08 Apr 2017 07:16 door Anoniem280
Ja, ik heb een burnout gehad.
Het is door allerlei gebeurtenissen in mijn leven ontstaan en de geboorte van mijn kinderen hebben het doen doorzetten.
Daarnaast altijd blijven werken, terwijl mijn lichaam en geest signalen ging afgeven.
Steeds hoofdpijn, pijn in mijn schouder die uitstraalde naar rug en onderarm, slecht slapen, sliep op een gegeven moment 2 uurtjes per nacht en de volgende dag weer werken. Doorgaan, doorgaan, de moed niet opgeven, dat is mij altijd gezegd, even slikken en weer doorgaan.
Heb mij op een gegeven moment ziek gemeld, tegen mijn gevoel in, maar moest er wat mee.
De directie belde mij terug en zei, jij belt je huisarts, want klinkt als langdurig iets.
Zelfde dag zat ik bij huisarts, die zei, doe het rustig aan, neem een 2 weken afstand van je werk.
Directie was het hier niet mee eens en eiste dat ik op werk kwam.
Diezelfde week zat ik bij een psycholoog. Diagnose burnout kwam eruit.
Werk op laag pitje etc.
Nog was directie het er niet mee eens, wat concludeerde in verschillende ritjes naar arboarts.
Hij stond achter mij, advies van huisarts en psycholoog. Werk deed moeilijk.
En ik stond er tussen en voelde mij alsmaar kleiner en kleiner worden, bijna onzichtbaar.
Thuis was het druk, 2 kinderen die aandacht willen. Huishouding kon ik amper bij houden.
Eten koken was een ramp. Ik vergat alles, ook wanneer ik het opschreef.
Nu een jaar verder merk ik dat ik mijn grenzen moet blijven aangeven.
Heb intussen een andere baan, waar leidinggevende als directe collega's van mijn verleden afweten. Ik wil teveel en merk pas wanneer het teveel is geweest, dat het te laat is om er iets mee te doen.