30 Dec 2016 11:58 door Caro
Ahhh! maar weet je Bliss: het is zo goed dat je je ervan bewust bent, en dat je dit gesprek hebt gehad met dat meisje en dat je er zo over kan praten met je partner. Voor geen van jullie drieen is deze situatie makkelijk: je vriend staat er tussenin (en heeft schuldgevoelens), jij komt erbij en dat meisje moet ook maar ermee dealen wat de volwassenen in haar omgeving ervan maken. Dus geen wonder dat dat niet direct allemaal koek en ei is.
Maar hoeveel anderen maken er dan niet een drama van, willen perse de aandacht of gaan een strijd aan met de stiefkinderen? Vergis je daar niet in, de oudste dochter van mijn vriend heeft die ervaringen gehad met zijn ex en die heeft er gigantische last van gehad. Tot het punt dat ze haar vader drie jaar niet heeft gezien, en die band herstelt nu en dat is fijn: ze vindt mij ook heel lief en noemt mij haar 'liefmoeder' en daardoor slijt het verleden een beetje maar dat meisje heeft echt veel meegemaakt. Ik kan me er niks bij voorstellen dat iemand gemeen tegen een kind doet, maar die mensen zijn er echt
Dus wees ook niet te hard voor jezelf, jij bent ook maar jij. En je weet dat je niet zon moederlijk type bent (je eigen woorden :-)) dus geef jezelf ook de ruimte om hieraan te wennen. Niks forceren, die band komt wel uiteindelijk. Geef haar de ruimte, geef jezelf de ruimte, slik soms je ergernissen in en spreek ze uit op de momenten dat het je hoog zit. En dan komt dat heus wel goed.
Wat ik dus ook niet helemaal snap, dat vrouwen gemeen doen tegen de stiefmoeder. Ja, als dat een kreng is, maar anders kan je gewoon toch de situatie normaal houden? Wees blij dat er vrouwen liefdevol met je kinderen omgaan, soms wil ik ook wel eens zeggen tegen zijn ex 'wat wil je dan? Dat ik ze wegpest?' maar dat zeg ik niet, maar denk het wel. Die jaloezie snap ik gewoon niet.