Onze dochters lijken qua uiterlijk op hun papa.
Papa is blond en blauwe ogen, meisjes zijn ook blond met blauwe ogen.
Ik ben donker en bruine ogen.

S. heeft trekjes die haar nicht, die in Limburg woont, ook had vroeger.
Kan zo geen voorbeeld geven. Heeft met houding en bepaalde trekjes samen te maken.
J. heeft trekjes die ieder familie lid heeft.

S. en J. Lijken qua karakters beide op ons.
Qua uiterlijk zijn ze zowat identiek.
Verschil is hun oogopslag.

Qua innerlijk kan ik er nog bar weinig over zeggen. Ik was vroeger een huilbaby en dat is David gelukkig niet, maar verder is het nog even afwachten.
Qua uiterlijk lijkt hij best wel op mij als baby, maar met de ogen van papa. En hij kan ook soms exact op dezelfde manier voor zich uit staren als mijn man.

Dit zijn babyfoto's van mij en van David:
-weg-

Mijn zoon lijkt het meest op mij, denk ik. Z'n bouw heeft hij wel van mijn man.

MdU ik vind dat jouw dochter enorm op jou lijkt! En Spencer ik zie jouw man ook goed in jouw oudste zoon ondanks dat hij blank is.

Echt? Ik zie dat zelf echt helemaal niet.

Wat leuk om te horen! Je bent echt zo'n beetje de enige die dat zegt. Mensen die mijn vriend niet kennen, zeggen wel dat ze mijn mond heeft (daar zie ik zelf wel ook echt de mond van mijn moeder in), maar mensen die ons beide kennen, zien er echt hem in.

Onze oudste is een mengelmoesje van ons, zowel in uiterlijk als karakter. Onze middelste is precies papa qua uiterlijk en precies mama qua karakter. Onze jongste is precies mama qua uiterlijk en, voor zover we dat al kunnen weten, ook mama qua karakter. Alle drie heel verschillende kindjes!

Op mijn man. Absoluut.
Ik was een hele afwachtende baby. T is enorm druk en echt een ontdekkertje haha. Mijn man was ook zo.
Ook zijn blonde haar en blauwe ogen komen van zijn kant van de familie. Bij ons is iedereen donker met bruine ogen.

Een mix, denk ik. Als je mijn babyfoto's vergelijkt met haar foto's zie ik veel gelijkenis, maar we horen ook vaak van mensen dat ze echt een mini-*man van Teun* is. Zelf zie ik het niet heel duidelijk op wie ze nou lijkt.

Qua krakter is ze wat temperamentvoller dan dat mijn man en ik als baby waren. Toch herken ik wel dingen. Ze observeert echt álles en kijkt de kat uit de boom voordat ze zich ergens comfortabel voelt. Dat doe ik ook heel erg, ook als kind al.

Oudste dochter qua uiterlijk en innerlijk op mij. En ik weer op mijn moeder, tot een jaar of twee terug kon ik mijn dochter nog voor de gek houden als ik een kinderfoto van mijn moeder liet zien: dan dacht ze dat ze het zelf was.

In de andere twee zie ik niet heel veel gelijkenissen met mezelf of met hun vader. De middelste heeft qua uiterlijk denk ik nog het meeste weg van haar vaders familie.