Ik had bij de tweede een uitgebreid bevalplan.
Als iets gevaarlijk is, of als er enig gevaar voor mij of het kindje zou zijn, hadden ze zonder twijfel in mogen grijpen. Iedereen wil het beste voor zichzelf en zn kind, daar twijfel ik geen moment aan.
Ik ben alleen niet voor al die, in mijn ogen, onnodige ingrepen. Een bevalling wordt, in mijn ogen, onnodig medisch en dramatisch gemaakt. Je wordt er gewoon bang van.
Alle "standaard" dingen om dingen sneller te laten gaan ed hoefde van mij niet en liever ook geen lichaamsvreemde stoffen (zoals pijnstilling). Dus nee, ze hoefde geen "randje weg te masseren" of "de vliezen door te prikken" (als er geen noodzaak zou zijn voor mijn dochter) en ik wilde eigenlijk ook geen oxytocineprik alvast op voorhand, zonder aanleiding, binnen 10 minuten na de geboorte van mn dochter.
Ja, ik ben zo'n zeur.
Dit voelt nu allemaal een beetje als vloeken in de kerk na jullie reacties.
Maar ik heb wel een fantastisch fijne mooie (hypnobirthing/vrije geboorte) bevalling gehad (met een super verloskundige), nadat mijn eerste bevalling 1 groot drama was.