Heftig hoor, Sookie! Hopelijk herstel je nu snel.

Bisq, hopelijk kun je nog met je vriendinnen mee!

Klopt, het staat er niet duidelijk zie ik nu maar ik bedoelde te zeggen dat ik weinig tot geen verhalen vind waarbij de cytocec nog z'n werk doet na de tweede dosis. Maar hoorde vanochtend wel weer een verhaal waarbij de cytocec na 3 of 4 dagen ineens begon te werken. Het blijft afwachten.
We lezen nu ook wel op internet dat het minder goed resultaat geeft als je het vruchtje al eerder bent verloren.

Ohja op die manier. Nee exact, als de eerste dosis al niks deed, doet de tweede vaak net zo weinig helaas. Al komt het soms nog wel later los (maar denk dan dat de miskraam misschien anders dan ook wel op gang was gekomen?). Jullie situatie is toch wel een beetje anders, omdat je dat allemaal al gehad hebt.
Ik hoop toch dat je je vriendinnen achterna kunt gaan, beetje afleiding is ook wel fijn.

Jeetje Sookie ik had een gemist dat je voor een tweede keer moest ook! Ik hoop dat je snel opknapt. Ik knapte zelf wel erg goed op na de tweede keer!

Ja, het is een heel circus geweest hier. Heb ook steeds jouw verhaal in gedachten gehouden en hoop dat het nu klaar is inderdaad!

Hoe gaat 't nu Sookie?

Ik merk dat ik de afgelopen dagen/tijd jaloerse gevoelens heb richting mensen. Overal dikke buiken, zwangerschappen, kinderwagens. En ik gun 't iedereen echt hoor, maar als ik dan hoor dat een meisje van 15 ongewenst zwanger is geraakt dan voelt 't soms zo oneerlijk.

Ik voel me echt heen en weer geslingerd door emoties, en ik weet gewoon niet hoe er mee om te gaan.

Wat vervelend die gevoelens Burn, begrijpelijk en logisch maar wel lastig voor jezelf! Zwangerschapsaankondigingen zal ik ook moeilijk vinden om te horen, verder heb ik weinig moeite met zwangere buiken, kleine babies e.d. Ook omdat ik weet dat ieder huisje zijn kruisje heeft. Zo kwam ik vandaag een zwangere kennis tegen maar ik weet dat zij ook een miskraam heeft moeten meemaken. Dat relativeert.

Hoe het verder gaat hier... Het gaat. Ben nog erg slap en moe, maarja da's logisch na de laatste ziekenhuisopname. Zit nog aan de antibiotica. Het ijzerinfuus heeft wel gewerkt gelukkig. Volgende week vrijdag controle met echo. Hopelijk is het dan allemaal goed en klaar. Emotioneel moeten we het nog wel een beetje verwerken. Voorlopig zien we het ook even niet zitten er weer voor te gaan. Sowieso een eerste menstruatie afwachten en daarna misschien nog wel een paar maanden.

Heel herkenbaar Burn. Mijn ervaring is wel dat de heftige gevoelens die daarbij komen kijken komen en gaan. De ene keer kan ik er heel goed tegen en voel ik zelfs het schoppen in de buik bij vriendinnen en de andere keer zou ik het liefst een verbod tegen zwangerschapsaankondigingen, zwangeren en babies willen. Hopelijk komt er voor jou snel een periode waarin het minder heftig is.

Hier was het afgelopen weekend ook echt pittig. Had geen bloedingen of kramp meer dus ben toch naar het vriendinnenweekend gegaan. Waarbij direct een zwangerschapsaankondiging volgde. En er waren twee flink zwangere meiden en bij het afsluiten met de hele vriendengroep kwamen daar nog 2 hoogzwangere meiden bij. Dat doet dan echt pijn, vooral ook omdat er zoveel over gepraat wordt.

Sookie, wat heftig. Hoop dat je snel opknapt en dat het ook emotioneel snel weer goed gaat. Nogmaals sterkte.

Hier overigens sinds zaterdag een iniminie beetje bloedverlies. Voelde straks even of het toch nog ging komen maar tot nu toe nog niet meer dan wat bloed.

Oh jeetje dat is wel meteen héél confronterend Bisq. Dat zou ik ook wel heel lastig vinden, zeker als het dan (logischerwijs) meteen het onderwerp van gesprek wordt. Balen ook dat het bloedverlies niet echt doorzet!

Ik denk dat dat allemaal hele begrijpelijke gevoelens zijn lieve Burn. En die mág je natuurlijk ook gewoon voelen.
Ik denk dat je het gevoel maar gewoon over je heen moet laten komen en ik vind dat je het ook best mag zeggen tegen mensen dat je het wat lastig vind. Mensen vergeten het gewoon vrij snel dat dingen wat rot kunnen zijn voor anderen. Ik zou er iig geen geheim van maken maar wel proberen te blijven relativeren (al is het achteraf).

Oh wat naar Bisq, dat is wel heel erg 'in your face' pfff

Helaas.. Bij ons is het ook mis
Na lang wachten en de diagnose pcos uiteindelijk toch spontaan zwanger geworden.
Vanochtend hadden wij de eerste echo (termijnecho).
Vandaag zou ik 10 weken en 3 dagen zwanger zijn.
Maar zodra het scherm aan ging zag ik het al.. Er was geen kindje te zien.. Weken geleden al gestopt met groeien.
Dat kwam wel even hard binnen.
Heb het er heel moeilijk mee.
Ik mag ook zelf kiezen om af te wachten tot de miskraam vanzelf op gang komt, of pillen of een curretage.
Ik denk dat ik voor de pillen ga. Wil niet nog langer wachten. Ben namelijk ook nog steeds heel misselijk, daar wil ik dan ook wel vanaf als het toch geen nut meer heeft..

Och, wat rot Mila! Wat een klap dan ineens hè. Snap de keuze voor de pillen, zeker als je nog kwaaltjes hebt terwijl het al een tijdje gestopt is. Sterkte!

Oh Mila wat erg, veel sterkte.

Ik was de dag na de slechte echo direct van alle kwaaltjes verlost. Alsof m`n hoofd toen doorgaf aan m`n lichaam dat het foute boel was.

Mila heel veel sterkte!

Wat erg Mila, heel veel sterkte!

Wat erg Mila! Dikke knuffel!

Heel veel sterkte Mila

Meh, ik heb ineens weer meer bloedverlies en krampen. Hoop maar dat het komt omdat ik vandaag wat actiever geweest ben... Ben na al die ellende zo onzeker over m'n herstel.

Bah Mila, heel veel sterkte! Dat misselijk zijn is dan zo oneerlijk, ik vond dat ook zo lastig te begrijpen. Waarom ben ik dat nog als het geen nut meer heeft. Wanneer mag je naar de gynaecoloog?

Sookie als je het niet vertrouwd moet je gewoon het ziekenhuis bellen hoor! Het is ellende genoeg geweest.

Inmiddels zijn de krampen weer weg en verminderd het bloedverlies weer. Even kijken wat er vanmiddag gebeurt na een dagje met een drukke peuter, als het weer erger wordt bel ik wel even inderdaad.

Fijn Sookie, maar idd als je het niet vertrouwd gewoon bellen!

Had ik net een heel stuk getypt, is opeens alles weg..

Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Heel erg lief!
Het was echt een klap, idd. Misschien heel stom, maar omdat ik zoveel kwaaltjes had, dacht ik dat het wel goed zou zitten. Niet dus..
Dat ik nu nog steeds zo misselijk en moe ben, maakt het er idd niet makkelijker op.
Gelukkig heb ik morgen om 09.00 uur een afspraak bij de gynaecoloog.
Ik hoop dat ik dan meteen de medicijnen mee krijg en dat die pillen hun werk in 1x goed zullen doen.
Wie kan/wil mij vertellen wat ik ongeveer kan verwachten bij de gynaecoloog? Dankjewel alvast..
Heel veel sterkte allemaal!

Wat rot Mila! Ik kreeg eerst nog een echo bij de gynaecoloog. Daarna heeft ze met ons besproken wat de mogelijkheden waren: cytotec, curettage of afwachten totdat de miskraam vanzelf op gang komt. Ik heb toen gekozen voor de cytotec en kreeg deze ook gelijk mee. Heel veel sterkte de komende tijd!

Ik kreeg bij de gynaecoloog een inwendige echo (volgens mij doen ze altijd een echo, want dan hebben ze het met eigen ogen gezien) en daarna vroeg ze of ik al wist wat ik wilde en dat wist ik al, namelijk cytotec. Ze heeft nog wel de andere opties kort met me doorgenomen, maar ze vond in mijn geval cytotec ook de beste optie. Na het gesprek moest ik nog even plaats nemen in de wachtkamer en toen kreeg ik meteen de tabletten mee, samen met een speciale bijsluiter voor de miskraam en een brief voor de controle afspraak.