Fauve schreef:Respect voor jullie. Ik dacht altijd dat ik thuis wilde blijven na mijn verlof, maar toen ik eenmaal weer aan het werk was was ik eigenlijk superblij weer van mezelf te zijn en even niet in dienst van de kinderen te staan/verantwoordelijk te zijn.
Na 4 dagen met ze thuis te zijn geweest ben ik altijd erg blij dat ik weer even adem kan halen op het werk.
Op mijn vrije dagen doe ik zoveel mogelijk huishouden en in het weekend zijn we vaak weg of doen we kneuterige dingen.
Nee, mijn parttime baan zou ik nooit kunnen opgeven.
We gaan ook kijke wat een dag extra kinderopvang netto kost, want ik heb erg behoefte aan 1 dag me-time in de week.
Niet dat ik dan de hele dag ga Netflixen, maar eens naar de kapper en de nagelstylist kunnen, een dagje sauna plannen of gewoon je huis eens écht goed kunnen soppen, ik kom er niet aan toe met 2 kleintjes.
Vraag me af hoe thuisblijfmoeders dit doen.

Fedora schreef:Ik wist niet dat Marin thuisblijfmoeder zou willen zijn. Ik snap de keuze, maar het lijkt me ook moeilijk. Aangezien je alles zelf hebt opgebouwd en zelfs promotie hebt gekregen en dan blijf je na de geboorte thuis? Of ga je minder werken? Jullie hebben natuurlijk de luxepositie dat het ook werkelijk kan.

Toen mijn vriend en ik spraken over het krijgen van kinderen, heb ik altijd gezegd dat hij de thuisblijfpapa mag zijn. In de tijd dat we erover spraken was mijn vriend nog gewoon werkzaam voor een baas, maar ik zag mezelf gewoon de taak niet vervullen. Nu is mijn vriend standaard thuis, omdat hij niet kan en mag werken, dus dan is dat voor hem de perfecte rol. Ik weet niet hoe ik ga reageren als ik ooit kinderen ga krijgen, misschien word ik wel zo iemand die zoveel liefde voelt dat ze het liefst voor altijd thuis blijft, maar voor nu lijkt me dit de allerbeste oplossing.

Marin schreef:Ik heb dat altijd gewild Fedora. Gelukkig zitten we op één lijn hierover en kunnen we het zo invullen zoals we zelf willen. Ik blijf wel m'n fotografie doen zoals ik al zei in m'n eerste post dus volledig thuis zijn zal het niet worden, maar wel veel meer m'n eigen tijd indelen. Heel fijn. Kijk er zo naar uit.

Fedora schreef:

Marin schreef:Ik heb dat altijd gewild Fedora. Gelukkig zitten we op één lijn hierover en kunnen we het zo invullen zoals we zelf willen. Ik blijf wel m'n fotografie doen zoals ik al zei in m'n eerste post dus volledig thuis zijn zal het niet worden, maar wel veel meer m'n eigen tijd indelen. Heel fijn. Kijk er zo naar uit.

En dan is het alleen maar goed! Maar ik vind het zo zonde van je baan. Misschien wel omdat het in mijn ogen een veel te leuke baan is om op te geven. Maar als het goed voelt, doen!

Caulfield: Ik wilde plaatsen maar toen zag ik jouw bericht er tussendoor komen. Ik snap dat het niets met elkaar te maken heeft en ik heb het natuurlijk ook weer zo fout omschreven. Maar nu zie ik het niet als reden om thuis te blijven (dus de liefde die je sowieso voelt voor je kind), maar straks kan ik zo emotioneel zijn, dat ik echt geen minuut zonder wil. En daar lijk ik me zo nu en dan wel het type voor. Iemand die nu zo stellig is en dan straks terug wil krabbelen.

Caulfield schreef:

Fedora schreef:Ik wist niet dat Marin thuisblijfmoeder zou willen zijn. Ik snap de keuze, maar het lijkt me ook moeilijk. Aangezien je alles zelf hebt opgebouwd en zelfs promotie hebt gekregen en dan blijf je na de geboorte thuis? Of ga je minder werken? Jullie hebben natuurlijk de luxepositie dat het ook werkelijk kan.

Toen mijn vriend en ik spraken over het krijgen van kinderen, heb ik altijd gezegd dat hij de thuisblijfpapa mag zijn. In de tijd dat we erover spraken was mijn vriend nog gewoon werkzaam voor een baas, maar ik zag mezelf gewoon de taak niet vervullen. Nu is mijn vriend standaard thuis, omdat hij niet kan en mag werken, dus dan is dat voor hem de perfecte rol. Ik weet niet hoe ik ga reageren als ik ooit kinderen ga krijgen, misschien word ik wel zo iemand die zoveel liefde voelt dat ze het liefst voor altijd thuis blijft, maar voor nu lijkt me dit de allerbeste oplossing.

Thuisblijven of werken heeft niets te maken met hoeveel liefde je voor je kind voelt, Fedora.

Caulfield schreef:

Fedora schreef:Ik wist niet dat Marin thuisblijfmoeder zou willen zijn. Ik snap de keuze, maar het lijkt me ook moeilijk. Aangezien je alles zelf hebt opgebouwd en zelfs promotie hebt gekregen en dan blijf je na de geboorte thuis? Of ga je minder werken? Jullie hebben natuurlijk de luxepositie dat het ook werkelijk kan.

Toen mijn vriend en ik spraken over het krijgen van kinderen, heb ik altijd gezegd dat hij de thuisblijfpapa mag zijn. In de tijd dat we erover spraken was mijn vriend nog gewoon werkzaam voor een baas, maar ik zag mezelf gewoon de taak niet vervullen. Nu is mijn vriend standaard thuis, omdat hij niet kan en mag werken, dus dan is dat voor hem de perfecte rol. Ik weet niet hoe ik ga reageren als ik ooit kinderen ga krijgen, misschien word ik wel zo iemand die zoveel liefde voelt dat ze het liefst voor altijd thuis blijft, maar voor nu lijkt me dit de allerbeste oplossing.

Thuisblijven of werken heeft niets te maken met hoeveel liefde je voor je kind voelt, Fedora.

Fedora schreef:Maar dat veroordeel ik ook zeker niet. Het is hoe jij het ziet en hoe jij het wilt. Wie ben ik dan om daar een oordeel over te hebben?

Fedora schreef:Ik denk serieus dat ik ook zo iemand kan zijn. Altijd van alles beweerd en dat als het puntje bij paaltje komt, compleet anders reageren dan de afspraak was (met mezelf).

mzcharlotte schreef:Femm, dat lijkt me ook wel weer de mooie kant ervan, mijn laatste alinea staat er wat negatief.