Slaan

13 Nov 2019 20:14 door Marin

Ik word zo knijter gestoord van dat m'n zoontje mij/ons zoveel slaat. Hij doet dat a) in boze driftbuien, b) als iets niet mag of iets wel moet en c) om aandacht te vragen. Oftewel, de hele dag door. Ik weet dat ik en m'n man z'n comfort zone zijn en dat zeker ik het daarom moet ontgelden maar ik word er echt zo gek van. Het doet gewoon echt pijn. Als ik 'm op til en hij beweegt dan duik ik haast al weg of grijp ik al naar z'n hand, bang voor een klap in m'n gezicht. Ik heb heel snel hoofdpijn, dus na zo'n klap ook extra.

Ik wil het slaan zeker niet beantwoorden met agressie, dus terug slaan zou ik nooit doen, maar ik word wel boos en ben streng en spreek 'm toe, hij doet me namelijk écht pijn. Negeren kan ik dan ook niet. Ik kan en wil niet negeren, ook al zullen mensen dat misschien best als tip geven maar ik zie niet in hoe dat kan als je een trap in je borsten krijgt op het aankleedkussen of een klap midden in je gezicht.

Verder leg ik rustig uit dat slaan pijn doet, laat zien waar het pijn doet, dat dat niet mag, geef een alternatief (aaien mag wel), probeer z'n aandacht op iets anders te richten, ik ga op zijn niveau zitten, oogcontact maken, de hele rambam maar het maakt niks uit. In geval van aandacht trekken (zoals vanmiddag toen ik met een vriendin aan het kletsen was) probeer ik die techniek aan te leren dat ik 'm laat merken dat ik 'm gehoord heb en hem aanraak, zodat hij weet dat ik er ben, maar leg dan uit dat ik even met die vriendin praat en kom daarna terug bij hem. Allemaal volgens 't boekje maar intussen heb ik alweer zes klappen gehad.

In geval van driftbuien geef ik aan dat ik echt snap dat hij boos is, benoem ik waarom hij boos is voor de erkenning. De hele mikmak aan opvoedingsboekjes. Ik laat 'm uitrazen als het kan, maar hij mag het niet op mij kwijt. Iets anders aanbieden snapt ie nog niet.
En soms moet gewoon iets, dan is het wel jammer dan. Die driftbuien komt ie uiteindelijk altijd wel weer uit, maar dit gaat me echt om 't slaan.

Ik weet dat dit bij de leeftijd hoort en dat hij z'n emoties nog niet kan sturen enzo. Maar hoe maak ik hem duidelijk dat dit niet mag en hoe laat ik dit stoppen. Die driftbuien enzo kom ik wel door heen, dat is irritant maar hoort er zo bij, maar dat slaan en schoppen....

Hij slaat anderen / andere kindjes niet trouwens, alleen ons, dus echt z'n comfort zone.

Ik hik al weken tegen dit topic aan omdat ik bang ben dat mensen mij niet een goede moeder vinden en omdat ik mezelf zo ontzettend vind falen, omdat ik niet eens tegen m'n eigen kind op kan, maar ik weet 't gewoon intussen niet meer.

13 Nov 2019 20:25 door Niekske

Ik heb geen tips voor je, maar wellicht dat herkenning al helpt. M doet dit ook. En ik heb ook de hele lijst die jij noemt al geprobeerd en ik denk zelfs wat minder uitgebreid en met heel wat minder geduld (leuk al die gebroken nachten met een baby erbij). Voor haar is er natuurlijk nog steeds de verandering van een broertje erbij (die ze overigens nooit slaat ofzo, daar is ze heel lief voor) dus elke keer als ze slaat haal ik weer iets uit ons arsenaal aan uitprobeersels om tot haar door te dringen. Soms lukt dat, soms niet. Het is -gaaaap- weer zo'n fase...

13 Nov 2019 20:25 door Anoniem284

Ah Marin dat laatste is echt niet zo hoor! Volgens mij is dit heel normaal.

Weet niet of je dit al geprobeerd hebt, maar je zou kunnen proberen bij het slaan gelijk ‘au!’ roepen en opstaan en weglopen. 1. Om signaal af te geven van ‘doei zoek het uit’ en 2. Signaal afgeven dat slaan als gevolg heeft dat jullie activiteit van dat moment stopt als hij niet aardig kan doen.

13 Nov 2019 20:25 door SophieZMY

Ahh wat rot Marin.

Heb niet echt tips denk ik.
Als mn dochter dat deed toen ze jonger was dan zette ik haar rigoureus op de grond met een duidelijke “nee”. Maar zij deed dat zelden. En dat kan natuurlijk ook niet als ie dat halverwege verschonen oid doet. Maar zou t dus zo kort mogelijk houden en hem waar t kan direct bij jou/ Je man weg halen (geen hele opvoedkundige boeken erbij, want dan krijgt hij juist de aandacht waar ie om lijkt te vragen)

13 Nov 2019 20:30 door Salome

Zoals jij het aanpakte hebben wij het ook geprobeerd. Net zoals met het naar bed gaan werkt dat praten gewoon niet bij onze T.
Wij parkeerden hem uiteindelijk een minuutje in de gang. Dan was het flink brullen even en als hij terug kwam vroeg ik of hij wist waarom hij op de gang stond. Hij kon prima vertellen dat hij niet mag slaan en schoppen.

Nu zullen hier uiteraard ook meningen over zijn. Maar dit maakte bij T echt indruk en was het snel over.

13 Nov 2019 20:33 door Salome

Oja, en na een flinke mep op mijn gezicht ben ik een keer weg gelopen naar boven.
Toen heeft mijn man gezegd dat mama verdrietig is omdat ze pijn heeft.
Hij kwam mij toen achterna om sorry te zeggen.

13 Nov 2019 20:34 door Ooh La La!

Joh, je laatste alinea moet je écht proberen los te laten. Je bent echt geen slechte moeder en al helemaal niet door iets wat bij een fase van O hoort. Of ik ben ook gigantisch ontaard ?

Zonder gekheid, J heeft dit ook een hele tijd gehad. Dan schopte ze me als ik haar verschoonde of inderdaad slaan als ze iets niet mocht of als het gewoon niet ging zoals zij het in haar koppie had.
Inmiddels is het wel iets beter maar meer dan nee zeggen en doen wat jij ook al doet heb ik niet gedaan.

Ik ben 1 of 2x echt in tranen uitgebarsten door een schop of slag en dat heeft wel indruk gemaakt. Als ze het nu nog eens doet en ik vertel haar wat er toen gebeurde dan is het direct sorry mama en een aai.

13 Nov 2019 20:47 door minoessepoes

M heeft het een paar keer gedaan, de oudste ook nooit heel vaak geloof ik ( dit vergeet je dus echt allemaal weer).
M weet heel erg goed dat het niet mag en doet het daarom nu over het algemeen niet meer maar uit frustratie slaat hij zichzelf dan ( gelukkig niet echt hard).

De keren dat hij het deed zei ik hard “au! Dat mag niet!” en zetten hem heel resoluut op de grond en negeerde hem dan vervolgens. Dan maak ik ook echt even geen oogcontact en laat hem in zijn sop koken met zijn driftbui.
Als hij dan weer rustig is knuffel ik hem, benoem nog eens dat hij niet mag slaan en gaan we weer door alsof er niks gebeurd is.

13 Nov 2019 21:17 door Marin

Dank jullie wel. Die herkenning helpt idd toch al wel. Het lost niets op en ik weet ook dat het een fase is en misschien valt het ook niet op te lossen hoor. Hij moet hier ook maar doorheen, het is ook maar een ventje van 2. Maar hij moet wel goed weten dat het niet mag en pijn doet.

Au zeg ik zeker ook wel, ook echt oprecht want het doet ook gewoon echt pijn. En inderdaad, ik schaam me er voor maar ik ben ook wel eens in huilen uitgebarsten, gewoon als pijn reactie en daarna ook uit schuldgevoel omdat ik vind dat ik 't dan zo slecht doe (ja I know, let it go...?).

En ik word soms ook wel écht boos. Dat kan gewoon niet anders. Maar over het algemeen probeer ik wel echt rustig te blijven en op zijn niveau uit te leggen.

13 Nov 2019 21:26 door SoGood

Nee joh, geen slechte moeder. Deed de mijnes ook, (oma sloeg ze ook) ging vanzelf weer over.

13 Nov 2019 21:38 door Marin

SoGood schreef:Nee joh, geen slechte moeder. Deed de mijnes ook, (oma sloeg ze ook) ging vanzelf weer over.

En wat deed jij/jullie als reactie op het gedrag? Fijn dat het weer over is!

13 Nov 2019 21:44 door Urban Naked

Oh dat lijkt me oprecht onwijs vervelend. En pijnlijk. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ik geloof wel dat m’n jongste het een keer geprobeerd heeft toen hij een jaar of 2 was. Ik ga in zo’n geval niet eerst in gesprek. Ik zeg dan ‘pótverdorie’ en zet hem in 1 keer in de hoek. En na de minuut dat hij in de hoek zat (ik ging dan echt andere dingen doen en me niet met hem bezig houden) ga ik in gesprek. Uitleggen, kort praten, knuffel en klaar.

Ik stel me zo voor dat jouw O het prima vindt als je hem uitlegt wat het met jou doet, maar wat is de consequentie voor hem dan verder? Wat zorgt er voor dat hij het de volgende keer niet gaat doen?

13 Nov 2019 21:49 door Anoniem326

Wat vervelend. Mijn zoon en mijn jongste hebben het beide weleens gedaan. Omdat ik er ook echt van schrok, ging het zo: Au je doet me pijn. Dat wil ik niet. Kind opgepakt en neergezet en zelf even iets ander gaan doen. En daarna pas praten en uitleggen. Tijdens het gesprek ook benoemd dat hij/zij me pijn heeft gedaan en ook gevraagd of het de bedoeling was om mama pijn te doen. En dan is het antwoord nee. En daarna uitgelegd wat wel mag als je boos bent.

13 Nov 2019 21:51 door Anoniem332

Hier wordt ik iets minder geslagen. Ik krijg vaak rake trappen in mijn ribben als ik haar verschoon.

Maar als ik een tik krijg zeg ik, ‘je mag je moeder niet slaan’ en ik stop dan waar ik mee bezig ben. Vaak is het wanneer ik haar vast heb. Dan zet ik haar nee en ga weg. Maar ik zeg altijd dat ze mij niet mag slaan.

De laatste tijd wordt ik ook minder geslagen ?

13 Nov 2019 22:04 door Marin

En wat mag van jou wel als ze boos zijn, HGL?
Ben ik benieuwd naar!

Misschien moet ik inderdaad proberen nog vaker zelf uit de situatie te stappen, maar concreet vind ik dat wel lastig. Sommige dingen moeten nou eenmaal gewoon (midden in luier verschonen, naar boven, naar school etc), midden op straat ga ik wel een stukje voor 'm lopen, maar uit het oog verliezen kan natuurlijk niet.

Urban Naked, ja die vraag kan ik dus ook niet beantwoorden. Ik probeer er geen consequenties aan te hangen van als je nog één keer slaat, haal ik je eten weg want hij eet al zo slecht en ik houd sowieso niet zk van die 'chantage methode'.
Time outs doen we wel, hij rent vaak in z'n driftbuien sowieso naar die plek om daar te gaan huilen en gillen. Daar haal ik 'm na een minuutje weer vandaan en dan gaat de driftbui meestal wel weer over. Maar als hij dan weer slaat, moet hij wel terug. En dan daarna bespreken we het inderdaad als hij rustig(er) is. Maar ik weet idd niet wat er voor hem is waardoor hij het niet weer zal doen. Toch echt straffen? Misschien ben ik toch niet duidelijk genoeg?

13 Nov 2019 22:06 door Caro

Misschien ook maar eens echt goed boos worden. Waarom zou je dat niet mogen? Je hoeft niet altijd alles volgens het boekje op te lossen hè! Je mag best heel duidelijk maken dat dit een grens is.

Je bent heel druk bezig in je hoofd met alles wat je goed wil doen met de opvoeding. Je legt alles uit, iedere beslissing, iedere handeling en legt dat uit aan de hand van dingen uit opvoedtechnieken. Laat dat eens wat meer los, je bent zijn moeder en dat is al afdoende. Luister maar eens meer naar je gevoel over wat je wel en niet moet doen.

13 Nov 2019 22:08 door Geel

Wat UN zegt doe ik eigenlijk ook (inmiddels). Ik probeerde eerst jouw aanpak, want intrinsieke motivatie aanleren en ach ze is nog klein etc. blablabla. Ik zag in haar ogen dat ze mn grens opzocht en dat ik die zo niet aangaf. Dus toen zei ik: als je mama nog een keer slaat, ga je in de hoek/op de gang, want slaan doet pijn. Tuurlijk sloeg ze weer. Toen ging ze dus mooi in de hoek. En de keer erop weer. Driftbui erbij natuurlijk. Maar uiteindelijk hield ik mn poot stijf, wist zij mijn grens en stopte het slaan. Het is een kind hè? Zachte opvoedregels zijn leuk en aardig tot op bepaalde hoogte. Daarna is het gewoon basta. En vaak is dat veel makkelijker voor een kind om daarmee te begrijpen wat hij wel of niet mag.

13 Nov 2019 22:10 door Caro

Straffen kan je ook doen door hem letterlijk te negeren. Kan prima op straat! Laat hem maar. Dan kom je ergens te laat. Ik zou aan de kant gaan staan, hem in de gaten houden en laat hem maar tieren. Ook in de appie oid. Lak hebben aan de blikken om je heen. Dit doet hij een paar keer en dan is de lol eraf. Iedere reactie van jou is voor hem interessant. Geen reactie is voor hem echt stom.

13 Nov 2019 22:12 door Caro

Je stem kan hierbij ook een belangrijk instrument zijn. Duidelijk, helder en met lage stem zeggen wat wel en niet mag. Hier was dat de magische truc. Zacht zeggen ‘nee dat mag niet’ vs diezelfde woorden op een lage, ferme toon maken een heel verschil!

13 Nov 2019 22:13 door Pluis

Deze fase heeft onze zoon ook gehad en nog steeds heeft hij er als hij boos is een handje van om uit te halen.

Ik heb ook heel lang geprobeerd om het met praten op te lossen, hem uit te leggen dat het pijn doet, in de gang, op de trap of buiten zetten, zelf weggaan enz. Maar het enige dat uiteindelijk geholpen heeft is de grens keihard aangeven door hem een tik op z’n billen terug te geven en daarbij heel duidelijk aan te geven dat ik me door niemand laat slaan dus ook niet door hem en dat zijn luier gewoon verschoond moet worden of dat hij zijn kleren gewoon aan moet. Ik ben de baas en niet hij. Mijn grens was op dat moment ook echt bereikt. Hij had dondersgoed door dat hij mij pijn deed en op het moment dat ik weg liep met de woorden dat hij mij pijn deed had hij zijn zin want dan ging het gene waar hij geen zin in had (luier verschonen, eten, kleren aantrekken, tandenpoetsen enz) niet door.

Het is ook niet mijn favoriete oplossing maar sinds ik de grens heel duidelijk heb aangegeven is het slaan zo goed als over.

13 Nov 2019 22:15 door Geel

De consequentie, heb ik ooit geleerd, moet samenhangen met wat er fout gaat. Dus niet: als je mama slaat, haal ik je eten weg. Wel: als je mama slaat, wil mama niet met jou spelen en moet jij even afkoelen. En met die luier of die andere dingen die gewoon moeten, dat kan best. Als hij jou steeds trapt op de commode, mag hij mooi even (in zn blote billen) in de hoek/op de grond en ga jij stoïcijns iets anders doen. Pas als hij normaal kan doen, gaan we weer verder. Anders zijn er altijd verzachtende omstandigheden en hoe ouder hij wordt, hoe beter hij je daarmee kan beïnvloeden.

13 Nov 2019 22:17 door Urban Naked

Oh en even praktisch want je geeft aan dat het soms niet handig is om te straffen vanwege tijdgebrek of dat hij al weinig eet. Ik snap je heel goed. Maar bedenk wel dat je hém dan dus in control laat zijn. Ook als hij zelf al naar de hoek rent, dan bepaalt hij dat dus. Terwijl jíj degene moet zijn die de regels en de opvolging daarvan bepaalt. Tuurlijk is het heel onhandig om tijdens iedere maaltijd een straf te moeten geven. Maar ik geloof dus dat als je het 100% vol overtuiging en consequent doet, je kind dat vast niet iedere maaltijd gaat doen. Dan snapt ie hopelijk echt wel dat het geen zin meer heeft. Maar daarvoor moet je dus uitstralen dat jij de regels bepaalt. En daar naar handelen.

13 Nov 2019 22:19 door Marin

Caro, ik probeer niet boos zijn te veinzen, daar ben ik sowieso niet goed in, ik ga hoog praten (ondanks dat ik weet dat ik laat moet praten) (één van de redenen dat ik als docent niet zo geschikt was). En voor m'n geloofwaardigheid wil ik dat ook niet. Ik ben anders écht de hele dag bezig met nee zeggen. Ik vind het echt enorm heftig deze periode, maar ik pick m'n battles wel.

Maar soms word ik wel écht boos. Dan schrikt hij wel maar dat gaat wel bij mij gepaard met enorm schuldgevoel dat ik dan écht boos ben. Dan wil ik het daarna wel goed maken ja.

Lak hebben aan blikken heb ik wel. Vind ik juist enorm lollig, met een krijsende aardappelzakpeuter onder de arm door de winkelstraat lopen en dan krijg je van de begrijpende blikken. Nee dat vind ik juist helemaal niet erg.

Geel, wat fijn en eerlijk ook. Ja misschien moet ik wel nog harder zijn. Niet boos veinzen maar wel duidelijkheid. Sla je? Dan ga je op de mat. Keer op keer. Hij zoekt wel echt grenzen op ja, dat zie je gewoon in die ogen hè.

13 Nov 2019 22:20 door Marin

Urban Naked schreef:Oh en even praktisch want je geeft aan dat het soms niet handig is om te straffen vanwege tijdgebrek of dat hij al weinig eet. Ik snap je heel goed. Maar bedenk wel dat je hém dan dus in control laat zijn. Ook als hij zelf al naar de hoek rent, dan bepaalt hij dat dus. Terwijl jíj degene moet zijn die de regels en de opvolging daarvan bepaalt. Tuurlijk is het heel onhandig om tijdens iedere maaltijd een straf te moeten geven. Maar ik geloof dus dat als je het 100% vol overtuiging en consequent doet, je kind dat vast niet iedere maaltijd gaat doen. Dan snapt ie hopelijk echt wel dat het geen zin meer heeft. Maar daarvoor moet je dus uitstralen dat jij de regels bepaalt. En daar naar handelen.

Ja dit snap ik heel goed, denk dat ik hier zeker wel aan kan werken. Dank je!

13 Nov 2019 22:24 door Geel

Ik had ergens het woord ‘kordaatheid’ gelezen. Dat vond ik zo’n heerlijk woord waar alles in zit, en daar dacht ik aan in dit soort situaties en dan was ik ook kordaat. M loves it.

Welkom op Zeg maar Yes!

Slaan

Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Re: Slaan

Wie is er online?