Bij ons is het 1 grote hoop, dat vinden wij allebei het prettigste. Grote aankopen overleggen we wel daardoor maar dat vinden we beiden geen probleem. In het begin van onze relatie verdeelden we alles inderdaad ook naar rato maar dat werd al snel dus die een hoop aangezien we op dat moment ongeveer hetzelfde verdienden.

Het is overigens ' rato' ipv ratio.

Wij hebben ieder onze eigen rekening voor onze eigen vaste lasten (telefoon, auto, enz.) en een gezamelijke rekening voor de gezamelijke vaste lasten. We storten ieder een bedrag naar die gezamelijke rekening, naar rato van wat er binnen komt. Dat betekend dat mijn vriend meer inlegt als mij, aangezien hij fulltime werkt en ik parttime. Wij vinden het beide fijn zo.

Ik denk dat je naar rato bedoelt? ;-)

Toen ik samenwoonde, werden de vaste lasten naar rato van de inkomsten berekend. Daarnaast hadden we beiden ons eigen geld/rekening. Ik zou dat, mocht ik ooit weer samenwonen, niet anders willen (en dus ook niet als ik minder zou verdienen).

Nu heb ik al zoveel taalfoutjes verwijderd en woorden toegevoegd en dan mis ik juist die.

En toen bleek het er ook nog twee keer te staan. Echt, hoe stom.

Wij hebben beide onze eigen rekening en storten beide hetzelfde bedrag op de gezamenlijke rekening voor de vaste lasten.
Vriend betaald de hypotheek aangezien het zijn huis is en de rest van de vaste lasten zijn 50/50.

Wij hebben onze eigen rekeningen waar het loon op wordt gestort en ik heb berekend hoeveel we met vaste lasten en gezamelijk per week ongeveer moeten betalen en dat storten wij wekelijks op de gezamenlijke rekening en alles wordt daarvan afgeschreven. Boodschappen, benzine etc worden dus ook met die pas betaald. Als we op reis gaan, komt het van de gezamenlijke rekening. En als ik hem een cadeau wil geven, betaal ik dat van mijn eigen rekening. En heb ook mijn persoonlijke spaarrekening. Ideaal, ik wil ook wat vrijheid houden wat betreft geld en zou het niet fijn vinden als ik 'toestemming' zou moeten vragen om geld van onze rekening te halen. Of uit eten ga van zijn geld met een vriendin. Of een ticket boek naar Nederland van ook zijn geld.

Wij hebben alles op 1 hoop. Dat hadden we al toen ik werkte en nu dus ook. Ik heb nog wel een eigen betaalrekening maar dat is voor de boodschappen. Daar wordt iedere maand een vast bedrag op gezet en dan hou ik makkelijk het overzicht. Daar regel ik ook verrassingen voor mijn man mee. Het geld wat daarbij over blijft, gaat terug naar de gewone rekening maar dat is eigenlijk niets. Wij overleggen ook niet voor iedere scheet maar grotere bedragen wel.

Wij hebben alles op één grote hoop, dit vinden we zelf het fijnst.

Wij hebben beide eigen rekeningen en duidelijke afspraken wie wat betaalt. Maar het is niet zo dat zijn geld ook echt zijn geld is en mijn geld alleen van mij. In beginsel wel, maar we betalen ook veel voor elkaar, sparen voor vakanties doen we gezamenlijk enz enz. Nu is het zo dat m'n vriend meer ruimte heeft om te sparen dan ik, dus spaart hij uiteraard verhoudingsgewijs ook meer.

Sinds we kinderen hebben, doen we het op een grote hoop. Werkt prima voor ons. Kado s voor elkaar kopen we gewoon, alleen dan zorgen we wel dat er niet gepind wordt ofzo. (Niet dat je bij internetbankieren ziet dat hij in de juwelier geweest is)

Voordat we kinderen kregen was alles naar rato verdeeld. Werkte ook prima.

Wij hebben het geld op een grote hoop en daarnaast krijgen we hetzelfde bedrag per maand aan "zakgeld" ieder op onze eigen rekening. Ik koop daar kleding, make-up en cadeautjes van en betaal uitstapjes met vriendinnen daarmee.

Wij storten naar rato op de gezamenlijke rekening voor vaste lasten, boodschappen, uitjes etc. We houden dus beide exact hetzelfde bedrag over op onze eigen rekening voor kleren, telefoon, zorgverzekering en uitjes zonder elkaar van doen.
Bevalt ons beide prima.

Wij hebben ieder een gezamenlijke rekening en ieder een eigen rekening. Vroeger stortte we ieder even veel op de gezamenlijke rekening maar sinds S geboren is ben ik minder gaan werken en heeft mijn man een paar keer promotie gemaakt dus inmiddels legt hij meer geld in, ook de lease auto betaald hij volledig van zijn eigen rekening. We doen er niet moeilijk over om een keer iets van onze eigen rekening voor de ander te betalen en het voorbeeld van hier boven over alleen op vakantie moeten omdat de ander geen geld heeft vind ik vrij bijzonder in een volwassen relatie waarbij je samen woont.

Wij storten zoveel op de gezamenlijke rekening dat daar de vaste lasten, de boodschappen, het spaargeld voor S, een keer uit eten/ lunchen of nu af en toe wat aankopen voor de baby vanaf kunnen. De kinderbijslag wordt bijvoorbeeld ook op de gezamenlijke rekening gestort omdat we beide weleens iets voor S kopen.
Mijn eigen rekening gebruik ik om cadeautjes voor mijn man te kunnen kopen, maar ook een keer iets voor mijzelf te kunnen doen, dagje winkelen, lunchen met vriendinnen e.d. ik vind het fijn om dat gewoon van mijn "eigen" geld te kunnen, daarnaast vind ik het ook fijn om het overzicht te hebben dat daar niks meer vanaf hoeft en wat ik dus over hou die maand om vrij uit te geven als ik zou willen.

Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen dus puntje bij paaltje is het natuurlijk wel gewoon ons geld.

Wij hebben ook alles op de grote hoop, deden we al vrij snel eigenlijk, maar nu we getrouwd zijn in gemeenschap van goederen maakt 't voor ons helemaal niet meer uit.

M'n man verdient wel meer dan ik, deed-ie al voor ik minder ging werken, maar maakt er nooit een punt van.

Het salaris komt binnen op ons eigen bankrekening. Daarvan gaan naar rato een bedrag naar de gezamenlijke rekening waar we alle vaste lasten (inclusief boodschappen en brandstof) van doen.
De rest is voor ons zelf om te sparen en leuke dingen van te doen voor ons zelf. Wij vinden het beide heel fijn zo.

Oh ik moet trouwens zeggen dat wij allebei geen bijzondere hobby's hebben. Ja, ik vind koken leuk en koop wel 's dure keukenspullen of dure ingrediënten, maar mijn man vindt eten leuk, dus vindt-ie 't wel best Hij heeft een xbox one, waarvan een nieuw spel 65 euro kost en hij koopt eens per paar maanden een nieuw spel en per jaar een Gold membership voor 50 euro of zo. Maar hij koopt weer bijna geen kleding en ik elke maand wel een shirtje of iets.

Had hij meer fanatiek gegamed en daar veel meer geld aan uitgegeven, dan had ik 't mss anders gevonden.

Wij hebben beide eigen rekeningen maar het is 1 pot nat, betalen alles samen en kijken niet naar wie wat betaald. Mijn vriend regelt de vaste lasten en spaart de rest, van mijn geld leven we. Soms geef ik meer uit, soms mijn vriend, helemaal prima. Enige handige met eigen rekening is dat ik een cadeautje nog spontaan kan doen. Zo is het vorigens al sinds we samenwonen, ik verdien een derde van wat mijn vriend binnenkrijgt.

Wij hebben ook vanaf dat we samenwoonden alles op een grote hoop. We kunnen kopen wat we willen, we overleggen eigenlijk weinig met elkaar daarover. Of het moet echt om honderden euro's gaan.

Wij houden het gescheiden en betalen naar rato (eigenlijk 50-50 maar hij betaalt de auto). Dat vinden we prettig; we hebben allebei een eigen bestedingspatroon en eigen liefhebberijen waar het geld heengaat. Nu ik vanaf deze maand minder, of in ieder geval minder stabiel ga verdienen, zullen we per maand een beetje kijken hoe het uitkomt.

Alles op een hoop.

Met ex hadden we ieder een eigen rekening, en de vaste lasten gingen zo ongeveer naar rato. Dat wilde hij eigenlijk niet en alles 50/50 doen, alleen hij verdiende 2,5x zoveel en ik had ook nog kosten voor dochter dus uiteindelijk de gezamenlijke lasten naar rato gedaan. Waar ik vroeger meer open had gestaan voor alles op 1 hoop, denk ik eigenlijk niet meer dat ik dat snel zou doen. Bij ex niet gedaan, met het idee dat dit altijd later nog kon. Maar waar hij veel meer verdiende, kon hij veel slechter met geld om gaan. Salaris was negen van de tien keer op voor het einde van de maand, had een dik krediet lopen bleek later.. Nu wil ik niet zeggen dat het altijd mis gaat, maar ik ben blij dat ik toen mijn eigen rekening heb gehouden. Ondanks dat ik geen hoog inkomen heb weet ik toch rond te komen en ik zou er slecht tegen kunnen als elke keer het geld te snel op is (en dan vaak ook nog aan dingen die te vermijden zijn zoals overmatig met vrienden uit eten, broodjes en drankjes op werk, te dure auto kopen).

Nu heb ik wel een gekleurd beeld, maar ik zal denk ik ook in een gezonde situatie denk ik wel mijn eigen rekening en eigen vaste lasten willen aanhouden.

En met ieder eigen rekeningen kun je het ook prima regelen. Alleen het voorbeeld uit de OP vind ik wel sneu, dat de een op vakantie gaat en de ander niet kan. Dat zou ik zelf toch anders doen, of samen en dan bijvoorbeeld goedkoper als het anders te duur wordt, of niet. Hoewel je best ook eens alleen weg kan, maar niet als dit de reden is lijkt me.

We doen alles bij elkaar, betalen daar de rekeningen van, sparen enz., en wat over blijft delen we door 2, ieder op onze eigen rekening. Vind ik wel zo eerlijk, hij verdient iets meer dan ik nu ik 32 uur ben gaan werken. Zou lullig zijn als hij 400 heeft en ik 250 per maand (voorbeeld). Nu hebben we beiden precies evenveel. En kunnen we zelf bepalen waar we het aan uitgeven zonder te overleggen en ook kunnen we cadeautjes als verrassing houden.

Hier het zelfde maar dan omgekeerd. Ik betaal de hypotheek en benzinekosten omdat ik de auto altijd gebruik voor mijn werk. De rest 50/50.

Wij hebben ons geld gescheiden en deels op een hoop. We hebben onze eigen rekening waar we onze eigen kosten van betalen zoals sportabbo, telefoonrekening en persoonlijke uitgaven. We sparen gezamenlijk voor grote uitgaven zoals reizen en we hebben een gezamenlijke rekening voor de gedeelde kosten mbt het huis en boodschappen.