Het heeft ons onze dochter gebracht! Dat hadden we in januari nooit verwacht aangezien ik al maanden niet ongesteld was (en nee, niet door de zwangerschap ).
Verder is ons huis volledig naar wens verbouwd. Dat hadden we ook niet verwacht te kunnen doen.

Verder hebben we eigenlijk geen dieptepunten gehad.. Daar ben ik heel erg dankbaar voor.

2016 was net als 2015 een fantastisch mooi jaar.

2016 was net als 2015 geen topjaar... wel een iets beter jaar gelukkig dan 2015

Hoogtepunten waren de rechtszaak tegen mijn werk winnen, dat m'n zusje zwanger raakte en dat ik met vriend ben gaan samenwonen
Dieptepunten het teleurgesteld raken in vriendschappen waardoor ik gestopt ben met deze vriendschappen.

2016 was goed voor ons.

Dieptepunt: het overlijden van de oma van mijn man.
Hoogtepunt: de begrafenis, jeetje, zo wil ik het ook. Zo ontzettend mooi en ontroerend..

Andere belangrijke hoogtepunten: de geboorte van mijn dochter (de bevalling, het meisje zelf, roze wolk!) en de verkoop van ons huis en de aankoop van en verhuizing naar ons nieuwe huis.

2016 was een fijn jaar voor mij / ons. Geen heel bijzondere gebeurtenissen. Wel fijne reizen gemaakt, waarvan twee met een dochter en eentje met een goede vriendin. Mijn huis is her en der wat opgeknapt. Doordat de kinderen groter worden had ik meer tijd voor mezelf om bijvoorbeeld weer eens een boek te lezen. Ook op mijn werk was het leuk en uitdagend. Was een fijn en gelukkig jaar.

2016 was een prima jaar voor ons.

Hoogtepunt : dat mijn vader weer beter is! Hij heeft maanden lang rond gelopen met een flinke nekhernia.
Dieptepunt : dat mijn jongste naar de psz ging/gaat. We hebben er beide nog moeite mee.

Ik vond 2016 een turbulent jaar voor ons. Hoogtepunten waren de geboorte van onze jongste dochter en onze oudste die eindelijk begon te eten. Daarna kwamen helaas naast geluksmomenten ook dieptepunten; uitslag van DNA-onderzoek jongste dochter, mentaal heb ik het zwaar gehad en ook mijn gezondheid heeft klappen gekregen dit jaar. Ik vind het fijn, terugkijkend naar dit jaar, dat ik weliswaar fysiek momenteel op een dieptepunt het jaar eindig maar het mentaal wel eindelijk weer de goede kant op gaat. Ik kan veel meer genieten, zeker van onze meisjes, dan een paar maanden terug. Toch een mooie afsluiting van dit jaar dus!

Dieptepunt was het overlijden van mijn oom.
Hoogtepunt dat ik weer zelfstandiger ben en uit de rolstoel en het beginnen van mijn blog.

Als een heel gevuld en druk jaar.
Er zat van alles in, een ziekte waardoor we geschokt waren, dat hele proces met overlijden als eindstation. Daarnaast een proces met mijn ex vanwege het aanvragen kunnen van reisdocumenten. Ik ben in de bijstand gekomen, maar gelukkig een maand later er weer uit, maar het aanvragen daarvan viel in dezelfde periode als het gedoe met mijn ex.
Ik heb heel veel gesport, keuring bij defensie gedaan maar niet gehaald, dus best een teleurstelling.
Maar ook vol met fijne dingen, ik ben met mijn vriend 2 nachtjes naar de camping geweest, heb nieuw werk gevonden waar ik op mijn plek zit, met mijn zoon naar Londen, en sowieso het eerste volle jaar dat ik met mijn vriend samen heb beleefd.
Dus ik heb niet echt een positief/negatief gevoel over 2016.

2016 was een niet heel bijzonder jaar. Niet echt hoogte of dieptepunten.

Ik kijk nu op zich wel terug op een goed jaar op de meesten vlakken. Minder ging het werk van beide kanten en dus ook het financiële aspect. Daardoor ook weinig echte hoogtepunten gehad. Wel was het een veel bewogen jaar vooral op het gebied van onze dochter. Veel dingen die in gang zijn gezet, dochter die zelf ook vooruitging in mini-stapjes etc. Dus wat dat betreft zitten we op dit moment in een opwaarste spiraal. Ook een belangrijk jaar waarin ik ik een paar maanden geleden heb besloten, meer aan mezelf te denken en te kiezen voor mijn geluk en dat niet door anderen te laten bepalen. Belangrijk moment, want voel me al stukken beter dan een paar maanden terug. Dieptepunt was dan toch ook dat ik een vriendschap heb beindigd omdat ik die negatieve energie niet meer kon verdragen. Heb me meer klote dan oke gevoeld daardoor 3/4 jaar. Maar wat is gebeurd is gebeurd, en nu gaan we met goede moed aan het nieuwe jaar beginnen. Tenminste ik ga mijn best doen om het positieve gevoel vast te houden.

Het was een wisselend jaar.
Ik moest nog maar 3 maanden aan de injecties voor de endometriose rustig te krijgen, wat was ik trots dat het gelukt was.
Had een geweldige 25e verjaardag.
Kreeg een hoop nieuwe opvangkindjes erbij.

Maar ook kreeg ik de diagnose PCOS, de start van de clomid en alle ellendige ziekenhuisbezoekjes.
De oma van mijn vriend werd 100, maar amper een week later overleed zij.

Dus ik hoop toch wel dat 2017 iets rustiger gaat verlopen, dat ik hopelijk snel zwanger mag zijn.

Diepte punten: de nasleep van het overlijden van mijn vader december 2015.

Hoogte punten:
Geboorte van onze tweede dochter.
Ontslag genomen, wou ik al zolang.
Vinden van mijn nieuwe baan.

Op werkgebied vind ik het flut geweest. Ik heb een carrièrecoach ingeschakeld en dat heeft me veel inzichten gegeven over hoe ik beter, maar voor mezelf rustiger, met werkgerelateerde zaken kan omgaan. Ik kan het nu veel zakelijker bekijken en het onvermogen van anderen hierin beter naast me neerleggen. Hoewel er jammer genoeg nog niet veel schot in zit door omstandigheden waar niemand iets aan kan/kon doen, heb ik wel het idee dat er van mijn kant meer nuttige discussie inzit.

Op persoonlijk vlak is het in grote lijnen heel erg goed geweest. We hebben eindelijk mijn flat verkocht (welliswaar met een flinke restschuld, maar dat hadden we al bij elkaar) waardoor we ein-de-lijk konden verhuizen naar een 'grote mensen huis'. De oplevering is erg stressvol geweest, wat naast mijn werkbelasting best wel zwaar viel en veel tranen opleverde. Maar ik ben erg trots op het resultaat en we wonen in een fijne buurt met fijne buren. Ik heb een betere wer-privé balans gevonden met dank aan de carrière coach. Als kersje op de taart ben ik ook zwanger geraakt en geniet ik volop van de ontwikkelingen van mijn zoon. Op naar nog meer bijdehante uitspraken!

De laatste dagen zijn wel een beetje een domper geweest met het overlijden van mijn lieve kat en dat ik ziek ben geweest, ik ben nog niet helemaal fit. Maar in grote lijnen mag ik niet klagen over 2016 en ben ik trots op de ontwikkelingen die ik op verschillende vlakken heb doorgemaakt.

Het was een rustig jaar. Voor het grootste deel was ik de mantelzorger van mijn vriend. In het eerste deel moesten we dan ook vaak naar het ziekenhuis of reed er weer een ambulance voor. Maar het werd rustiger tot er geen ambulances meer voorreden. Mijn vriend heeft zes weken gerevalideerd in het revalidatiecentrum en gaat nu elke week naar een psycholoog en fysiotherapie. We zijn twee keer op vakantie geweest. De eerste keer, omdat mijn vriend op zag tegen Koningsdag en de tweede keer, omdat we het hadden verdiend. Ik nam afscheid van mijn geliefde Ford Ka en kochten samen een Ford Focus. En we hebben ongelofelijk vaak buiten de deur gegeten, maar we hebben er nu meer grip op en koken elke dag. Ik vond het ergens wel een leerjaar, omdat we veel hebben geleerd. Iets wat we meenemen naar 2017.

Ik kijk vooral heel stoffig terug hahaha. Die ellendige verbouwing maar o wat hebben we er iets moois voor terug gekregen.
Hoogtepunten:
De verhuizing van 2 weken terug.
Het behalen van mijn diploma en vaste aanstelling op mijn nieuwe baan.
Het zien groeien van mijn eigen onderneming.
En vooral een liefdevol jaar met mijn gezin.

Dieptepunt:
De diagnose die mijn zoon kreeg. Het is dagelijks nog behoorlijk pittig daar een weg in te vinden.
Maar komt goed hij is en blijft onze kanjer!

Ik vind het mooi om jullie verhalen te lezen al zijn sommige wel erg heftig. Op naar een goed 2017!

Een jaar dat in het teken stond van de ziekte en het overlijden van mijn moeder.

Lady:

Qua gezondheid was het een slecht jaar en dat bepaalde best wel de koers die ik heb gevaren. Ik ben ernstig ziek geweest en toen ik na maanden weer begon met re-integreren, besefte ik pas wat er eigenlijk gaande was. Begin juli was ik volledig genezen verklaard door mijn werkgever, wat natuurlijk raar is. Een arbo-arts gaat hierover en was het hier niet mee eens. Uiteindelijk ben ik met een arbeidsconflict uit dienst getreden en er viel een last van m'n schouders, maar het gaf ook stress. Ik was niet beter en moest z.s.m. mijn belangen laten behartigen door een advocaat. Na 6 weken is alles afgerond en in de tussentijd ben ik flink gaan netwerken voor een nieuwe baan en heb ik de laatste voorbereidingen getroffen voor een rootsreis naar mijn geboorteland. Daar moest ook een advocaat bij betrokken worden, waardoor ik het gevoel had continu met juridisch 'gedoe' bezig te moeten zijn. Gelukkig trof ik een geweldige, behulpzame advocaat die ik in mijn geboorteland zou ontmoeten eind oktober. De dag ervoor hoorde ik dat ik een nieuwe baan had, dus ik ging met een fijn gevoel op reis. De reis zelf was onvergetelijk en bijzonder. Terug naar waar ik vandaan kwam en mooie, lieve mensen ontmoet. Het was echter ook zo vervuild in het land, dat ik wel echt even moest omschakelen. Eenmaal terug in NL ben ik na een week begonnen met mijn nieuwe baan en op de tweede dag, belandde ik met een spoedoperatie in het ziekenhuis. Daarvan ben ik weer hersteld, maar het is nog niet goed. Hierdoor stond december ook weer in het teken van ziek zijn, maar gelukkig heb ik toch kunnen werken. Was wel pittig, maar ik ben blij dat ik heb doorgezet. Al met al was het een turbulent, maar ook heel mooi jaar waar ik met warme gevoelens aan terugdenk. Het ziek zijn was natuurlijk heel rot, maar het klopt wel wat men zegt: je leert je vrienden kennen in moeilijke tijden en er is niemand weggebleven. Daar ben ik dankbaar voor.

Ik ben echt in zo'n nieuwjaars-mood, haha, dus doe hier ook nog even mee.

2016 was een fantastisch jaar, ondanks ook wel wat tegenslagen. Maar ook daar zie ik de goede dingen van in.
Het was het jaar dat ik beter voor mezelf ben gaan zorgen. Een (alternatieve) therapeut gevonden die me lekker zegt hoe hij dingen ziet en me aan het denken zet, ik ben begonnen met mediteren, ik ben gaan paardrijden (iets wat ik nog nooit had gedaan). Met dat laatste heb ik tegenwoordig dus iedere week een avond echt voor mezelf, waarin ik buiten ben, weg ben, en even helemaal bezig ben met andere dingen. Dit had ik ook wel nodig nadat mijn man van de zomer (ein-de-lijk) toegaf een drankprobleem te hebben. Daar nog wel druk mee gehad, ook veel mijn gedachten in beslag genomen.
Al met al hebben al die dingen wel iets positiefs voor mezelf gebracht, ik sta er bewuster en fijner door in mijn schoenen.

Verder een aantal keer heerlijk wezen kamperen met mijn twee meisjes naar verschillende campings en ik merk dat me dat heeellll veel energie en positieve-vibe aan het jaar heeft gegeven. Het waren steeds maar een paar nachten, maar als ik terugdenk aan het afgelopen jaar denk ik vooral aan die heerlijke weekenden.

2016 was ook het jaar dat mijn tante overleed. Dat had aardig wat inpact op me, het was mijn lievelingstante waarmee ik vooral een schrijvende relatie had (ze had al haar hele leven vermoeidheidssyndroom en leefde het liefst teruggetrokken). Vooral in de tijd dat mijn zus ernstig ziek was en overleed heb ik heeellll veel met haar geschreven, dus ook veel uit die tijd kwam terug (incl al mijn geschreven brieven). Heftig was dat ze langere tijd dood onderaan haar trap heeft gelegen, moeilijk te verteren (wel te begrijpen, aangezien ze soort kluizenaarsleven had). De uitvaart was heel bijzonder: er waren opvallend veel mensen, met wie ze dus ook al 20jaar schrijvend een relatie mee onderhield... Nog meer bewondering gekregen voor mijn tante die op die manier toch betrokken is gebleven bij iedereen...

Qua werk was het een verschrikkelijk jaar, waarin de werkdruk veel te hoog is geweest (bezuinigingen ), mijn naaste collega dan ook met een burnout thuis kwam, ik met elke keer wisselende inval moest werken (bezuinigingen ), ik ook echt op mijn tandvlees heb gelopen en ik mijn ideaalbeeld los heb moeten laten. Werk is nu gewoon nog werk voor me ipv passie.

Ook nog flinke kopzorgen gehad over de opvang van de jongste dochter, maar uiteindelijk voor haar een prachtige warme gastouder gevonden waar ze zich in alle liefde gewoon zichzelf kan zijn. Dus ook daar uiteindelijk heel blij mee, maar de hele situatie ervoor deed wel pijn aan mijn moederhart

Maar al met al was het fantastisch jaar

Afgezien van mijn vriend, kut.. Terwijl 2015 echt goed ging! Ben blij dat het 2017 is! Laten we hopen dat dit weer een beter jaar wordt!

2016 is voor mij een ongelofelijk KUTjaar. Mijn moeder ging eind 2015 ineens heel slecht en na een ziektebed van 8 weken in februari overleden, dus ookal kent dit jaar mooie momenten, overschaduwt het verdriet van het verlies. Ik gunde mijn moeder wel haar verlossing hoor, ik was die dag dat ze overleed ook écht opgelucht. Er was niets meer van haar over dus ben niet verdrietig dat de dood haar kwam halen, maar dit jaar wAs dus alles voor het eerst zonder haaar.

2016 was 1 groot hoogtepunt; de geboorte van onze dochter.

Ik kijk echt heel positief terug op 2016. Het was echt een ontzettend mooi jaar, ik heb volop genoten van mijn zwangerschap. De bevalling vond ik ook echt wederom een ontzettend bijzonder en mooi moment en ik heb ook echt bewust genoten van de eerste maanden met mijn dochter. Ik vind het echt moeilijk om dit jaar af te sluiten, wetende dat het nooit meer terugkomt en dat ik over een week weer moet gaan werken na een halfjaar thuis te zijn geweest bij mijn dochter.

Anyway, 2016 was echt fantastisch!

Een jaar die meer dan eens in het teken stond van zwanger worden door middel van ICSI.
Een dieptepunt was dan ook dat mijn man en ik te horen kregen dat we aangewezen waren op het medische circuit om een kindje te krijgen.
Een hoogtepunt was dé positieve test op 8 december jl.