D.aan is deze week weer naar school gegaan, vorige week is 'ie bijna de hele week ziek geweest.
Hij heeft het weer prima naar z'n zin, hij was alleen erg moe de afgelopen dagen. Gistermiddag was niks goed en heeft 'ie alleen maar gehuild en viel hij om 18.00 in slaap op de bank!
Hij kwam maandag helemaal trots met een vriendenboekje thuis

Toen hij vandaag thuis kwam lag er voor hem een vriendenboekje klaar op de tafel, hij is er helemaal gelukkig mee en is druk aan het bedenken wie er als eerste in mag schrijven.
Ik werk op maandag en vrijdag, dus dan wordt hij gebracht door m'n man en gehaald door m'n moeder.
De andere dagen breng en haal ik 'm.
Op dinsdag maak ik me 's middags al bijna druk over het ophalen, want er is een vader die zo vreselijk is!
Voor de vakantie heeft zijn zoontje hier gespeeld, vader liep toen even mee om te kijken waar we wonen (kan ik me iets bij voorstellen). Onderweg heeft hij allerlei dingen vertelt, die ik echt niet hoef te weten haha (vrouw heeft heimwee naar onze woonplaats, ze wonen net over de grens in DL, z'n schoonouders zijn niet echt geweldig wat oppassen betreft en de voorhuid van z'n zoontje was te nauw en daar is 'ie aan geopereerd...

)
Vervolgens duurde het een half uur voordat die vent hier weer weg was en ook bij het ophalen kreeg ik 'm bijna het huis niet uit.
Nu 'kent' hij me natuurlijk, dus zoekt 'ie me elke keer op. Gaat net wat te dichtbij staan enz. Bah! J.ulia gaat ook standaard huilen als hij eraan komt, haha! Ik heb andere moeders er ook al over gehoord, dat hij meegaat als z'n zoontje komt spelen, daar koffie gaat drinken en achter de mensen aan naar boven loopt om te kijken wat de kinderen doen...
Ik negeer 'm nu zoveel als ik kan
