gisteren ongesteld geworden dus begin morgen met clomid. Voor volgende week donderdag staat een echo. Ik ben heel benieuwd.

Succes!!

Spannend! Succes

Heel veel succes!