Re: ik kan niet meer. pagina 3
Maar ik vind het inderdaad eerlijk gezegd wel verschrikkelijk als ouders dat op die leeftijd doen. Ik vind dat namelijk je eigen belang, boven het belang van je kind stellen. Een baby heeft papa of mama gewoon nodig.
Een ernstig ziek kind is heel wat anders en daar blijf je als een van de ouders normaal gesproken ook bij. Een kind dat niet naar jouw wensen slaapt is wat anders en je weet ook wanneer je aan kinderen begint dat de kans groot is dat je slapeloze en slechte nachten gaat krijgen (daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat je daar niet over mag klagen).
Als een kind altijd huilt moeten andere artsen onderzoeken of er lichamelijke problemen zijn maar nu stelde de kinderarts dat ze problemen heeft met doorslapen. Dat is een risico dat bij kinderen krijgen hoort en daarvoor zou ik niet al op deze leeftijd een slaappoli uitproberen als je er 3 nachten niet bij mag zijn. Dat is echt heel erg heftig voor zo'n kleintje en onze kinderarts heeft destijds ook aangegeven dat ze daar voor hun tweede jaar niet aan willen beginnen. Daarbij krijgen veel baby's vanaf een maand of 9 last van verlatingsangst, als jij je baby dan een paar nachten verlaat wordt dat echt niet beter.
Ik heb deze shit zelf gehad met mijn tweeling, vier jaar lang twee kinderen die om de haverklap wakker waren en nachten waarbij ik helemaal niet sliep. Ik weet wat die wanhoop met je doet, hoe labiel je er van word, wat het met je relatie doet, hoe het je werk/studie/sociale leven beinvloed, maar ik blijf van mening dat je in het belang van je kind moet handelen.