O dat zijn vervelende vragen Mona.
Goed dat je open over bent geweest je groot houden is niet makkelijk op zo'n vraag.
Hoe gaat het nu?

En met de rest?

Hoe is het met jullie, lieve meiden? Zowel fysiek als psychisch?

Prima. Ik heb er niet zoveel moeite mee. Zo werkt de natuur. Ik hoop op een goede controle, dan kan het afgesloten worden en opnieuw proberen.

Dat klinkt positief Cotton, goede instelling! Hoop voor je dat het gauw inderdaad goed gaat!

Wat fijn Cotton!

Fysiek hier nog steeds heel licht bloedverlies. Geestelijk met ups en downs, maar komt steeds meer up gelukkig. Zo af en toe komt er opeens een besefmoment en dan ben ik even heel verdrietig.

Dankje.

Ja ik ben ook heel positief. Pech! Volgende keer beter.

Fijn Cotton!

Ik heb fysiek nog even een drempel te nemen met de curettage. Zie er op zich niet tegenop, ben alleen bang voor een lange nasleep / gedoe met m'n cyclus / complicaties. Maar ja, dat is afwachten.
Mentaal gaat het wel goed. Af en toe nog een dipje en verdrietig. Denk dat het na de curettage nog wel even pittig zal zijn. Ik sta er gedeeltelijk hetzelfde in als Cotton maar voel het wel echt als een verlies van een kind, hoe klein het ook nog was. Komt ook omdat ik twee keer een kloppend hartje heb gezien denk ik. Daar zit het meeste verdriet dan ook in, ik ben verder niet bang voor de toekomst of angstig dat een volgende zwangerschap weer mis zal gaan. Ik prijs me gelukkig met mijn zoon en we zien straks wel hoe het verder gaat.

Wat fijn dat het goed met je gaat Cotton.

Pf ja zeg Mona, zo vervelend dat je nu alsnog die curretage moet. Weet je al wanneer je moet?

Burn, wat fijn dat het ook bij jou steeds meer up is.

Hier gaat het prima, maar merk wel dat ik nog wat afgevlakt ben in m'n emoties. Maar dat vind ik prima, zo kunnen we gewoon weer door zonder dat het steeds ingewikkelder wordt.

Ja, overmorgen ben ik aan de beurt.

Veel sterkte alvast!

Sterkte alvast Mona. Lijkt me een naar drempeltje, die hopelijk gauw achter de rug is. En dan weer verder!

Wat shit Mona dat er helemaal niets gebeurd is! Ik hoop dat het meevalt voor je!

Ik vind dat jullie er heel knap instaan, ik heb het er echt wel moeilijk mee. Misschien omdat het de 3e keer was en iedereen in mijn omgeving ineens zwanger is.

Sterkte alvast Mona!

Uffe ik kan me goed voorstellen dat als het je vaker overkomt dat het dan een stuk moeilijker is. Denk dat ik dan ook echt niet meer zo nuchter zou zijn hoor.

En idd overal duiken zwangeren op.

Hoe is het gegaan Mona?

Uffe, ik snap je heel goed. Hier is het ook drie keer mis gegaan, voordat wij onze zoon kregen. Op een gegeven moment ging ik mij echt afvragen of we bij onze dochter nu gewoon heel veel geluk hadden gehad, of drie keer domme pech. Hoop dat vier keer voor jou wel scheepsrecht is.

Hoe is het gegaan Mona?

Nou die angst inderdaad Kissyfur...hebben we gewoon heel veel geluk gehad met F. of is het echt 3x pech geweest. We hebben wel bloedonderzoek laten doen maar daar is de uitslag nog niet van binnen. Komt als het goed is volgende week.

Ik hoop dat het goed gegaan is Mona!

Ik hoop dat het domme pech was Uffe, gun jullie echt een broertje of zusje voor lieve F.
Snap je wel een klein beetje. Nou heb ik gelukkig nog nooit een miskraam gehad, maar de zwangeren schieten inderdaad uit de grond. De laatste tijd is er elke week wel iemand die aankondigt dat er een kindje op komst is en dat drukt je dan toch steeds weer even met de neus op de feiten dat het hier nog niet zo ver is. Hoop echt dat het bij jullie snel weer raak is en goed gaat!

Bij de derde keer zou ik er waarschijnlijk ook héél anders instaan hoor Uffe, kan me je gevoel wel voorstellen. Hoop echt dat het gewoon pech is geweest alle drie de keren en dat jullie nu gauw een keer geluk gaan hebben!

Denk je dat je later nog een 'klap' krijgt weer Bisq? Op zich wel fijn misschien nu even, die afgevlakte emoties, al is dat ook niet altijd prettig natuurlijk maar inderdaad, je kunt dan wat beter door. Vind het zo rot voor jou, het is jullie ontzettend gegund!

De ingreep is goed gegaan op zich. Wel een scheurtje in de baarmoederhals dat gehecht is maar dat lost vanzelf op en heb ik verder geen last van. Helaas kelderde mijn bloeddruk enorm en vond mijn spastische darm het een goed plan om er ook maar bij te gaan opspelen (pijn) dus heb wel de hele dag in het ziekenhuis doorgebracht. Toen ik zonder flauwvallen naar het toilet kon en weer terug mocht ik naar huis. Nu gaat het wel goed, nog slapjes en snel duizelig/oorsuizen maar weinig pijn en minimaal bloedverlies. Dus ik doe rustig aan. Hopelijk blijft het hierbij en krijg ik later niet alsnog pijn en/of veel bloedverlies, al verwacht ik dat het wel wat zal toenemen naarmate ik actiever word. Over drie weken echo ter controle en gesprek met de gyn.

Emotioneel gaat het wel oké. Ik kijk er naar uit om straks lekker van de lente te genieten met ons gezin en over een paar weken fijn een nachtje weg met m'n man. Weer even leuke dingen doen, wijntjes drinken en genieten van wat ik allemaal wél heb. Het verlies van een kind dat ik nooit heb mogen leren kennen zal altijd verdrietig blijven, maar het zal een plekje krijgen. Ik ga dit account (Mona) ook sluiten en verder onder mijn andere naam.

Toch nog wel heftig allemaal Mona. Veel sterkte!

Sterkte mona!

Vanmorgen de controle gehad, alles was goed. Medisch gezien mogen we weer opnieuw beginnen.

Yes, erg fijn!

Wat fijn, Burn! Zou je ook gelijk weer willen beginnen? Ben je er mentaal al aan toe?

Fijn Burn.

Aan de ene kant wel, andere kant niet. Ik vind een volgende zwangerschap doodeng. Maar realistisch gezien hoeft het de volgende keer niet weer mis te gaan. Ik ben nog niet toe aan weer met ovulatietesten in de weer, dus laat het nu even op zn beloop. En is het zo dan is het ook goed. Weet wel dat ik door deze gebeurtenis alleen maar zekerder weet dat ik een kindje hoop te krijgen.