Ik heb heel erg zitten twijfelen of ik hier een topic voor zou aanmaken... puur omdat ik denk dat dit bericht van mij nergens op slaat en hier vast veeeele topics over geweest zijn.

Het zit zo; ik heb al mijn hele leven lang pech in de liefde. Heb alles al meegemaakt; van het vinden van een betere vriendin (dan ik), vrij willen zijn, homo blijken te zijn en ga zo maar door .Dit alles heeft me eigenlijk erg onzeker gemaakt over alles en ben al een hele tijd alleen. Ik heb een prima leven; een huisje, een leuke baan, lieve vrienden en familie een een fantastisch gekke kat.
Nu kom ik elke week bij de slager en daar werkt een ontzettend knappe gozer; eentje waar je spontaan dom van gaat praten en waar je van gaat blozen. Hij kijkt wel is naar me, maar ik heb altijd pech dat ik door iemand anders geholpen wordt. Nu afgelopen zaterdag was ik er weer eens en toen ik afrekende dacht ik; 'jee wat goedkoop!" na alles geregeld te hebben liep ik terug naar mijn fiets en ben toch mijn bon gaan checken. Ja hoor; product is niet afgerekend. Ik ben dus terug gelopen en aangegeven dat ze vergeten waren mijn product af te rekenen. Werd enorm gewaardeerd door de desbetreffende mevrouw. Vervolgens komt hij eraan en gaat dit met afrekenen. Ik kreeg mijn product terug en hij stopte er nog een bak carpacciosalade bij. Met een dikke knipoog gaf hij het me en zei dat mijn eerlijkheid erg gewaardeerd werd. Dus ja hoor.. rode kop en weggegaan. Ja en toen had je dus de poppen aan het dansen,, kriebels! Na afloop vertelde ik het verhaal aan een vriendinnetje van me en die vond wel dat ik actie moest ondernemen (ook na een verhaal van een week eerder waarin hij me ook wat fruit aanbood toen ik er was). Ik had geen idee hoe hij heette maar mijn vriendinnetje bleek een super stalker te zijn en had hem binnen no time gevonden op facebook. Met de aanmoediging; HIJ IS SINGLE! Ik moest hem maar is een berichtje sturen.
Zo onzeker als ik ben heb ik natuurlijk eerst niks gedaan, maar ja het begon toch te kriebelen. Verrassend genoeg hadden we een gezamenlijke vriend en ben ik eerst gaan checken of het echt wel kon; zomaar een berichtje sturen. Ook hier aanmoediging aan en heb een berichtje gestuurd dat ik dacht dat hij niet wist wie ik was, en dat het misschien een beetje gek was dat ik hem een berichtje stuurde maar dat ik hem erg bedankte voor de lekkere salade.

Oke, hele weekend in spanning gezeten en toen vandaag kwam daar het berichtje; 'Hey, ik weet heel goed wie je bent en ik vind het niet gek hoor dat je mij een berichtje stuurt. Vind het alleen maar leuk. Ben blij dat het goed smaakte. En bedankt voor je eerlijkheid nog. gr..' Tja.. wat kon ik daaaar nou mee? Echt helemaal niks.. geen opening.. Dus in ieder geval aangegeven van nouja als ik je niet meer zie voor de feestdagen, fijne kerst. Hij reageerde terug met; 'We zien elkaar vast nog wel, en zo niet jij ook hele fijne kerstdagen ;) KNIPOOG'
En nu zit ik dus in de rats.. ik ben een vreselijke analyse persoon en probeer uit elk berichtje iets te puzzelen. Wat bedoeld hij nou? Vind hij me ook wel leuk? Ik zeg eerlijk, we kennen elkaar niet echt natuurlijk.. maar het is nog niet echt op iets uitgelopen.

Wat vinden jullie van zijn reacties? En wat moet ik nu? Ik heb de eerste stap gezet, maar durf niet letterlijk te zeggen, goh zullen we wat leuks doen? HELP!