Marsy, ik denk dat je hoe dan ook wel vragen gaat krijgen of blikken of opmerkingen, of wat dan ook. Mensen hebben toch een mening. Net zoals jij toch ook duidelijk een mening hebt over iemand anders die wél een iPad geeft aan z'n kind. Jij laat dat misschien niet doorschemeren (dat weet ik niet of je dat doet), maar je hebt wel degelijk een mening, over iPads, moederkloeken, etc. Prima, maar wees je er bewust van dat jij dat dus net zo goed hebt. En zo gaan anderen over jouw keuzes ook een mening hebben. Ik denk dat daar weinig aan te doen is. Blijf staan achter waar je in gelooft maar houd je hoofd ook open voor suggesties en andere interpretaties, denk ik.
Vervelend dat jij het gevoel krijgt dat jij het klunzig doet, Meg. Ook al bedoelt zij het niet zo (en is dat uitgesproken) toch is het vervelend als jij dat gevoel binnen die vriendschap krijgt en je onbedoeld gaat vergelijken met elkaar. Dat is niet fijn. Goed dat je even afstand neemt. Misschien wordt het straks weer leuker als de meiden wat meer echt samen kunnen spelen.
Dat is trouwens iets waar ik ook wel beetje bang voor ben, omdat ik in een bepaalde groep 'de laatste' ben. Ik ben altijd wel gevoelig voor een soort faalangst dat anderen iets beter weten dan ik. Dus denk dat ik daar voor moet waken, dat ik niet onzeker word daarin en m'n eigen gevoel blijf volgen.
Ik ben natuurlijk ook nog geen moeder maar heb wel mensen zien veranderen door het ouderschap. Positief en negatief. Met één vriendin ben ik geen vriendinnen meer, dat Duitse meisje, voor wie het nog weet. Heel slecht van mij hoor, maar ik kon ontzettend niet tegen haar manier van opvoeden, het druisde zo in tegen mijn gevoel of eigenlijk werd ik er gewoon compleet kriegel van. Maar goed, dat was natuurlijk maar het puntje van de ijsberg van irritaties, en het feit dat ik zestien (letterlijk) foto's per dag kreeg van haar prachtige kind, maar ze mij dik noemde in m'n trouwjurk en ik volgens haar geen leven had zonder kind speelde een grotere rol. Anderzijds heeft het me wel een hele duidelijke kijk gegeven op wat ik níet wil in opvoeding dus achteraf heb ik er misschien nog baat bij ook. Het heeft me wel een duidelijker beeld gegeven. Hee positief toch?
Een andere vriendin die ik al van de middelbare school ken is juist grappig positief veranderd in echt een moederfiguur. Dat had ik nooit achter haar gezocht, maar vind het een hele leuke, warme ontwikkeling bij haar karakter. Nu blijkt dat ze een tweede krijgt en zal tussen onze kindjes beide kanten op niet veel leeftijdsverschil zitten. Daar kijk ik eigenlijk wel naar uit, om die vriendschap een nieuwe dimensie te geven. Ik hoop van deze vriendschap dat dit echt blijft.
We zijn goed bevriend met een stel dat sinds vorig jaar ook een kindje heeft. We deden altijd al veel als stellen samen, maar we vermoeden dat we dat straks ook meer zullen doen, met z'n vieren plus twee kinderen er bij. Zo willen we bijvoorbeeld graag eind dit jaar met hen een weekje op vakantie. Ik denk dat dat een fijne combinatie is. Je begrijpt dan toch wat beter van elkaar als het een dagje niet zo lekker gaat of rustig aan moet doen.
Dat laatste zijn we beetje bang voor bij een ander bevriend stel, die geen kinderen hebben en er ook weinig interesse in hebben. We zijn heel erg benieuwd of de band daar anders mee wordt. Ongetwijfeld. Maar in hoeverre blijft lastig te voorspellen. Dat is een ontwikkeling waar we waarschijnlijk wel aan zullen moeten werken, maar daarin zal ook begrip van twee kanten moeten komen. Time will tell