Huh? Maar wat zeiden jullie bij het CB dan? Dat is toch niet eenrichtingsverkeer? Of waren jullie een beetje verbouwereerd?

Wat gebeurt er als 'ie iets heel lekkers krijgt? En brengt ie drinken ofzo wel naar z'n mond? En z'n speen?

Nou ik was er zelf niet bij.. Ik had een paar vragen, waaronder de 'Eet niet uit het vuistje' vraag en die heeft m'n man gesteld voor me. Zij kwam met een mogelijke oplossing dat Tobias bang is om vies te worden en kwam met de suggestie om samen met deeg te kloten (logisch,9 maanden oud) en om vloeibaar eten om z'n mond te smeren.

M'n man gaf aan daar zich niet helemaal in te kunnen vinden, omdat Tobias duimt en rustig z'n duimpje in z'n bakkes propt nadat-ie een bakje fruit leeg heeft of terwijl hij yoghurt gevoerd krijgt, dus letterlijk, hapje in z'n mond, duim erachteraan! Uiteindelijk gaf ze aan dat de fysio daar ook bij kan helpen en we willen 't op zich wel proberen, maar toen ik thuis kwam en de verwijsbrief las (m'n man heeft de brief ook pas gelezen toen ik 't aanwees..) verwonderde ik me dus over het motoriek stukje. Hij kan namelijk wel iets in z'n mond proppen, als ik 't er maar in doe.

Hij doet zelf héél af en toe iets in z'n mond, vooral z'n duim En heel af en toe een speelgoedje, maar verder niet. Hij kreeg een tijdje terug van die maisboogjes gevallen en die at-ie wel, maar daar stopte hij opeens mee.. De fles vastpakken doet hij niet, maar z'n beker pakt hij wel, al brengt-ie 'm niet echt naar z'n mond. Of nouja, hij brengt heel z'n hoofd richting de beker Dus hij snapt 't principe wel.

Maar dat is toch geen probleem. Mijn oudste stopte haast nooit wat in haar mond. En mijn middelste hele dagen alles.

Hij kan het als hij wil (als k het goed lees) dat is toch prima.

Ik zou niet vallen over dat stukje. Ze moeten een reden opgeven voor de verzekering en wisten waarschijnlijk niet hoe anders te formuleren.

Het doet mij een beetje denken aan het zoontje van een kennis. Hoewel hij al wel een stukje ouder was, geen idee hoe oud precies maar hij was zeker ruim een jaar. Behalve zijn duim bracht hij ook niks naar zijn mond. Eten wat hij in zijn hand had niet, op een vork of lepel niet, zijn beker niet. Daar is toen ook iemand bijgekomen om te kijken wat het kon zijn. Eindconclusie was dat hij het allemaal prima kon maar hij gewoon lui was en het veel makkelijker vond als het voor hem gedaan werd. Hij wist dat als hij het zelf niet deed, papa of mama het wel voor hem deed. Ze moesten hem toen het gewoon zelf laten doen en ze mochten hem niet meer voeren en aan het eind van de dag pakte hij zelf zijn eten en drinken.

Je kan altijd iemand mee laten kijken maar zoals ik jouw verhaal lees kan hij het wel inderdaad.

Dit inderdaad. Problemen kan je vaak niet niet in hokjes drukken maar dat moet wel voor de verzekering.
Eigenlijk maakt het toch niet uit wat er op het briefje staat? De fysio kijkt echt niet alleen naar het briefje maar zal ook naar Tobias zelf kijken.

P deed dat ook niet. Tot 11 maanden ofzo niet.
Helemaal goed gekomen hoor.

Eens met hierboven. Je zoon krijgt geen stempel van een bezoekje fysio, dus da's altijd het proberen waard lijkt me. En misschien zegt de fysio wel "nou mevrouw hij kan duimen en als ik iets in z'n mond stop kan hij zelf proppen, wat doet u hier?" en dan geef je je man de schuld en ga je naar huis

Ik maak me wss ook te druk, maar dat komt in dit geval vooral door t woordje 'traag'. Is ie traag in de zin van, gemiddeld zijn ze iets sneller maar het komt wel? Of traag, in de zin van, je kind heeft een hersenvliesontsteking gehad als zuigeling en zal altijd achter lopen op dat gebied.

Ik kan (uiteindelijk...) wel rationeel zijn (of mn man ergens de schuld van geven) maar k blijf een beetje bang en onzeker dat er misschien toch nog s restverschijnselen opduiken door die stomme hersenvliesontsteking.

Ik kan jouw onzekerheid hierin begrijpen maar denk dat je het niet groter moet maken dan dat het is.
De zoon van lady liep bv met 9 maanden, die van mij met 1,5 jaar en nu denk je daar niet meer over na. Toen dacht ik ook dat zoon traag was.

T. vond/vind iets met haar handen pakken vies. Ze is nu 5 en pas na haar 4e verjaardag is ze dat gaan doen (eten dan he). Zij is wel echt traag ;-) want zij zit nu wel eens met van alles in haar mond.

Als je hem een vorkje aangeef met eten dan brengt hij het naar zijn mond? En met zijn handen niet?
Dan is er toch niets aan de hand lijkt me. Hij heeft gewoon goede tafelmanieren

Ik zou me niet druk maken.. en als je dat wel doet de fysiotherapeut mee laten kijken.

Ik herken je gevoel een beetje. Mijn dochter is te vroeg geboren en heeft een moeilijke start gehad. Ik was ook bang dat je ergens iets tegen komt. Maar áls er een achterstand is, hoeft dat natuurlijk niet door een hersenvliesontsteking, vroeggeboorte of wat dan ook te komen. Je weet nooit hoe het anders zou zijn geweest.

Met mijn kabouter lijkt het goed te komen. Maar veel dingen ontdek je pas in de loop der jaren.

T. Is gewoon hoe hij is. En als hij nog lekker gevoerd wil worden is dat toch prima? Gewoon spelenderwijs oefenen. En dat oefenen kan een therapie soms bij helpen.

Ik snap je reactie bij het lezen van die zin helemaal hoor!

Als tussenweg: anders bel je de fysio gewoon ff en leg je precies dit allemaal uit? En dan vragen wat zij slim vinden? Wel langskomen, of nog ff niet?

10 maanden

Maar hee Baz, ik vind dit meer als lekker lui klinken dan als zorgelijk hoor. En zou die fysio nog lekker even achterwege laten.

Ik zou als fysio niet 1,2,3 weten wat hier mee aan te moeten eerlijk gezegd.

Heb je al eens samen met zijn handje een korstje brood naar zijn mond gebracht en dat dan een paar keer doen?

Ook geprobeerd, Jip, hij doet 't dan wel, maar laat 't daarna toch weer voor wat het is.

Ik ga de komende weken gewoon bekijken of-ie gewoon lui is of juist heel slim en dan toch maar een belletje/bezoekje wagen aan een fysio.

Thanks voor de reacties!

Maar wat is het probleem als hij met een vork en lepel wel eet? Weet je hoeveel kinderen een hekel hebben aan vieze handen. Ik snap dat het lastig is maar probeer je er niet druk om te maken, hij is pas 9 maanden. Nog genoeg tijd om alles te leren.

Ik moest aan dit topic denken nu zoon zit te eten. Netjes met vork maar 1 stuk lukte niet en pakte hij met zijn handen. Hij liet het meteen vallen want nu zaten zijn handen onder de pasta. Moest ook meteen schoon gemaakt worden

Ik zie geen probleem met het lepel en vork eten, ik vroeg me gewoon af of het normaal is, dat een kind weinig tot niks naar z'n mond brengt. 'Een kind ontdekt de wereld met z'n mond', ja, hier dus niet. Het enige dat-ie zelf in z'n mond doet, is één bijtring en zelfs dat is zelden.

Omdat ik doorgaans bij kinderen/baby's hoor, over van alles in de mond proppen, vroeg ik me af of het wel normaal is dat hij dat niet doet en of we die stap simpelweg moeten/kunnen overslaan, meer niet. Hij is niet bang voor vieze handen, want hij duimt ook rustig als-ie een seconde ervoor een hap eten heeft genomen. Ik vroeg me alleen of het normaal was en krijg er dus gelijk een fysio-verwijzing bij.

Hoewel de oudste duimde tot zijn 3e, stopte hij voor de rest niet veel in z'n mond. Eten wel, als hij wilde, maar speelgoed ofzo nauwelijks.
De jongste heeft nooit geduimd, maar wel al voor zn eerste verjaardag een röntgenfoto gehad, omdat er een mogelijkheid was dat hij knoopcelbatterijen op had gegeten Hij stopte echt alles in z'n mond. Heb hem ook al eens een prop papier uit z'n keel moeten vissen, hij stond te kokhalzen bij de salontafel toen ik door had dat hij weer eens iets in z'n mond had gepropt. De oudste kreeg pas na z'n 4e lego, omdat de jongste het anders zou opeten
Mijn punt: ieder kind is anders. Het ene kind heeft die orale fase enorm en de ander minimaal. Hij kan het blijkbaar wel, maar ziet de noodzaak er waarschijnlijk niet zo van.

Ach bazinga, dat is gewoon normaal hoor. Zoon begint nu pas dingen in zijn mond te stoppen (duplo, bijtring, enz). Heeft hij daarvoor nooit gedaan en wordt over 2 maanden alweer 2 jaar. Zou mij er echt niet druk om maken.

Ik heb ook altijd geduimd en al vanaf heel jong maar ik vond vieze handjes echt verschrikkelijk. Ze hebben me met mijn eerste verjaardag met mijn handjes in de taart geduwd en dat vond ik vreselijk, janken enz tot mijn handjes schoon waren vertelden mijn ouders. Maar duimen tot en met.