De man van mijn moeder, meer dan die titel was hij niet waard.

En als je hem (levens)partner van je moeder noemt?

Mijn ouders gingen scheiden toen ik 18 was. M'n vader heeft nu ruim tien jaar een vriendin, maar ik noem haar niet mijn stiefmoeder. Vind ik toch gek klinken ofzo. Ik noem haar dus ook gewoon "m'n vaders vriendin". Ik vind dat niet gek klinken, het is nou eenmaal zo.

Mijn ouders zijn nu zo'n 17 naar gescheiden. Ik noem beide partners gewoon stiefmoeder en stiefvader. Ik vind dat zelf helemaal niet gek klinken. Ik heb met name met m'n stiefvader een goede band en die heeft een bijzondere band met m'n zoon. Dat is echt opa.

Mijn moeder heeft ook een nieuwe vriend. Zo wordt hij dus ook genoemd 'vriend van'. Hij zal nooit een stiefvader worden voor mij, ik heb niks met hem. Vind hem vervelend, luidruchtig en vrij weinig toegevoegde waarde hebben.

Ik heb ook een stiefmoeder, sinds 13 jaar.

De partner van mijn schoonvader is al in het leven van mijn vriend sinds hij een jaar of 8 was. Ze is de moeder van zijn halfbroer en -zus. Toch noemt hij haar geen stiefmoeder, maar ‘de vrouw van mijn vader’.

Ik zeg 'vrouw van mijn vader'. Soms een beetje gekkig inderdaad, maar stiefmoeder vind ik niks.

Wat naar Caro

Ja, dit. Mijn moeder is getrouwd, ik was geloof ik 23 toen ze elkaar ontmoetten. Ik noem hem de man van mijn moeder want dat is hij. Niet omdat hij een andere benaming niet waard zou zijn, het is gewoon de man van mijn moeder.

Precies zoals Carrie en Bliss. Hij is wel opa voor de meiden.

Oja, hij is inderdaad gewoon opa! En zo noem ik hem uiteraard ook naar Bo toe.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 1 was. Sinds mijn 5e heeft mijn moeder haar vriend. Ik zeg altijd 'm'n moeder en J' (voornaam) als ik het met anderen over hen heb. Als ik uitleg wie ik bedoel zeg ik 'de vriend van mijn moeder, maar eigenlijk is hij gewoon mijn vader'.
De vrouw van mijn vader noem ik ook bij naam en stiefmoeder, maar eigenlijk heb ik het bijna nooit over hen met anderen.
Naar F toe noem ik alle (stief)ouders opa/oma.

Ja idd, voor N is ze gewoon oma.

Als ie er misschien langer bij was geweest al, of het gewoon een normale man was geweest dan had ik hem wellicht opa genoemd naar mijn toekomstige kind. Maar nu niet. Het is gewoon H. Vriend van. De kinderen van mijn vriend noemen mijn moeder 'oma A' (omdat ik volledig oma ook niet netjes vond naar de 'echte' oma's toe). De vriend van mijn moeder noemen ze bij de voornaam.

Mijn ouders zijn gescheiden rond mijn 7e.
Mijn stiefvader is al 20 jaar in mijn leven sinds mijn 12e. Hem noem ik gewoon bij zijn naam, naar derden is hij stiefvader en voor mijn kinderen is hij gewoon opa. Hij voelt na zoveel jaren ook wel als iemand die echt bijgedragen heeft aan mijn opvoeding en ook de rol van opa heel mooi invult.
Mijn stiefmoeder is nu zo'n 6 jaar in mijn leven denk ik. Haar noem ik bij haar naam en voor mijn kinderen is ze vanaf het begin oma. Naar derden vind ik het soms wat lastiger. Meestal noem ik haar mijn stiefmoeder, maar vaak ook de vrouw van mijn vader omdat het dan makkelijker uitleggen is welke kinderen van zijn eerste, tweede en derde (huidige) vrouw zijn. Mijn band met haar is goed, maar wel heel anders omdat ik al halverwege 20 was toen zij in beeld kwam en ook in haar rol van oma is dat vaak voor haar nog wel zoeken merk ik.

Hier precies zo

Ik heb ze nog nooit stiefmoeder en stiefvader genoemd. Voor mij zijn ze ook geen bonus. Ik mag ze wel hoor, maar ze schelen te weinig met mij qua leeftijd om ze stiefouders te noemen. Ik noem ze de man/vrouw van mijn moeder/vader.

Als ze opa of oma worden genoemd door mijn nichtje, vind ik dat ook zo raar. Maar het zijn natuurlijk haar opa en oma in haar ogen. Het is ook zo raar als het kleine meisje ze bij hun voornaam gaat noemen.

Ik noem ze beide bij hun voornaam, ook tegen de kinderen. Tegen mensen verder weg zeg ik weleens stiefvader en -moeder om de band aan te duiden zeg maar.

De kinderen noemen ze ook niet Beppe of opa. Mijn stiefvader wil ook niet opa genoemd worden. Dat wil hij soort van bewaren voor zijn eigen kinderen. Mijn stiefmoeder zou Beppe wel leuk vinden geloof ik. Maar ik niet

Mijn vriend heeft het altijd over zijn stiefmoeder tegen onbekenden, tegen bekenden gebruikt hij haar voornaam.

Hier was het de partner van mijn schoonmoeder en wel opa naar de jongens toe.

Mijn moeder en haar vriend zijn al 28 jaar bij elkaar. Ik noem hem gewoon bij zijn voornaam. Tegen derden heb ik het over mijn (stief)vader. Hij is wel opa voor mijn kinderen.
Bij de vader van mijn vrouw net zo.

Min moeder en stiefvader noem ik overigens wel 'mijn ouders.' Ook wel eens per ongeluk tegenover mijn vader. Weet niet of mijn vader dat vervelend vindt, maar goed mijn moeder en stiefvader hebben mij (en mijn zus) opgevoed en zijn ook echt de ouders.

Ik heb het naar derden over mijn stiefvader en stiefmoeder. Ze kwamen in mijn leven toen ik 8 en 9 was. Nooit zo over nagedacht verder. Kan me wel voorstellen dat als je ouders een nieuwe partner krijgen als je zelf al volwassen bent, stiefmoeder of -vader raar klinkt en je het gewoon hebt over ‘de partner van mijn vader/moeder’.

Mijn stiefvader is destijds naar mij geïntroduceerd als ‘papa Voornaam’, ik heb hem later wel gewoon papa genoemd (en tegenwoordig pap, omdat ik papa te sterk met mijn man associeer die zo wordt genoemd door onze kinderen), maar was voor mij niet zó vreemd omdat mijn vader uit een ander land komt en ik hem dus ook niet met papa aanspreek. Mijn stiefmoeder moest ik een verbastering van het buitenlandse woord voor mama noemen. Dat heb ik jarenlang wel met frisse tegenzin gedaan, maar toen ik volwassen werd ben ik overgeschakeld naar haar voornaam. Ze heeft namelijk in de verste verte niets met een moeder te maken voor mij.

Mijn kinderen noemen mijn stiefvader opa (wat weer niet raar is omdat mijn vader dus opa wordt genoemd in een andere taal) en mijn stiefmoeder na aandringen van haar een verbastering van het woord oma in die taal. Ik ben begonnnen met mevrouw/tante Voornaam naar mijn oudste toe, maar daar was zij diep door beledigd en ik wilde niet de relatie met mijn vader in gevaar brengen door er een enorm punt van te maken.

Lekker kort verhaal weer.

Ik heb het altijd 'de man van mijn moeder' genoemd. Tegenover de kinderen heb ik het wel over opa j. Maar eigenlijk voelt dat altijd ongemakkelijk. Het voelt te dichtbij. Mijn moeder gaat nu van hem scheiden dus dan speelt het ook niet meer.