Lastig Janne. Het is natuurlijk hartstikke rot als het je eigen kind betreft, maar op zich vind ik het geen ‘abnormaal’ gedrag. Oké, geld stelen is niet oké, maar een (blowtje) roken en stiekem op een brommer/scooter rijden deed ik zelf ook wel op m’n 14e. Mijn zoon van 15 rijdt ook wel eens stiekem op de scooter van een vriend, drinkt regelmatig een biertje en heeft ook wel eens gerookt. Ik wil het niet goed praten hoor, maar ik vind het ook niet heel schokkend ofzo.

Oh ik vind dat best wel schokkend eigenlijk maar ik was ook de onschuld zelve op die leeftijd. Lijkt me als ouder ook best heel heftig om te zien van je eigen kind.

Snap ik hoor. Zelf was ik dus ook zo’n soort puber. Ik probeerde echt alles uit, misschien dat ik het daarom niet zo schokkend vind. Tuurlijk vind ik het ook niet altijd tof dat mijn zoon ook graag uitprobeert, maar aan de andere kant vind ik het er ook wel een beetje bijhoren. Maar goed, dat is natuurlijk puur vanuit mezelf gesproken. Als je jezelf nooit zo gedragen hebt kan ik me echt wel voorstellen dat dit rauw op je dak valt.

Janne, ik snap je zorgen goed. Lijkt me heel lastig als je de grip op je kind kwijt lijkt te raken, vooral op deze jonge leeftijd. Ik was zelf ook geen makkelijke puber en blowde op die leeftijd helaas ook al. Mijn ouders reageerde ook vaak heel boos en met straffen als huisarrest en telefoon afpakken, dat zorgde juist altijd voor erg verhitte ruzies en dreef ons uit elkaar. Hoewel ik de boosheid erg snap, had ik juist erg behoefte aan hun nabijheid en liefde. Ik zou dan vooral ook proberen met hem uit te leggen dat je van hem houdt, maar je je enorm zorgen maakt vanwege zijn gedrag. Vraag naar zijn toekomstplannen, leg hem de gevolgen uit van blowen/diefstal/in aanraking komen met politie. Door regelmatig blowen ga je soms echt per dag leven, een duidelijk toekomstbeeld vertroebeld dan. Sterkte ermee !

Wat een goede reactie namaste! En misschien proberen het lijntje kort te houden. Veel met hem te praten en te vragen naar zijn bezigheden/interesses. Met wie hij omgaat etc. En dan zonder te oordelen luisteren. Geen idee of hij daar (nog) voor openstaat hoor! Lijkt me heel pittig en ik snap dat je boos wordt uit bezorgdheid.

Dank voor jullie reacties. Fijn om die verschillende meningen te lezen.

Wij hebben zelf ook hulp gehad van een psycholoog Marin. Dat was best prettig, maar op een gegeven moment wist ze ons ook niet verder meer te ondersteunen dan dat ze al doet. De dingen waar we tegenaan lopen met hem waren/zijn niet "groot" genoeg. Hebben toen wel wat leesvoer gehad en dat geeft wel wat inzichten. Proberen we ook echt wel naar te leven enzo, maar het klinkt allemaal zo mooi uit een boekje... Als je snapt wat ik bedoel.

Voor het blowen hebben we inmiddels afspraken gemaakt Signature. Hij mag het van ons doen op vrijdag- of zaterdagavond. En als hij geld daarvoor nodig heeft dan moet hij dat zeggen en krijgt hij dat. Toch blijft hij geld van ons stelen. En dat vind ik dus heel lastig. We zijn absoluut geen ouders waarvan niks mag en die van alles gek vindt. Zijn vroeger ook jong geweest.
Ja dat met die telefoon en huisarrest vind ik dus wel echt een lastige. We weten simpelweg niet wat de juiste weg hierin is. We merken wel dat als hij dus geen telefoon tot zijn beschikking heeft hij een stuk rustiger is en er dan ineens wel normale gesprekken gevoerd kunnen worden.

De vader van mijn zoon heeft dezelfde dingen uitgehaald toen hij jong was. Dus ik herken je gevoel wel Thunder. Alleen blijft het niet bij wat kwajongensstreken. Het is gewoon te pas en te onpas over alles liegen. Maar dan echt over alles. En dat is denk ik wat het zo erg maakt. Dat het voor ons voelt dat hij tussen onze vingers doorglipt.

Dank voor je berichtje Namasté. Dit zijn dus al de dingen de we regelmatig bespreken met hem. En vaak zijn we niet eens boos. Hij weet dat hij met alles bij ons terecht kan. Onlangs heeft hij aangegeven dat hij het niet leuk vindt dat ik gelijk ontplof als er iets gebeurt. Dit probeer ik dus echt wel toe te passen en hij geeft aan dat hij dit wel merkt. Dit geef ik hem dan ook terug, dat ik mijn best doe om te veranderen, maar dat het andersom dan net zo moet zijn. We zitten samen in deze ouder-kindrelatie en ik niet alleen. We moeten het samen doen. Net als dat ik niet zijn huissloof ben, maar dat we het huishouden samen moeten runnen.
We geven ook heel vaak de gevaren aan van het blowen. Geven de consequenties van zijn gedrag aan. Maar het komt op een of andere manier niet aan. Hebben heel vaak goede gesprekken. Juist ook zijn vader met hem, omdat hij dus in dezelfde situatie heeft gezeten vroeger. En nu "plukt" hij daar de vruchten van. Ook dat proberen we vaak aan te geven.

Maar jeetje, het is echt lastig. Ik vind het echt lastig en denk ook regelmatig what's next? Zoals met dat stelen van geld van ons. Het gaat hier niet om 5 euro, maar hij heeft nu bij elkaar al 180e gestolen. Een behoorlijk bedrag. En dat terwijl hij maar hoeft te bellen, dat hij geld wilt voor een broodje oid en we het overmaken. Het is allemaal geen probleem, maar hij maakt er een probleem van door van ons te stelen. En dat is niet ok.

Nee, stelen vind ik ook echt niet oké! Dat heeft mijn zoon 1x gedaan en daarna nooit meer. Ik denk dat jullie het verder al heel goed doen. Je blijft met hem praten, je luistert naar hem. Hoe is het nu? Is hij van je uitbarsting geschrokken?

Hij lijkt er niet heel erg van geschrokken. Maar geen idee wat er in zijn hoofd omgaat. Dat is altijd heel lastig in te schatten.
En dat maakt dit alles denk ik nog veel lastiger. Hij geeft geen inkijkje in zijn hoofd. Staat of zit er vaak heel onverschillig bij en het lijkt of het niet aan komt. Terwijl ik toch wel denk dat dat wel zo is.

Lastig hoor. Dat onverschillige doet mijn zoon ook wel. Alsof het hem allemaal niet interesseert. Sterkte!

Janne, hoe gaat het inmiddels?

En met de andere pubers hier?

Wat lief dat je er naar vraagt Filoria. Het gaat op en af.
Nu zitten we in een goede periode en dat is fijn.

In september is het nog flink uit de hand gelopen hier. Ik was een weekend weg en hij heeft er toen een flink potje van gemaakt hier thuis (hij was bij zijn vader, maar blijkbaar smiddags en savonds in mijn huis). Politie aan de deur vanwege geluidsoverlast en hij had mijn scooter uitgeleend. Die jongens zijn staande gehouden en mijn scooter in beslag genomen.
Ik werd gebeld op mijn vakantie adres door de politie. Dat was niet heel prettig... En dat is nog zacht uitgedrukt.

Veel gesprekken daarna gehad met hem, zijn vriendjes, politie, etc. Inmiddels heeft hij andere vrienden en is hij naar een andere school en gaat het serieus beter.
Hij blowt nog wel af en toe, daarbij soms ook een sigaret en hij heeft de alcohol ontdekt.

Maar we hebben wel het gevoel dat we het nu wat meer onder controle hebben.

Overigens vind ik het vooral lastig dat buitenstaanders (incl mijn vriend en mijn ouders) ons te makkelijk vinden met hem, omdat hij dus mag blowen, roken en drinken (met afspraken uiteraard). Dat maakt me soms onzeker.

Meer mensen die dat laatste herkennen?

Ja, dat herken ik zeker. Voornamelijk met onze jongste en dat is een heel andere situatie dan die jij beschrijft. Maar ik herken het zeker ja, dat mensen je te makkelijk vinden of het zelf totaaaal anders zouden doen of het noooooit zouden accepteren.

Mijn oudste drinkt trouwens ook hoor en mag dat ook van ons. Daar hoor ik hier gek genoeg nooit wat over. Fijn, dat het beter lijkt te gaan, Janne!

Janne, het verbieden heeft toch geen enkele zin. Dan kun je beter idd goede afspraken maken. Mensen kunnen zo veel zeggen over hoe zij het zouden aanpakken, maar uiteindelijk moeten jij en z’n vader het doen. Succes!

Ik mag totaal niet klagen over mijn pubers, mijn oudste hebben we nooit gedonder mee. Mijn middelste wel met school helaas, maar nu moet ik eerlijk zeggen dat de school waar hij op zit ongelofelijk ouderwets is en ik echt soms niet begrijp waarom ze zo moeilijk doen. Hij heeft volgende week een interne schorsing en ik vind het echt belachelijk. Maar ja hij wilt op die school blijven.

Mamsie, wat heeft je middelste gedaan dan? Dat hij geschorst is? En hoe gaat het verder met je jongens? Ze hadden ook al vriendinnetjes en zo, toch?
Janne, wat heftig dat zelfs de politie erbij betrokken is geweest! En een andere school, dat is ook een hele stap. Hoe vindt hij de nieuwe school zelf? En zijn zijn nieuwe vrienden leuker?
Thunder, hoe oud zijn die van jou nou ook weer precies? En hoe gaat het verder met ze?

Hier een zoon van net 13 die ineens zo groot wordt... Letterlijk: hij is 1.75 en heeft mij ingehaald qua lengte. Maar we horen ook zijn stem al wat lager worden, zijn lichaamsbouw verandert etc. Zo gek om te zien.
Hij heeft dit weekend auditie gedaan voor een muziekgroep (een soort rockband / musical / orkest iets) met verder alleen maar volwassenen en is toegelaten. Hij vindt het helemaal geen issue dat hij het enige 'kind' is tussen de volwassenen.
Verder zit hij steeds meer alleen boven op zijn kamer in plaats van beneden in de huiskamer bij ons. Hij spreekt wel met vrienden af hoor, en zit ook vaak online met vrienden te gamen. Maar hij zit soms ook een paar uur een beetje in zijn eentje met een rubikscube te prutsen of muziek te maken of te lezen op zijn kamer. Toch meer behoefte aan privacy blijkbaar. Dat vind ik nog wel wennen!

Verder geen problematisch pubergedrag hier. Zoon heeft een beetje autistische trekjes (hij kan bijvoorbeeld niet liegen) en zijn vrienden zijn ook allemaal heerlijke nerds en heel braaf. Best fijn eigenlijk Geen idee of dit nog verandert als ze ouder worden. Die vrienden zijn nu 13/14/15, dus dan zou je op zich al e.e.a. kunnen verwachten als ik bovenstaande ervaringen lees

Ik up hem even.

Wij hebben ook een puber in huis. (12)
En hij begint na de school vakantie op de middelbare..

Maar eerst heeft hij nog 8 weken vakantie..
Hoe hebben jullie die toen ingevuld?
Als het aan hem ligt, ligt hij de hele dag in bank met een tablet.

Op die leeftijd verdiende ik in de zomer geld door kusjes te doen voor familie en buren.

Ik had een verzorgpony waar ik veel naartoe ging (heeft je zoon geen sport, of hobby's?) Ik sprak veel af met vrienden, dan gingen we bijvoorbeeld naar het zwembad, of naar de stad en daar een beetje rondhangen, dat soort dingen.

8 weken, dat zou de puber hier graag willen.

Ze gaat uit zichzelf graag naar buiten en hangt dan wat met vriendinnen.
Lastig als dat niet vanzelf gaat.

Hier spreekt ze graag met vriendinnen af en gaat dan winkelen, of ze gaan zwemmen, naar de bioscoop, logeren. Verder heeft ze een bijbaantje voor een paar uur in de week en past ze soms op.
Maar ze hangt ook heel erg graag met haar telefoon op de bank.
Ik probeer in vakanties regelmatig uitstapjes te doen en we gaan op vakantie. De laatste week van de vakantie gaan we schoolspullen kopen en boeken kaften.

Joh, ik lees dit nu pas, sorry! De oudste wordt komende maand 16 en de jongste in september 13. Waar de oudste echt lang geworden is (1.85m) blijft de jongste wat achter (1.41m). De oorzaak daarvan ligt wel echt bij zijn chromosoomafwijking. Hij zit nu in de brugklas op het vso. Dat gaat al best goed. Hij is afgelopen februari vervroegd ingestroomd, omdat zijn oude school niet meer de juiste plek voor hem was. De oudste gaat wat minder, zit in de derde en staat momenteel (weer) op zitten blijven. Het kan nog, maar dan wel met de hakken over de sloot. Onze thuissituatie is mbt de jongste daar oa oorzaak van, maar daar wil ik niet te veel over kwijt hier.

Oh jeetje. Ik had nog niet bedacht dat de kinderen op de middelbare inderdaad langer vakantie hebben.
Ben ook heel benieuwd hoe dat hier zal gaan. Ik vind 13 jaar zijn toch een lastige leeftijd voor die meiden. En geloof dat ze dat zelf inmiddels ook wat vind. Net alsof je opnieuw je draai moet vinden in het leven.

Bij ons is er niet officeel langer vakantie, maar officieus wel een week extra. Tussen de toetsweek en de rapportuitreiking zit een vergaderweek voor de docenten en dan zijn de leerlingen vrij bij ons.

Woont kippie in België?

Ik geef m'n zoon inde vakanties wel de ruimte om te chillen. Hij doet het hele jaar echt wel z'n best en heeft ook een druk schema dus af en toe zitten er zeker dagen bij dat hij amper van de bank komt of alleen zit te gamen.
Het voordeel van hem is dat hij veel leuk vindt, dus na een paar dagen wordt ie zelf actief en gaat dan basketballen of skaten of iets anders met vrienden. Zolang het afwisselend is met chillen en andere dingen vind ik het helemaal prima.

Nee wij zitten net op de grens met midden en noord.
En groep 8 stopt een week eerder, na de musical zijn ze klaar. (1juli - 29 aug moet hij weer naar school)

Wij wonen in een klein dorpje en de klas telt maar 7 leerlingen dus veel vertier is er niet op straat.

Ik vind gewoon een hele lange periode, en als ik hem zijn gang laat gaan ligt hij hele dagen op de bank te koekeloeren.

Kan je met hem geen lijstje maken met dingen om te doen en klusjes in huis waarvoor je een kleine vergoeding geeft. Een keer in de week laten koken en zelf het menu bedenken. Eventueel ook zelf de boodschappen laten doen.
Ik heb ook wel eens een idee voorbij zien komen dat kinderen, samen met ouders, een leuke dingen lijst waarin je ook kijk naar verschil gratis en gedaalde activiteiten. Activiteiten alleen of met vrienden. Wat wil hij doen. En inderdaad vaak merk je wel dat ze na 1 week bankhangen/gamen toch wel iets gaan doen want het is saai.