Sinds augustus werk ik bij mijn huidige baan. Van tevoren dacht ik dat dit een hele leuke functie was, maar in de praktijk ben ik vooral de loopjongen (euhm.. meisje) van de hele afdeling. Ik regel de uitjes, treinkaartjes, ziek- en betermeldingen, verlofaanvragen, dat soort dingen. Totaal niet juridisch inhoudelijk dus, en ik vind er ook echt geen klap aan.

Nu werd ik gister door mijn oude werk gebeld (groot advocatenkantoor in Amsterdam), dat er een functie was voor een ondersteunend advocaat. Ik heb gisteravond meteen gesolliciteerd, en nu ben ik zo zenuwachtig. Het is een functie op de afdeling waar ik bijna twee jaar heb gewerkt, eerst als stagiaire en later als paralegal. Ik ben dus bekend met de collega's en de inhoud van de functie, en na mijn stage is mij ook gevraagd of ik wilde solliciteren zodra er een vacature was omdat ze zo tevreden over mij waren. Ik denk dus dat ik echt een goede kans maak.

Ik voel me nu alleen zo schuldig tegenover mijn huidige werk. Tijdens mijn sollicitatiegesprek liet mijn baas al doorschemeren dat hij er niet op zat te wachten dat ik snel doorstroomde naar iets anders, want dat vond hij zonde van de tijd die het kostte om mij in te werken. Maarja, dat mag toch geen reden zijn om hier maar te blijven, terwijl ik het gewoon niet echt leuk vind?