31 Jan 2017 12:57 door Parel
Ik ben zelf kind van gescheiden ouders (ik was 4/5) en mijn ouders zijn altijd bij elkaar in hetzelfde dorp blijven wonen, waardoor ik en mijn zus echt een sociaal leven konden houden, en we bijv. ook puur elke maandagavond bij mijn vader aten (hij werkte heel veel, en tot laat - op maandag kwam hij dan vroeg naar huis, dan aten we daar en sliepen bij mijn moeder weer). We konden zelfstandig op en neer.
Als mijn man en ik nu uit elkaar zouden gaan, zou ik voor de volle 100% hier blijven wonen zodat mijn kinderen allebei de ouders zo vaak kunnen zien als ze willen en ze hun eigen leven op kunnen gaan bouwen.
Denk er eens aan, als je eventueel ooit een kinderwens hebt of krijgt, hoeveel roet een kind van jezelf in het eten kan gooien. Het is echt niet zo makkelijk om een ander kind ook steeds ermee op te zadelen dat het elke vrijdagmiddag een uur in de auto heen en een uur in de auto terug moet om zus te halen, en dan vervolgens op zondagmiddag weer bij wijze van. Dan belemmer je hem of haar ook in het opbouwen van een sociaal leven, plus je zal merken dat je dat dan meer en meer tegen zal gaan staan.
En eerlijk gezegd, ik denk omdat ze niet van jou is - dat jij veel makkelijker aan je eigen belang dan aan haar belang denkt. Als je zelf een kind krijgt, zou het wellicht niet eens in je opkomen om te gaan verhuizen zo ver weg van je kind.
Maar ik vind, hoe lastig ook, dat het belang van het kind áltijd voorop moet staan (zij was er al eerder dan jij, en zij zal als het goed is ook altijd op nummer 1 staan) en ik zou ervoor kiezen dichter bij haar te gaan wonen ipv verder af. Denk alleen al aan sportwedstrijden bijwonen, kinderfeestjes, ouderavonden, schoolmusicals. Allemaal kleine dingen waar je als kind wilt dat ál je ouders bij zijn (ook stiefouders, tenminste dat had ik wel) en dat wordt steeds minder haalbaar als je verder weg gaat wonen. Dat je dan iets verder weg woont van je familie of je vrienden, dat zou ik op de koop toe nemen - je ziet je vrienden immers niet elke dag dus dan een keer een uur in de auto voor een avondje stappen is makkelijker te behappen.
Maar, om het geheel te nuanceren, moet ik wel zeggen dat ik puur kinderen van mezelf heb natuurlijk en helemaal geen ervaring heb met een stiefkind, ik weet niet of ik dan zo makkelijk mijn eigen behoeftes naar de zijkant kan schuiven.