Rust en overzicht bewaren
- de sporten en clubjes van kinderen. Zowel het halen als brengen, denken aan de kleding, tassen en spullen, het opgeven voor zomer- en wintertraining. Maar ook het plannen van tijden (als er weer iets verandert in het schema) en afstemmen met de planningen van de andere twee kinderen
- de gigantische informatiestroom vanuit school. Het meenemen van gymkleren op verschillende dagen, het meebrengen van biebboeken op verschillende dagen, speelgoeddag, spelletjesdag, het oefenen van werkbladen, het deelnemen aan klassenborrels (x3!), dingen meenemen voor thematafels, knutseldagen etc. Uberhaupt het lezen van drie verschillende nieuwsbrieven met daarin weer 3x een ander overzicht met data waarin er iets gebeurt en je daar iets mee moet.
- ik ben klassenouder, dat wil ik graag want ik vind het belangrijk om betrokken te zijn, maar daar moet ik ook weer tig dingen voor doen, regelen en onthouden. Maar ook organiseren en berichten beantwoorden.
- de speelafspraken en kinderfeestjes. Plannen, maar ook weer halen en brengen, terwijl de andere ook weer ergens naartoe moeten of juist niet. Op tijd kopen van cadeautjes voor kinderfeestjes (en dan eventueel de sportles weer afzeggen).
- En dan ziekenhuis- en apotheekafspraken voor mijn zoon, maar ook tandarts bijvoorbeeld voor mij en de kinderen
- En dan nog werk. En werk is gewoon werk. Dat is nog het meest overzichtelijk denk ik. Al wordt daar ook veel gevraagd en vooral veel gemaild. En ik merk dat dat hybride werken ook zorgt voor onrust. Nu zit ik opeens met reistijd. Het is in ieder geval nog totaal niet efficient. Ik wil er naartoe dat ik op 1 of 2 dagen in de week fysiek werk en dan afspraken heb en de andere dag thuiswerk en het via teams doe, maar nu loopt alles door elkaar.
Ik schrijf natuurlijk alles op en ik heb een outlookagenda die helemaal op orde is. Dus ik ben het overzicht niet letterlijk kwijt. Maar het zijn meer de berichten en informatiestroom van dingen die ik moet doen. Ik vergeet echt heel veel. Ik weet sowieso niks meer uit mijn hoofd. Als ik iets lees en denk ik reageer straks dan ben ik het kwijt. Ik vraag me echt af hoe andere ouders met grote gezinnen dat doen. En het is ook nooit af. Ik voel ook continu een soort van onrust/gejaagd van dit moet nog en dat moet nog. Als ik een pakketje moet retourneren dan moet ik dat echt ergens strak tussen plannen. Hoe ervaren jullie dat?