Ik denk het niet, of het is weer een volledig ander alter ego.

Complete ommezwaai en uiterst empathisch. Denk een alter ego inderdaad. Of een niet zo'n hele handige gekozen naam, bij onwetendheid misschien handig om even te wijzigen in iets gezelligers

Ik heb er ook wel eens over nagedacht en al met al ben ik drie dagen met mijn dochter alleen. Maar dat is echt de max voor mij, heb ik gemerkt. Tot zes maanden was ik vijf alleen met haar (hoewel ik tussendoor nog twee maanden heb gewerkt, maar dat was ook maar twee dagen per week) en ik werd soms echt gek. Op woensdag wist ik niet hoe ik het tot vrijdag moest redden.

Ik vind het heerlijk om op maandag weg te zijn en om op donderdag in m'n eentje thuis te werken. Even alleen aan mezelf denken, alle tijd hebben en m'n andere capaciteiten inzetten. Ik zou dus geen thuisblijfmoeder kunnen zijn.

Hier nog geen kinderen maar we gaan in 2017 er voor. Over thuisblijven hebben we ook nagedacht maar ik kan niet stoppen met werken omdat ik anders mijn specialisatie kwijt ben en dat is wel heel erg zonde. Ik ben verplicht om elke 5 jaar te herregistreren en in de 5 jaar moet je ook minimaal 16 uur per week gewerkt hebben. Kun je dit niet aantonen dan ben je je registratie kwijt. Mijn vrouwelijke collega's die kinderen hebben werken allemaal minimaal 4 dagen in de week. 3 dagen wordt al als te weinig gezien.

Ik had haar naam al een keer eerder gezien en toen moest ik er al aan denken maar denk idd iemand anders. Gelukkig maar

Ok ik had dit topic geopend om met andere te praten over dingen waar je tegen aan loopt (zoals je wereld die klein wordt) en er reageren er veel dat ze niet willen/kunnen stoppen met werken. Prima maar dat was eigenlijk niet de insteek.
Ik dacht even over het uitwisselen van tips en zoiets.

Ik heb een vraag, als je volledig thuis blijft, hoeft jouw man dan niets meer in huis te doen?
Ik probeer het wel maar aangezien mijn dochter een huilbaby is, niet doorslaapt en mijn zoon de nodige aandacht wil en weinig slaapt, merk ik dat ik het lastig vind om het huishouden te doen. Ben ook vaak te moe. Ik doe dus alleen het hoognodige en dan vind ik het wel genoeg geweest. Mijn man doet dus nog veel op de dagen dat hij thuis is.

Het is inderdaad een principe kwestie, nodig is het niet hoor. Komt denk ik ook meer doordat we met/bij schoonfamilie geen verjaardagen vieren (is in de islam niet toegestaan) en hij verder ook niet naar verjaardagen gaat(behalve met mij mee) dus daar is niet zo vaak geld "nodig " voor cadeautjes als voor mijn kant van de familie. Ik denk als het voor beiden was ik het een minder groot punt had gevonden. En ik zou met name ook gewoon cadeautjes voor mijn man willen kopen van echt eigen geld. Bijv een dure jas oid.
Nu koop ik dat van de kinderbijslag, want dat is elke 3 maanden mijn "zakgeld" (en hij betaald gewoon alles voor de kinderen per maand en de online bestelde dingen) maar dat voelt op de een of andere manier heel makkelijk, alsof het zo komt aanwaaien en er geen moeite voor hoef te doen. Slaat natuurlijk nergens op, want net zoals zijn werk hem soms moeite kost, kosten de lange dagen met de kinderen mij soms ook echt wel moeite.

Nou ik denk dat m'n man ook echt nog wel dingen in huis doet straks. Wel minder dan ik, logisch, ik ben meer thuis en dus meer tijd. Nu verdelen we het ongeveer naar rato (maar meeste doen we gewoon samen) want we zijn ook ongeveer evenveel van huis.

Fijn dat jouw man ook daarbij helpt Ddl. Heb je 't idee dat hij dat ook oprecht doet of meer omdat jij 't 'm vraagt?

Ik vind niet dat degene die thuis is per se alles hoeft te doen in huis. Zeker als je kinderen nog erg klein zijn dan ben je echt wel heel de dag in de weer, door thuis te zijn heb je ook gewoon meer troep dan als je overdag weg bent, en 's avonds is er altijd nog wel veel te doen in huis. Ik vind het dan onzin dat de werkende partner dan rond half zes thuiskomt en op de bank kan neerploffen, terwijl de ander nog tot 's avonds bezig is met zorgen en ruimen.

Als je man een baan heeft waarbij hij tot 's avonds laat aan het werk is dan is het nog een ander verhaal. Maar dan nog vind ik het wel normaal als je minimaal je eigen rommel opruimt, je kleren in de was gooit en als het zo uitkomt eens iets overneemt. Een heel strikte regel dat de ene persoon álles doet en de ander helemaal niks, dat lijkt mij niet handig.

Nee, mij ook niet Susan. Ik kan me ook nooit zo goed voorstellen dat iemand dat doet. Ik vind het volkomen logisch dat je meer doet als je wel thuis bent, maar lijkt me ook niet nodig om alles uit handen te nemen van je partner zodat hij niks hoeft te doen meer. Dat doe je gewoon beetje samen lijkt me.

Oh, ik zou best willen dat mijn man niks meer in huis hoefde te doen, maar in werkelijkheid doet hij het grote werk en ik de hele dag door kleine dingen zoals de vaatwasser, het aanrecht, de was aanzetten, toilet, deuren afnemen maar echt grondig schoonmaken daar kom ik niet aan toe. Boven kom ik nergens aan toe met dochter bij mij, want als ik ergens bezig ben haalt zij op de andere kamers de boel weer op kop. Hoop eigenlijk dat ze binnenkort eens leert om even rustig een half uurtje tv te kijken op ons bed zodat ik boven ook wat kan doen. Ze slaapt 's middags ook al een tijdje niet meer. Ik probeer wel, dat als hij om 14.45 thuis komt, dat dan wel even alle rotzooi die er is gemaakt opgeruimd is. Al is het maar voor even. Ik vind het zelf ook fijner om in een opgeruimd huis thuis te komen. Maar dat is ook vaak gewoon even met de dweil al het speelgoed bij elkaar vegen en ongesorteerd in een doos mikken. en gauw een doekje over de tafel.

Mijn man werkt 2 x per week van zolder naar beneden toe met vegen, stofzuigen, dweilen, bedden opmaken, badkamer, rotzooi op de kinderkamers opruimen. Dit doet hij tussen het trainen door (hij traint op zolder) Ik gooi ook alle droge was op het logeerbed op zolder en dat vouwt hij om de dag ook tijdens het trainen op.
En de dagen waarop hij tot 14.30 (om de week en de zondagen) werkt ruimt hij de woonkamer op, veegt en dweilt beneden terwijl ik sta te koken zodat ik alleen de keuken nog maar hoeft te doen na het eten. Op zijn vrije dagen doe ik alleen het stukje boodschappen, was aanzetten (ophangen/drogen doet hij) koken en de keuken weer opruimen.
Ik bof wel want ik hoef hem nooit iets te vragen, doet hij allemaal uit zichzelf. Hij is sowieso wat poetseriger ingesteld dan dat ik ben.

Op het koken na neem ik wel alles voor mijn rekening. Van de was tot de auto naar de garage brengen tot de financiën. Dat was de deal, haha. Nee, dat wilde ik zelf, al blijkt het niet altijd even haalbaar.
Oh en zo'n overhemden strijken doet ie ook meestal zelf en hij helpt heus wel eens mee savonds met de vaat enzo. En soms de boodschappen in het weekend. Maar het leeuwendeel hou ik het liefst bij mezelf.

Ik vraag ook niets aan mijn man, hij doet het allemaal uit zichzelf. Maar soms voel ik mij wel schuldig omdat hij meer dan 40 uur werkt en onregelmatig incl 1 week in de zoveel tijd van huis is.
Hij dweilt meestal, zet vaak de was aan en poetst de badkamer.
Maar ik kan gewoon echt niet naar boven als mijn dochter onder is omdat ik denk dat zoon dan zo in de box erbij zit.
Maar zoon klimt ook overal op en dan durf ik hem ook niet alleen te laten. Heb hem al in de meest benarde posities moeten bevrijden.
Maar het is dus gelukkig niet zo gek dat mijn man ook nog zoveel doet.

Eens met Susan! Ik ben nu weer een tijd aan t werk, maar ik moet heel eerlijk toegeven dat ik thuis blijven echt zwaarder vond dan werken. Je bent in een huis nóóit klaar. Er is altijd wel een wasmand dat weggevouwen moet, er is altijd een vlek dat van de vloer af gepoetst moet, om maar te zwijgen over hoe je nooit even kunt zitten zonder dat je kind weer drinken morst, etc etc.

Ik zou met drie kinderen best een paar jaar thuis willen blijven. Dat zou mij rust geven. Ik moet zoveel ballen in de lucht houden. Ik vind werken zwaarder dan thuis blijven met de kinderen. Want ik moet nog steeds huishouden/ was/ boodschappen doen/ koken maar in minder tijd.

Maar ik vind werken wel leuk. En nadenken ook. En iets neerzetten ook. Het hebben van collega's vind ik ook fijn. En ik zou na een aantal jaar thuis zijn dan meteen weer willen starten in een interessante functie. En dat lukt waarschijnlijk dan niet. Echt leuke parttime banen zijn al schaars. En ik vind werken alleen maar leuk als de functie echt boeiend is. Dus dan maar even flink aanpoten nu. En ik heb het op werk fijn en thuis ook, maar het is wel veel en het geeft ook nergens een rustpunt. Daarom vond ik verlof ook zo fijn.

Zoals jij het verwoord HG dat herken ik ook. Dan sta jij er nog eens alleen voor.
Mijn verlof loopt nu ten einde en dat vind ik echt zo jammer.

Ik snap dat het organisatorisch zwaarder is om erbij te werken en dat je ook nog je huishouden moet doen en moet koken als je werkt, maar als je thuis bent doe je thuis wel meer, als je overdag thuis bent met je kinderen dan maak je thuis veel meer troep, dus je moet ook meer opruimen en schoonmaken en je doet de verzorging overdag zelf terwijl de kinderen als je werkt tijdens die uren op de opvang zijn. Ik vind het dus ook weer niet terecht om te zeggen dat als je werkt, je álles doet wat een thuisblijfmoeder doet met je baan erbij. Het is gewoon anders. Een andere planning. En het is ook geen wedstrijd wat er zwaarder is. De ene persoon vindt thuis zijn prettiger, de ander werken.

Maar ik maak er toch geen wedstrijd van. Ik zeg alleen dat ik het zo heb ervaren en door de rust van het thuisblijven mijn verlof zo ontzettend fijn vond. Ik moest vooral veel minder en kon dingen in een rustiger tempo doen. Ik vond dat heel fijn en denk dat het voor kinderen ook erg fijn is.

Mag ook mij hier ook melden?
Ik werk als gastouder in mijn eigen huis.
Ik vind het heel erg fijn om thuis bij mijn eigen kinderen te kunnen zijn. Geen gedoe met oppas en zelf mijn dochter brengen en halen van school.
Op de dagen dat ik gastkinderen over de vloer heb doe ik kleine dingen in het huishouden, zoals de afwas, was ophangen of opvouwen.
Mijn man doet wel minder in het huishouden, maar hij doet genoeg andere dingen in en om huis. Hij vind het leuk om te koken, dus dat doet hij regelmatig.

Oh over mijn naam, Whats wrong with it?
Ik zat gewoon op de bank zure matjes te eten en had geen inspiratie voor een naam dus werd het dit.

Er was een forumster met dezelfde naam die niet iedereen even leuk vond.

Veranderd !

Verstandig haha!

Ik wil ook graag zoveel mogelijk thuis zijn, zeker in het eerste jaar ivm hechting. Maar omdat ik studeer en hiervoor (nog) geen beurs heb, moet ik wel werken. Ik hoop zo dat de beurs goed gekeurd wordt, dan blijf ik daarnaast nog lesgeven maar wanneer ik dat wil en het past (zo'n 4 keer per week een uur of 2 uur denk ik). Wat betreft huishouden: ik vind ook niet dat de persoon thuis meer hoeft te doen. Nu werken we ook beide (meer dan) fulltime en doen het gelijkwaardig, het is niet opeens zo dat ik meer ga doen omdat ik toevallig thuis ben, hij blijft gewoon doen wat hij al deed.