Wat voor verwachtingen heeft je werkgever?

Ik werk parttime (3 vaste dagen per week) en ik vind dit in combinatie met kinderen prima te doen. Ik herken dus niet echt wat je schrijft. Ja, het is een gesjees op mijn werkdagen en ik werk regelmatig thuis nog wat uurtjes als de kinderen op bed liggen. Maar voor mij is dit geen punt.

Edit: ik heb thuis om de week een schoonmaakster die vier uur komt poetsen en boodschappen laat ik regelmatig bezorgen. Dat scheelt wel een hoop klusjes in het huishouden natuurlijk.

Dat ik in drukke periodes (zo'n 4 maanden per jaar) extra werk. Is het niet op het werk, dan thuis.
Ik ben begonnen met 16 uur per week en dit is vrij snel uitgebouwd naar 20 uur. Ik heb destijds aangegeven dat 20 uur wel de max was. De persoon die voor mij dit werk deed, deed dit in drukke periodes soms 40 uur per week. Ik heb al aangegeven dat dit voor mij, o.a. in combinatie met opvang, niet haalbaar was.

Ik ben meer gaan werken tijdens mijn 2e zwangerschap. Nu ik twee kinderen heb, heb ik het idee dat ik hier gewoon niet meer aan kan voldoen. Met 1 kind was het nog wat makkelijker, maar nu in combinatie met een slechte slaper ben ik blij als ik na 20.00 uur rust heb. Ik word chagrijnig van het idee dat ik daarna nog moet werken en heb helemaal geen puf om in het weekend extra te werken. Toch doe ik het nu, maar ik zit gigantisch met mijn gevoel in de knoop.
De uren die ik extra maak mag ik daarna wel opnemen, maar dit geeft me niet meer rust.

Van mij word ook wel verwacht dat ik buiten mijn kantooruren beschikbaar ben, in ieder geval ook mijn mail beantwoord en soms ook werk in het weekend werk als er iets echt af moet. Ik ben dat wel gewend, maar soms heb ik periodes dat het me wat aanvliegt. Ik kijk dan altijd naar mijn vriend; hij heeft ook een hele serieuze functie met veel deadlines en verantwoordelijkheden en daarnaast twee kinderen, maar hij gaat er niet zo onder gebukt. Hij geeft soms aan dat ie even een uurtje of wat moet werken in de avond of in het weekend, doet dat, en klapt erna z'n laptop weer dicht en heeft vrij. Op die manier is het allemaal niet zo zwaar, en als hij dat kan, kan ik het ook.
Ik kreeg vanmorgen wel op m'n kop van m'n kleuter, dat ik werkte tijdens het ontbijt, dat was echt een no-go

Ik werk 32 uur, mijn man nog veel meer. Soms vind ik het ook lastig combineren hoor. Doordat mijn man veel werkt komt het huishouden eigenlijk volledige op mij neer, naast het werk dus nog.
Ik vind werken heel leuk en zou zeker niet zonder willen en in mijn huidige functie kan ik ook niet zomaar minder uren gaan werken maar het vraagt soms wel om een flinke planning, dat gaat opzicht allemaal prima, maar als we dan in het weekend ook nog heel veel verplichtingen hebben kan ik weleens over lopen voor mijn gevoel.

Wij zijn heel zakelijk naar dingen gaan kijken, wat is ons meer waard, dat onze zoon ook echt onze aandacht krijgt als we thuis zijn of een paar tientjes die we uitgeven aan een schoonmaker. Dat eerste dus, we hebben nu een schoonmaker en een stofzuigrobot, daarnaast laat ik een paar keer per maand de boodschappen bezorgen bijvoorbeeld. Vanmorgen ben ik de deur uit gegaan met de wasmachine op een uitgesteld programma zodat de was klaar is als ik thuis kom, heb ik eten uit de vriezer gehaald wat we vanavond voor het grootste deel alleen maar hoeven opwarmen, heb ik de afwasmachine aangezet en de stofzuiger zodat ik straks thuis kom en binnen no-time eten op tafel heb staan, de vaat schoon is, het huis gezogen en de was alleen nog maar op de waslijn hoeft.

Op belangrijke momenten proberen wij er altijd te zijn bij vrienden en familie, zo zijn vrijgezellenfeesten, bruiloften, kraamvisites, eerste verjaardagen e.d. heilig, maar we rijden niet meer voor elke willekeurige verjaardag het land door, als we het toevallig kunnen combineren prima, maar anders niet. Kerst vieren we met familie, maar niet ook nog Pasen en nieuwjaarsdag, die tijd is voor ons gezin.

Op mijn werk heb ik aangegeven dat ik ook echt daadwerkelijk al mijn uren op het werk aanwezig ben, maar ik niet wil dat ze verwachten dat ik thuis ook nog werk, als e boel echt instort kunnen ze me bellen, anders niet. Ik kan inloggen maar probeer dat ook echt zo min mogelijk te doen, ik werk dan liever wat over tot mijn werk af is, dan dat ik die onrust ervaar dat ik nog wat moet doen en de hele tijd in mijn achterhoofd heb dat ik nog werk af moet maken terwijl er een peuter rond rent.

Ik denk dat ik in jou geval toch met je werkgever zou gaan praten hoe jullie hier samen een middenweg in kunnen vinden en eventueel ook met je man hoe hij je hier in kan bijstaan. Bijvoorbeeld dat jullie na het werk samen eten, maar dat hij dan de kinderen in bed legt zodat jij dan in alle rust al een uurtje kan werken en om 20:00uur weer kan stoppen, of dat hij op zaterdag de oudste mee neemt om boodschappen te doen als de jongste slaapt en dat jij in die tijd dan even rustig kan werken.
Dan is het ook een afgebakende tij en hoef je er niet de hele tijd tegen aan te hikken en kan je even geconcentreerd werken zonder continue afgeleid te worden.

Ik kan 't me goed voorstellen dat je dit lastig vind, Ilovethe90s! Is het echt structureel dat je 's avonds of in het weekend zit te werken? Heb je wel eens bijgehouden hoeveel tijd dat in de praktijk is?

Ik heb er geen last van, ik vind mijn werk heerlijk om te doen! Wat niet wegneemt dat het voor jou heel vervelend is dat je baas niet kan omgaan met de combinatie met het moederschap en de verwachtingen die hij van je heeft.

In mijn werk moet ik ook af en toe een avond naar "school" voor bijvoorbeeld een ouderavond. Ik merk dat ik daar wel makkelijker in geworden ben om mezelf minder verplicht te voelen te komen als het niet perse nodig is.

Misschien moet je het juist wel ter sprake brengen. Misschien dat je baas er dan wat meer bij stil staat?

Ik heb geen "last" van het combineren van gezin,werk en deeltijdstudie. Natuurlijk vind ik het in tentamenweken niet leuk voor mijn gezin, dat ik veel minder aandacht voor ze heb, maar daarintegen vind ik het heerlijk om mezelf te ontwikkelen en te werken. Ik denk dat onze kinderen er over het algemeen ook geen last van hebben. Hoogstens is de onregelmatigheid van mijn werkdagen onduidelijk/ vervelend voor ze. Gemiddeld ben ik doordeweeks 2 dagen thuis en ben ik om het weekend vrij. Gelukkig is mijn man wel altijd dezelfde dagen vrij ( 1x doordeweeks en het weekend).

Vervelend dat jij het gevoel hebt dat je aan hoge verwachtingen moet voldoen en daar dus thuis last van hebt.

Ik ben denk ik een betere moeder doordat ik werk.
Hierdoor geniet ik enorm van mijn vrije dagen met T.
Ik werk inmiddels 27 uur en het is best gesjees en een geregel. Maar T wordt volgende maand alweer 1 en tot nu toe gaat het prima.
Ik ben wel altijd zaterdag t/m maandag vrij en hierdoor heb ik genoeg tijd voor het huishouden.

Ik vind het ook moeilijk maar dat os omdat ik het liefst 40u per week werk maar ook bij mijn kinderen wil zijn. Mijn gezondheid laat 40u echt niet toe, ik werk nu 16 u per week en soms nog 4 tot 8u extra onder schooltijd of 's avonds als mijn man thuis is en ik weg kan.
mijn baas vind élk extra uur fijn maar verplicht mij tot niks. Ik maak het vooral mezelf erg moeilijk ;)

Ik werk 3 dagen op kantoor en een halve dag thuis. Hier is het prima te combineren al wordt het thuis werken lastiger omdat mijn dochter smorgens veel wakker is en ik spreekuur draai thuis.
Ik herken je verhaal niet echt. Juist omdat ik denk dat doordat ik werk, ik een leukere moeder ben. Als ik alleen met haar thuis ben, lijken de dagen zo op elkaar en dat trek ik niet. Alleen op woensdag en donderdag is het haasten omdat ik om 19u de deur weer uit moet zijn. Maar gaat vooralsnog prima!

Ik heb heel lang 2 halve dagen gewerkt en een paar maanden terug kreeg ik een aanbod van een andere werkgever voor 2 hele dagen. Omdat ik het bij m'n '2 halve dagen werkgever' ook goed naar m'n zin had en de knikkers goed kon gebruiken heb ik die 2 dagen als extra aangenomen. Ik heb nu dus 2 werkgevers. Deze maand en volgende maand is het bij de tweede werkgever echt een gekkenhuis dus na m'n halve dag rij ik nu door naar de ander waardoor ik nu tijdelijk ook aan 32 uur per week zit. Met 3 kinderen van 2-6 jaar vind ik dat best pittig. Ik merk dat ik wel echt meer van m'n vrije dag geniet maar die dag is meestal al gevuld met zwemlessen, dokter, tandarts enz.

Ik werk drie dagen en ik vind de dinsdag altijd erg vervelend, want ik moet straks eerst met de jongste naar zwemles om 15.45 dan moet om 16.00 de middelste op het voetbalveld staan om te trainen, om 16.45 weer kind ophalen uit het zwembad om 17.00 uur andere kind van het voetbalveld dan thuis zorg ik dat het eten meteen al klaar is en dan ga ik om 18.00 uur de deur uit om te werken. Dus altijd een hoop geren en gevlieg, ik merk dat ik op dinsdag ook altijd al vrij gestrest van huis kom, maar ik wil ook geen andere dag werken doordeweeks want dat is ook niet haalbaar voor mij.

Voor de rest vind ik het prima combineren en vind het vaak heerlijk om op mijn werk te zijn. Soms als het heel laat wordt is die wekker om 6.45 uur wel weer ernstig vroeg, maar dan ga ik 's morgens gewoon weer terug nadat ze naar school zijn en laat ik het huishouden voor wat het is en dat komt dan 's middags wel en anders doet mijn vriend het 's avonds als ik aan het werk ben. Ik heb sinds 1 maart elke vrijdag echt een vrije dag, dan zijn mijn kinderen bij hun vader en hoef ik er dus niet uit voor school.