Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Stiefkind(eren)

<<

Anoniem331

Bericht 28 Dec 2016 16:53

Re: Stiefkind(eren)

Ik heb er geen ervaring mee Bliss, maar dat laatste wat je zegt is natuurlijk wel 'normaal' gedrag voor een kind van die leeftijd.
En voor de rest denk ik dat het alleen maar goed is dat je er over nadenkt en er mee bezig bent, je hebt de wil wel en dat is altijd positief.
<<

Anoniem244

Bericht 28 Dec 2016 16:53

Re: Stiefkind(eren)

Bliss het laatste wat je typt is zo herkenbaar.
Ik wilde ook nooit een man met kinderen en hoewel het nog steeds niet mijn ideaalbeeld is, is het wel zo gelopen.
Hier ook twijfel of ik zelf wel kinderen wil. Voorlopig nog niet in ieder geval.
Maar ik heb voor mijn vriend gekozen en daarbij heb ik ook bewust gekozen voor zijn kindjes. Hoe moeilijk dat misschien voor alle partijen kan zijn, maken we er het beste van.
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 28 Dec 2016 16:57

Re: Stiefkind(eren)

Haha ja ik snap wel wat je bedoelt, het is een bepaalde onzekere niet te controleren factor en vooral ook niet altijd in te schatten factor. Vet fijn als je stiekem een beetje een onzekere controlfreak bent (herkenbaar hoor). Ik denk oprecht dat dat laatste met de tijd wel zal verbeteren omdat je elkaar steeds beter leert kennen en leert aanvoelen en zij wellicht wat minder wisselvallig wordt naar jou toe (tot ze gaat puberen natuurlijk :omg: ), maar das misschien meer iets waar de stiefmamas met ervaring iets zinnigs over kunnen zeggen.
<<

Anoniem211

Bericht 28 Dec 2016 17:35

Re: Stiefkind(eren)

Kees schreef:Marilyn; Ik denk niet dat de situatie te vergelijken is. Puur omdat er bij jullie thuis ook 3 kinderen van dezelfde leeftijd rondlopen die wel van jou zijn. Ik denk dat je dan veel makkelijker een moederrol neemt naar je stiefkind(eren) puur omdat ze allemaal gelijk zijn.

Wel super fijn dat het bij jullie zo goed gaat!


Ongetwijfeld dat het voor mij dan makkelijker is. Maar dat het niet te vergelijken is, is niet waar. Simpelweg omdat een stiefkind een kind is van je partner. En daar altijd een soort van strijd gaande is in het begin. Daarnaast was het voor mijn vriend wel heel anders he. Hij had zijn dochter 1 dag per week toen ik hem leerde kennen. En kreeg hij er zo 3 extra bij die hij de helft van de week zag :) Dus ik heb precies meegemaakt wat voor struggle het kan zijn.
<<

Olíve

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3293

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:20

Bericht 28 Dec 2016 18:58

Re: Stiefkind(eren)

Ik heb dit topic meerdere keren doorgelezen en getwijfeld om te reageren. Ik ga het nu doen. Ik heb geen ervaring als 'stiefmoeder' wel als stiefkind. Zowel mijn vader als mijn moeder hadden een partner. De vriendin van mijn vader was gewoon een bitch. De man van mijn moeder in principe niet. Toch voel je als kind haarfijn aan dat je 'teveel' bent. Jij zegt dat je ruimte voor jezelf nodig hebt, je weekenden nodig hebt om bij te komen en tja... dat kan minder goed als daar een meisje bij is. Dat meisje was er al, jij kwam er later bij en neemt voor dit meisje nu ook heel veel ruimte in.
Haar vader, haar huis. Zij moet ook een nieuwe balans zoeken en vinden. Ik hoop echt dat je je dat goed realiseert. Want het is gewoon niet leuk voor een kind.
En niet boos worden of consequent zijn als zij flipt... tja... ik vind dat niet zo slecht. Ze is denk ik meer gebaat bij begrip voor alle veranderingen dan vermaningen.

Deze reactie typ ik puur uit eigen ervaring als kind en kan natuurlijk helemaal verkeerd geïnterpreteerd zijn. Maar ik miste deze kant wel in jouw verhaal maar ook in veel reacties.
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 28 Dec 2016 19:18

Re: Stiefkind(eren)

Zenna: ik denk dat je niet moet vergeten dat we hier meeleven met Bliss haar perspectief. Niemand ontkent dat het voor dat dochtertje ook ontzettend moeilijk is en dat Bliss in deze de volwassene is en zich het meest bewust zal moeten schikken er aanpassen, volgens mij is ze zich daar ook echt wel van bewust. En ze snapt ook echt wel dat dat meisje met een reden soms lastig is maar geeft aan dat dat voor haar niet altijd makkelijk is en wij geven weer aan dat dat ook normaal en acceptabel en te begrijpen is. Allemaal goed toch?

Overigens ben ik het met je eens dat begrip belangrijk is bij kinderen in minder stabiele thuissituaties maar ook juist consequent zijn (en dat hoeft echt niet 100% van de tijd maar juist als je consequent bent kun je af en toe afwijken ipv dat een kind nooit weet wanneer nee nee is en ja ja) en ouder zijn ipv vriendjes willen zijn met je kinderen. Dat laatste zie je sowieso al vaak mis gaan maar bij gescheiden ouders is het helemaal een valkuil.

Ik snap dat je de kant van het dochtertje mist hier, maar die typt ook even niet mee en ik denk niet dat Bliss er nu mee geholpen is als we dat haar allemaal in gaan wrijven want dat weet ze best.
Laatst gewijzigd door Whatever op 28 Dec 2016 19:58, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Twellie

Noob

Berichten: 101

Geregistreerd: 23 Dec 2016 23:37

Bericht 28 Dec 2016 19:54

Re: Stiefkind(eren)

Denk dat het vrij normaal gedrag is voor een zesjarige, het voorbeeld van drama met de jas ophangen in plaats van in de gang werpen komt me bekend voor :P . Denk dat ook door heel consequent te zijn of heel erg op een lijn te zitten of iets dergelijks zulke buien op die leeftijd niet te voorkomen zijn. Dat wordt met de leeftijd vanzelf beter als ze leren zich ook op andere manieren te uiten.
<<

Fauve

Major Yipyapper

Berichten: 2685

Geregistreerd: 02 Sep 2013 21:40

Bericht 28 Dec 2016 20:56

Re: Stiefkind(eren)

Ik ben dan wel geen stiefmoeder, maar ik lees tussen de regels door best wel war afstandelijkheid tussen jou en je stiefdochter. En leerkracht vs moederschap is geen vergelijking, maar dat terzijde.
Ik zou proberen te werken aan de band en veel leuke dingen met zijn drieën ondernemen of juist met haar alleen, bioscoop, zwemmen, pannenkoeken bakken.
Zij voelt ook precies aan als jij er even geen zin in hebt en afstand neemt (letterlijk en figuurlijk), vaak kunnen ze dan júist onuitstaanbaar worden om maar die aandacht te krijgen.
Kortom, ik zou proberen oprecht interesse te tonen in haar hobby's en verder leuke dingen samen doen, zonder dat het geforceerd overkomt. Moeilijk moeilijk. Zoiets heel vaak tijd nodig, veel tijd.
04-2014
10-2015
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 28 Dec 2016 21:01

Re: Stiefkind(eren)

- Hoeveel stiefkinderen heb je? 1
- Hoe oud zijn ze? Ze wordt over een paar weken 5
- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis? Ze woont altijd bij ons
- Hoe is je band met je stiefkind(eren)? Lo. noemt mij mama (ze heeft zelf ook geen mama meer) maar het is erg moeilijk een goede band op te bouwen. Ze zet zich vaak enorm tegen me af en hangt enorm aan papa, waarschijnlijk heeft het er ook mee te maken dat ze haar moeder al eens is kwijtgeraakt en wellicht ook bang is mij kwijt te raken. Daarnaast kan ik soms ongeduldig en snel boos zijn waardoor ze niet altijd even goed weet waar ze aan toe is. Lu. heeft daar ook last van, maar ik ben zijn mama en ik merk dat ik het bij hem echt wel weer goed kan maken terwijl zij me vaak de kans niet geeft
- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding? In verregaande mate, ze woont hier altijd, er is geen andere mama, als er echt beslissingen moeten worden genomen dan is mijn vriend degene die de knoop doorhakt maar verder doen we de opvoeding samen
- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft? Niet altijd, wel qua ideeën hoor, maar we worstelen erg met het stiefouderschap. Mijn vriend was lange tijd erg beschermend naar zijn dochter waardoor ik vaak degene was die het gedaan had en ook nauwelijks de kans kreeg het goed te doen terwijl zijn dochter het me regelmatig héél erg moeilijk maakt. Verder merk ik ook dat ik van haar gewoon minder kan hebben dan van Lu. en dat ik ook vaak gewoon minder goed begrijp waarom ze bepaalde dingen doet zoals ze doet.

Wij zijn nu met zijn tweetje bij een therapeut, binnenkort gaan de kinderen ook mee. Dit heeft vanaf de eerste keer dat we gingen al enorm veel geholpen. Het helpt enorm om inzicht te hebben in wat normaal is en wat werkbaar is en wat niet. Mijn vriend staat nu veel meer achter mij, de therapeut zei de eerste keer letterlijk dat hij mij moest mandateren om ook zeggenschap te hebben. Dat het duidelijk moest zijn dat hoewel de bang van Lo. en haar papa al een stuk langer meegaat en onverbreekbaar is, ze wél naar mij moet luisteren omdat hij dat dus wil. Dat helpt enorm. Hij bemoeit zich er ook een stuk minder mee als we onenigheid hebben waardoor we het ook beter samen op kunnen lossen.
Helaas blijft het zo dat zodra hij er is ik enorm op achterstand sta bij haar want dan is ineens niets wat ik doe nog goed en soms reageert hij daar ook op door mij dat gevoel nog extra te geven en daar word ik wel flink onzeker van.

Het stiefmoederschap moet je niet onderschatten, het kan echt een ontzettend moeilijk iets in je relatie zijn. Ik lees ook verhalen van mensen die net zo veel van hun stiefkind houden als van hun eigen kind. Ik vind dat knap, maar ik heb dat echt niet, hoe graag ik ook wil. Volgens de therapeut is dat heel normaal. Je hebt verschillende soorten liefde, de liefde die je voor je partner voelt is ook anders dan die je voor je eigen kind voelt. Dat betekend niet dat je minder van je partner houdt, het is gewoon anders. En dat geld dus ook voor stiefkinderen, het is gewoon anders en is ook veel minder onvoorwaardelijk.
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 28 Dec 2016 21:14

Re: Stiefkind(eren)

Over afgewezen worden door een 'stiefkind', ik heb daar ook een handje van en inmiddels aardig weten te analyseren hoe dat komt. Sowieso heeft het te maken met onzekerheid en over het algemeen snel geneigd zijn me afgewezen te voelen. Maar ik heb ontdekt dat het extra erg is als juist zij me afwees omdat het voor mijn gevoel aan de poten aan het zagen was van onze relatie. Als zij me niet lief vind en ik het niet goed genoeg doe dan gaat hij misschien wel bij me weg, want je kind gaat altijd voor alles. Dus als ze me afwijst dan kan dat betekenen dat ik mijn vriend kwijt raak. De verhouding is niet zo 1 op 1 maar het heeft mij wel geholpen dit uit te pluizen. Het is nogal verregaand om zoiets er aan te koppelen maar onbewust zat het er toch achter. Nu kan ik beter op het moment zelf bedenken dat ze gewoon de nukkige 4-jarige uithangt en ook is langzamerhand duidelijk dat ze mij juist afstoot omdat ik dichtbij kom.
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 28 Dec 2016 21:27

Re: Stiefkind(eren)

Lekker staaltje zelfreflectie pompoen!
<<

Anoniem201

Bericht 28 Dec 2016 21:31

Re: Stiefkind(eren)

Zo herkenbaar allemaal! Het is verdomd lastig hoor stiefkinderen.

Ik heb er 2. 5 en 7 jaar. De band met beide is goed al is het met mijn stiefdochter wel vele male sterker dan mijn stief zoon. Hij wijst mij vaker af en het gekke is dat mijn zoon dat ook wel bij mijn vriend doet. Ik had hier heel veel moeite mee maar het gaat steeds beter. Hij wordt namelijk bij zijn moeder op handen en voeten gedragen en bij ons niet. Dus hij noemt me te streng en logisch.

We zitten beide op 1 lijn qua opvoeden en bemoeien ons beide met alle kinderen. Mijn zoon is het moeilijkste omdat hij dus autisme heeft en vertrouwd voornamelijk mij. Dit leid vaker tot ongenoegen en begrijpelijk. Maar we communiceren heel veel samen en lossen dit soort dingen altijd samen op. Als gezin zijn we sterk.
De kids zijn er om de week. Week op en week af en nu ik eraan gewend ben is het soms echt ideaal.
Ook wij zorgen voor q-time met onze eigen kids of juist andersom. Gewoon even momentjes samen die zijn heel belangrijk.
<<

Anoniem221

Bericht 28 Dec 2016 21:49

Re: Stiefkind(eren)

Mijn vriend heeft een dochter van vier jaar en we hebben haar in de afgelopen twee jaar twee uur mogen zien. Nu moeder in aanraking is gekomen met CJG en nog andere instanties, proberen we betrokken te zijn. We weten dat onze betrokkenheid niet meeweegt voor instanties om haar bij ons onder te brengen en dat het dus ook niet heel binnenkort is dat ze echt een onderdeel van ons leven wordt, maar we praten er wel over.

Daar waar jij nu tegenaan loopt, Bliss, daar ben ik altijd bang voor geweest. En hoe ga je om met het gegeven dat de ander minder consequent is als dat jij zou willen zijn? Mijn vriend zegt dat hij mij daarin zal steunen, om een goede weg te vinden. Ik geloof ook dat we daarin een goed team kunnen zijn.

Ik mag niet meepraten. Ik mag dan 'stiefmoeder' zijn, maar wel van een kind dat we nooit zien en sporadisch spreken...
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15894

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 28 Dec 2016 22:34

Re: Stiefkind(eren)

Ik heb een stiefzoon van zeven die tachtig procent van de tijd bij ons woont. Ik bemoei me dus ook met zijn opvoeding want anders is het geen doen. Net zoals bij Holy ben ik ook regelmatig alleen met de kids en dan voed ik hem dus op volgens mijn normen en waarden, al neem ik de normen en waarden van zijn moeder daar voor een deel wel in mee. Het blijft uiteindelijk haar zoon waarover zij gezag heeft maar in mijn huis gelden wel mijn regels. Gelukkig accepteert mijn stiefzoon dat prima en ik voel en weet dat hij mij echt als zijn tweede moeder ziet. Zo sterk is onze band inmiddels wel. Maar ook ik vind het soms heel pittig hoor en voel me ook niet altijd thuis in mijn eigen huis.

Wat ik zelf het moeilijkst vind nu we een samengesteld gezin zijn is dat je hoe dan ook toch verschil voelt tussen je eigen kind en je stiefkind. Ik hou heel veel van mijn stiefzoon en we hebben echt een goede band maar het kan ook flink botsen tussen ons en dan ga ik toch altijd twijfelen of dat komt doordat we geen bloedband hebben. De liefde voor je eigen kind is onvoorwaardelijk, de liefde voor je stiefkind is veel kwetsbaarder en de band breekbaarder. Dat vind ik wel moeilijk. Ik probeer er heel erg voor te waken dat ik geen onderscheid maak tussen hen maar een enkele keer is dat in de praktijk wel moeilijk.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Odil

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 120

Geregistreerd: 17 Nov 2015 21:31

Bericht 28 Dec 2016 22:46

Re: Stiefkind(eren)

Ik heb een stiefdochter van net 9. Ze was 5 toen ik haar leerde kennen. Ze is om de week bij ons, en de helft van alle vakanties. Ik heb aan haar gemerkt dat ze het soms moeilijk had. Het is ook nogal wat beide ouders gescheiden en nieuwe partners, en nieuwe 'zusjes en broertjes'. Ik heb haar vooral veel liefde gegeven in de tijd dat ze hier is. Veel aandacht, geknuffeld. Veel complimenten gegeven en mezelf erg geïnteresseerd voor haar. Nu zijn we twee handen op 1 buik. Mijn liefde voor haar is groot en ik voel haast net hetzelfde voor haar als mijn eigen dochters,
Wisper words of wishdom, let it be.
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 29 Dec 2016 09:40

Re: Stiefkind(eren)

Fauve schreef:Ik ben dan wel geen stiefmoeder, maar ik lees tussen de regels door best wel war afstandelijkheid tussen jou en je stiefdochter. En leerkracht vs moederschap is geen vergelijking, maar dat terzijde.


Dat weet ik ook wel en dat vergelijk ik ook helemaal niet. Het enige dat ik zei is dat ik vanuit mijn achtergrond als leerkracht weet dat consequent zijn belangrijk is. Verder weet ik helemaal niet hoe andere kinderen zich thuis gedragen en in hoeverre mijn stiefdochter normaal gedrag vertoont (als kind, niet eens per se als stiefkind). Ik heb geen referentiekader en kan niet vergelijken, daarom vind ik het wel fijn om hier andere ervaringen te lezen.

Ik heb de negatieve punten nu even uitgelicht, omdat dat dingen zijn waar ik tegenaan loop. Verder gaan we ook gewoon leuk en goed met elkaar om hoor en dansen we soms samen in de kamer met de Wii of tutten we en lak ik haar nagels.

M'n vriend had gistermiddag ook weer wat te stellen met haar, dus ik denk dat dat koppige en tegendraadse ook gewoon een beetje in haar zit. Ik vrees nu al voor de puberteit ;)
❤ 7 juni 2018
<<

Hippie

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1953

Geregistreerd: 19 Jan 2015 12:10

Bericht 29 Dec 2016 09:48

Re: Stiefkind(eren)

Hier geen stiefkinderen, maar wil wel even zeggen dat ik het super van je vindt dat je hier zo mee bezig bent en oprecht zoekt naar een goede manier om met de dochter van je vriend om te gaan.

En wat het gedrag betreft, ik heb ook een pittig meisje van 6 thuis en het klinkt allemaal heel herkenbaar! Een regelrechte dramaqueen heb ik hier :')
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 29 Dec 2016 10:04

Re: Stiefkind(eren)

Dank je, lief! Haha, zal ook wel deels de leeftijd zijn dan. Ik heb weinig ervaring met zulke jonge kinderen; ik heb alleen lesgegeven in de bovenbouw (en een jaartje groep 5) en weet niet meer zo goed wat normaal is voor kinderen van die leeftijd. Zo vindt ze ook veel dingen eng, zoals poppen en verklede mensen. Ook harde geluiden vindt ze niet fijn en de bioscoop vindt ze om die reden bijvoorbeeld niet zo leuk, omdat het geluid dan te hard staat. Soms denk ik dan wel eens: stel je niet zo aan, maar dan moet ik mezelf weer even herinneren aan het feit dat ik zelf vroeger de grootste schijterd ever was en al als de dood was voor een heks van een vierkante centimeter die afgebeeld stond op een kaart van mijn sprookjeskwartet :palm: Ik kwam dat kwartet vorige week weer tegen en lachte me kapot toen ik daar weer aan dacht :P
❤ 7 juni 2018
<<

Parisienne

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3787

Geregistreerd: 31 Aug 2013 23:55

Bericht 29 Dec 2016 12:36

Re: Stiefkind(eren)

Ik vind het ook erg goed van je hoe je hier bewust mee om wil gaan. Ik heb zelf als stiefkind weinig negatieve momenten meegemaakt. Het ontzettend getroffen met zowel stiefvader als stiefmoeder. Mijn zusjes waren veel meer tegendraads. En dat terwijl ik ouder was en alles veel bewuster meemaakte dan zij deden. Mijn jongste zusje was geloof ik 2 toen onze stiefouders in beeld kwamen. Die wist ook niet beter. Het feit dat zij moeilijker waren voor mijn stiefouders om mee te dealen ligt dus echt puur aan het karakter. Ik ben/was rustiger, liever, zachtaardiger, mijn zusjes totaal het tegenovergestelde. En nog.

Ik denk dat je veel baat zult hebben bij het gewoonweg lezen van alles topics hier, om zo meer inzicht te krijgen in hoe kinderen van welke leeftijd kunnen zijn. Want inderdaad, het zal niet grotendeels te maken hebben met het feit dat jij haar stiefmoeder bent, maar het zal ook voor een groot deel het karakter van het kind zijn wat het soms lastig maakt. Door meer inzicht te krijgen in hoe kinderen in thuissituaties kunnen zijn (want dat is anders dan op school zoals je al zei inderdaad), zul je je stiefdochter ook wat beter leren kennen, haar beter begrijpen en haar beter snappen. Samen met je vriend kan je dan af en toe eens zitten en praten over wat hij van jou verwacht, in hoeverre je je ergens mee mag 'bemoeien'. Ook kijken of jullie visies qua opvoeden overeen komen.

Ik heb zelf gemerkt dat zodra je een karakter van een kind beter kent, je veel situaties en bepaald gedrag beter snapt en accepteert.
<<

Anoniem245

Bericht 29 Dec 2016 18:51

Re: Stiefkind(eren)

Bliss schreef:- Hoeveel stiefkinderen heb je? Een, een dochter.
- Hoe oud zijn ze? Ze is 10 jaar, net als mijn zoon.
- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis? Ze is bij mijn vriend elke woensdag op donderdag, elke zondag op maandag en om de week vanaf vrijdag al. En de halve vakanties/feestdagen etc. We wonen niet samen maar zien elkaar wel vaak.
- Hoe is je band met je stiefkind(eren)? Niet slecht maar ook niet heel goed. Ze heeft een heel moeilijk karaktertje en voelt zich om de haverklap aangesproken. Ik kan heel goed met haar opschieten maar ze laat me niet heel erg toe. Komt ook door haar moeder die niet onder stoelen of banken schuift dat ze niet blij met me is.
- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding? Ik probeer het zo min mogelijk te doen, maar soms is dat wel moeilijk. Ze kan heel onredelijk en brutaal doen tegen mijn vriend/mij en dan zeg ik er wel wat van. Alleen heel jammer is het dat het dan heel vaak escaleert. We praten wel veel over de opvoeding van D.
- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft? Nee. Hij betuttelt haar heel erg en ze krijgt zo'n beetje alles van hem gedaan (beete kort door de bocht, maar niet ver van de waarheid af).


Onze situatie is anders want vriend en ik hebben elkaar door de kinderen leren kennen, die waren vriendjes. Dochter komt dus al jaren hier over de vloer en dat gaat hartstikke goed. Ze voelt zich hier thuis, luistert, weet de regeltjes en volgt die ook. Totdat vriend er bij komt. Dan draait ze om als een blad aan een boom en als ik dan vraag of ze bijvoorbeeld de deur achter zich dicht wil doen (wat ze een half uur eerder zonder probleem deed) teveel gevraagd en kan ze niet normaal meer reageren.
Mijn vriend, zijn ex en ik wonen binnen een straal van 500 meter bij elkaar vandaan en D. loopt dus van het ene huishouden heel makkelijk naar het andere, het meest naar mij want dan speelt ze samen met C. Dat is prima en laten we ook toe. Alleen ex heeft mij geen enkele keer meer aangekeken sinds ik en mijn vriend samen zijn. Voorheen spraken we elkaar nog wel eens op het schoolplein etc, en natuurlijk omdat onze kids heel veel samen speelden. Dat ze mij niet accepteert zorgt er ook voor dat D. zich anders naar mij gedraagt. Als ze bij mama verteld dat ze het leuk heeft gehad en iets van mij gekregen heeft bijvoorbeeld, wil zij daar niets over horen.
En wat het anders maakt is dat ze natuurlijk al een moeder heeft, maar mijn zoon geen vader. Mijn zoon hangt sowieso al meer aan mijn vriend dan D. aan mij. Vind ik ook helemaal niet erg overigens. Maar ik merk wel verschil.
En D. merkt dat ik haar vaak wel doorheb, terwijl haar vader geen idee heeft dat ze aan het manipuleren is, dat kan ze echt geweldig goed. Alleen mijn vriend ziet het niet, of veel te laat. Ik wil me dan niet te veel mengen want dan ben ik in haar ogen dus de boeman. Lastige dingen zijn dat.. Maar al met al gaat het heel goed met ons 4tjes samen.
Mijn zoon accepteert mijn vriend overigens volledig en andersom ook.
<<

Anoniem245

Bericht 29 Dec 2016 18:52

Re: Stiefkind(eren)

Bliss schreef:- Hoeveel stiefkinderen heb je? Een, een dochter.
- Hoe oud zijn ze? Ze is 10 jaar, net als mijn zoon.
- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis? Ze is bij mijn vriend elke woensdag op donderdag, elke zondag op maandag en om de week vanaf vrijdag al. En de halve vakanties/feestdagen etc. We wonen niet samen maar zien elkaar wel vaak.
- Hoe is je band met je stiefkind(eren)? Niet slecht maar ook niet heel goed. Ze heeft een heel moeilijk karaktertje en voelt zich om de haverklap aangesproken. Ik kan heel goed met haar opschieten maar ze laat me niet heel erg toe. Komt ook door haar moeder die niet onder stoelen of banken schuift dat ze niet blij met me is.
- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding? Ik probeer het zo min mogelijk te doen, maar soms is dat wel moeilijk. Ze kan heel onredelijk en brutaal doen tegen mijn vriend/mij en dan zeg ik er wel wat van. Alleen heel jammer is het dat het dan heel vaak escaleert. We praten wel veel over de opvoeding van D.
- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft? Nee. Hij betuttelt haar heel erg en ze krijgt zo'n beetje alles van hem gedaan (beete kort door de bocht, maar niet ver van de waarheid af).


Onze situatie is anders want vriend en ik hebben elkaar door de kinderen leren kennen, die waren vriendjes. Dochter komt dus al jaren hier over de vloer en dat gaat hartstikke goed. Ze voelt zich hier thuis, luistert, weet de regeltjes en volgt die ook. Totdat vriend er bij komt. Dan draait ze om als een blad aan een boom en als ik dan vraag of ze bijvoorbeeld de deur achter zich dicht wil doen (wat ze een half uur eerder zonder probleem deed) teveel gevraagd en kan ze niet normaal meer reageren.
Mijn vriend, zijn ex en ik wonen binnen een straal van 500 meter bij elkaar vandaan en D. loopt dus van het ene huishouden heel makkelijk naar het andere, het meest naar mij want dan speelt ze samen met C. Dat is prima en laten we ook toe. Alleen ex heeft mij geen enkele keer meer aangekeken sinds ik en mijn vriend samen zijn. Voorheen spraken we elkaar nog wel eens op het schoolplein etc, en natuurlijk omdat onze kids heel veel samen speelden. Dat ze mij niet accepteert zorgt er ook voor dat D. zich anders naar mij gedraagt. Als ze bij mama verteld dat ze het leuk heeft gehad en iets van mij gekregen heeft bijvoorbeeld, wil zij daar niets over horen.
En wat het anders maakt is dat ze natuurlijk al een moeder heeft, maar mijn zoon geen vader. Mijn zoon hangt sowieso al meer aan mijn vriend dan D. aan mij. Vind ik ook helemaal niet erg overigens. Maar ik merk wel verschil.
En D. merkt dat ik haar vaak wel doorheb, terwijl haar vader geen idee heeft dat ze aan het manipuleren is, dat kan ze echt geweldig goed. Alleen mijn vriend ziet het niet, of veel te laat. Ik wil me dan niet te veel mengen want dan ben ik in haar ogen dus de boeman. Lastige dingen zijn dat.. Maar al met al gaat het heel goed met ons 4tjes samen.
Mijn zoon accepteert mijn vriend overigens volledig en andersom ook.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 29 Dec 2016 20:02

Re: Stiefkind(eren)

Ik geloof dat mijn ervaringen eigenlijk vrij anders zijn dan de meeste reacties die hier worden gegeven dus ik wijk een beetje af van de standaard :-).

- Hoeveel stiefkinderen heb je? 3.
- Hoe oud zijn ze? Een van 15, 6 en 4.
- Hoe vaak zijn ze bij jullie thuis? Om de week, en de oudste niet op regelmatige basis maar wel vaak genoeg.
- Hoe is je band met je stiefkind(eren)? Ontzettend goed.
- In hoeverre bemoei jij je met de opvoeding? Met de oudste niet, dat meisje is al opgevoed maar ze is wel mijn maatje, en we praten over veel dingen waar ze niet met haar ouders over praat. Met de twee jongste is het anders, daar ben ik gewoon derde opvoeder.
- Zitten jij en je partner op één lijn wat de opvoeding betreft? Ja, als we verschillen dan laten we dat aan elkaar merken dmv oogcontact maar spreken we het niet uit waar de kinderen bij zijn.

Misschien heb ik ook geluk gehad met mijn vriend, hij heeft mij vanaf begin af aan de ' vrijheid' gegeven om langzaam de relatie vorm te geven. In het begin was dat langzaam kennismaken met elkaar, en ging ik wat meer naar de achtergrond in de opvoeding en verzorging. Dat deed de vader. Ik was er wel en langzaamaan, heel natuurlijk, is die band gegroeid. De kinderen waren klein toen ik in beeld kwam, dat kan ook schelen. Maar mijn vriend heeft ook altijd gezegd dat wij de opvoeders zijn, en dat ze naar ons beiden moeten luisteren. Als we het niet eens zijn, is hij de uiteindelijke beslisser maar alles beslissen we eigenlijk samen. En net als met eigen kinderen is er soms wat verschil van mening over hoe je de dingen moet aanpakken maar dat bepraten we als de kinderen naar bed zijn.

Verder hou ik veel van ze, en is onze band goed. Ik ga met het meisje van zes (P) regelmatig leuke dingen doen, met het jongetje van vier (B) deel ik een andere band. Die is thuis het lievelingetje en moet juist bij ons wat meer ' strak' worden gehouden. Hij luistert meer naar mij dan naar zijn moeder mar zoekt me ook op voor liefde en aandacht. P is thuis wat meer de underdog en kruipt dus met regelmaat bij papa. En dat moet ook zo, dat hoort ook zo, ze moet die aandacht ook krijgen want dat verdient ze. Ik knuffel 's avonds wel weer, toch kruipt ze net zo lief bij mij en iedere avond als ze gaan slapen vertel ik dat ik zoveel van ze hou.

Moet ik soms wennen als ze komen? Jazeker. Dan moet je toch weer omschakelen, dan draait het niet meer om mij en mijn vriend maar zijn er twee kleine ukkies die voorop staan. Vaak is dat even de eerste paar minuten en dan kan ik de knop wel weer omzetten en is het gezellig en fijn.

Deze situaties zijn niet makkelijk, voor niemand, maar ik ga er altijd vanuit dat we het daarom elkaar niet nog moeilijker moeten maken. Dus juist veel liefde, aandacht en plezier, dan heeft iedereen er iets aan. Soms ben ik het ook niet met dingen eens, maar dan uit ik mijn mening en dan mag mijn partner ermee doen wat hij wil. Hij luistert altijd naar me, en neemt mijn mening ook mee waardoor ik me ook gehoord voel. De kinderen zijn ook makkelijk maar dat komt ook omdat ze precies weten waar hier de grenzen liggen. Blijven ze binnen de grenzen dan kan alles, maar eenmaal eroverheen zijn er consequenties. En die zijn niet gigantisch maar dan moet er soms wel eens iemand naar de trap.

Kortom: ik vind ze een verrijking voor mijn leven en ik hoop dat ik iets positief toevoeg in hun leven. Juist omdat die kleintjes al helemaal niks aan deze situatie kunnen doen. Een stiefouder kan een enorme impact hebben in hun leven, en niemand wil toch van zichzelf dat ze een negatieve invloed zijn?
<<

Tabbie

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 9734

Geregistreerd: 04 Sep 2013 11:33

Bericht 29 Dec 2016 20:15

Re: Stiefkind(eren)

Heel erg mooi gezegd Caro. *verder voeg ik niets toe, maar wilde even m'n respect uiten voor jouw aanpak en liefde*
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 29 Dec 2016 21:42

Re: Stiefkind(eren)

Poeh, toevallig was het net even best pittig. M'n vriend had z'n dochter opgehaald en ze deed al snel best raar tegen mij, dus tijd voor een goed gesprek. Eerst ging dat niet echt, maar uiteindelijk toch wel even goed gepraat en het kwam erop neer dat ze het toch best lastig vindt dat ik hier nu woon en er dus altijd ben. Ze kwam er zelfs mee dat hier verderop ook een huis te koop staat en dat ik daar dan wel kon wonen, zodat m'n vriend en ik toch dicht bij elkaar wonen. We hebben rustig uitgelegd dat dat niet gaat gebeuren, dat ik hier blijf wonen, maar dat haar vader nog net zoveel van haar houdt als toen ik er nog niet was. We hebben ook afgesproken dat we vaker wat leuks met z'n tweeën gaan doen en het eerste plan is om over twee weken naar Artis te gaan.

Ik vond het erg confronterend en heb net ff flink zitten janken, maar ik ben wel blij dat we het erover gehad hebben en dat zij ook heeft kunnen zeggen wat haar dwars zit. Net ook nog met m'n vriend gepraat en we willen regelmatig evalueren hoe het gaat. Hij is in elk geval heel trots op me en vindt dat ik het goed doe, dus dat is fijn.
Laatst gewijzigd door Bliss op 16 Feb 2017 13:47, in totaal 2 keer gewijzigd.
❤ 7 juni 2018
<<

Anoniem331

Bericht 29 Dec 2016 21:43

Re: Stiefkind(eren)

Echt mooi gezegd Caro.

Ik ben dan wel geen stiefmoeder, maar het zou heel goed kunnen zijn dat mijn kinderen er wel eens een krijgen, en ik hoop dan ook met heel mijn hart dat ze in haar een liefdevol persoon vinden.
(Niet dat ik van iemand van jullie vind dat het niet liefdevol is, maar ik gun het mijn kinderen zo)
VorigeVolgende

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers

cron