Zo gaat het vaak met vervelende dingen die in je leven gebeuren. In het begin zijn mensen vol begrip, maar na een maand of wat moet het maar weer over zijn. Zo werkt het natuurlijk niet, maar mensen verwachten dat wel. Heel vervelend dat je je nu zo voelt.
Ik zou toch proberen om vooruit te kijken en te bedenken wat nog wel kan. Is er geen mogelijkheid om je (straks, als je weer mag werken) te laten omscholen? Ik kan me voorstellen dat het fijn zou kunnen zijn om plannen te maken en te zoeken naar mogelijkheden, al kun je nu dan nog niet meteen starten. Misschien zou je eens een gesprek kunnen aanvragen met een coach? Ik denk dat als alles straks weer wat meer op de rit is, je sociale leven ook wel weer wat meer gaat bloeien. Dat het nu eenzaam voelt snap ik helemaal.
En nee, je hebt het niet aan jezelf te danken, het is helaas gewoon hoe het vaak gaat.