17 Jul 2020 00:26 door Marsy31
Ik twijfel ook gigantisch weer. Ik ga even mijn gedachtes spuwen, wie weet heeft iemand een opmerking waar ik nog niet bij stil heb gestaan.
Na de miskraam gaan we paar maanden wachten tot we weer proberen maar ik denk wel in 2021 zwanger te zijn en te bevallen. Ik ben zo’n moeder die haar kind niet in opvang wil voor 2 jaar (nou ja, man en ik dus). Ik heb net 4 jaar parttime keihard gewerkt en fulltime een PhD gedaan. Man ook parttime gewerkt.
Man heeft aanbod per september (ws, dit hangt ervan af of de kantoren weer open gaan) op gesprek te komen bij een equivalent van rtl 4 als graphic designer. Hij heeft hier geen opleiding in, wel veel ervaring en ze willen kijken of ze hem een junior positie willen aanbieden. Dat betekent wel echt jezelf laten zien in het eerste jaar en veel inzet. Hij heeft de baan dus nog niet, wel de belofte van gesprek én een goed contact binnen de tv zender. En na 4 jaar is het zijn beurt zijn carrière op te bouwen (mijn gevoel). Helemaal huisvader zijn ziet hij ook niet zitten. Allerliefst is hij parttime en bovenstaande kans maar dat is natuurlijk niet haalbaar.
Dan ik: er is een baan aanwezig die me op het lijf geschreven is. Lecturer B op de Universiteit binnen Social Work. Ik heb een CV vol ervaring, ben nu klaar met PhD. Heb alleen nog weinig groot subsidies etc binnengeharkt. Daarnaast werk ik al op nul uren contract voor deze Uni.
Het is fulltime, midden in de stad. Bizar hoog salaris. Ze zeggen online flexibel te zijn in uren en door COVID is thuiswerken nu ook weer meer prevalent.
Mijn bezwaren:
* R begint 2 dagen per week preschool in februari, denk dat mijn contract per januari zou zijn. Beide fulltime werken wil ik niet voor hem. Geen familie hier dus hij moet in opvang of een oppas. En nogmaals: dat is me te veel.
* ik weet dat ik zwanger zal zijn in 2021. Het voelt ontzettend als liegen om zo’n baan te beginnen en dan al met verlof te gaan. En als ik ga, ga ik niet 4.5 maand maar sowieso een jaar (en ze moeten mijn baan 2 jaar vasthouden). Ik raak snel zwanger dus dit is zeker iets om in achterhoofd te houden. Maar daarna ben ik wel echt bereid om mijn hele carrière daar te blijven. Universiteit is enorm groot, dus zouden ze best makkelijker vervanging kunnen vinden. Maar vind het niet zo netjes. Het zou wel het punt hierboven oplossen want dan zou ik maar voor 6 maanden ongeveer opvang hoeven voor zoon.
* ik heb de baan natuurlijk niet, kan het risico nemen en gaan en het als ervaring zien voor volgende sollicitatie en als ik niet word, kijken of ik op deze faculteit meer uren op nul uren contract kan krijgen want dit past beter bij mij dan wat ik nu lesgeef (logopedie). Maar twijfel blijft: wat als ik wel word aangenomen..
Zoveel gedachtes!

