Hoop ik niet want dat belooft wat hier met onze temperamentvolle meisjes ;-)

Het heeft allebei een beetje met karakter ook te maken denk ik. Succes alvast ;)

Uhm, ik hoop het niet, want dan gaan wij hier een héél vervelende puber krijgen.

Laten we maar hopen dat de kinderen die als peuter al flink gepuberd hebben, als echt pubers voorbeeldig zijn. Dat vooruitzicht is voor ons een stuk gunstiger.

Ik denk het niet mijn zusje was ook heel erg een peuterpuber.
Maar in haar pubertijd was ze gewoon normaal. Geen geschreeuw en geruzie met mijn ouders.

Hier het zelfde. Mijn moeder durfde met mijn peuterpuberzusje het huis niet uit, maar ze is als puber wel oke. Leeftijd 13/14 was wat moeilijker, maar 15-18 (ze is nu 18) valt enorm mee. Ik ben geen peuterpuber geweest en heb ook niet echt gepuberd later, dus dat komt wel overeen met elkaar.

Ik ben benieuwd of dat soms verband kan houden, stukje karakter kan natuurlijk sowieso. In het geval van dochter hoop ik het iig niet, als dat een voorproefje was dan staat me straks echt wat te wachten. Bij zoon hoop ik het juist wel, die is heel makkelijk vergeleken met zijn zus.

In ons gezin klopte het overigens (toevallig?) wel, ik was een echte peuterpuber en ook een vreselijke puber in de puberteit. Mijn broertjes waren wat dat betreft in beide gevallen veel milder. Gelukkig is het wel goed gekomen, tussen die tijd in en ook na de puberteit ben ik over het algemeen de rust en redelijkheid zelve. Maar toch, mijn ouders hadden soms wat met me te stellen in die tijd! En tussendoor ook met m'n broertjes, maar dat was niet zozeer pubergedrag maar dingen als ADHD en PDD-NOS.

O ik hoop het toch niet zeg. J. is een heel lief meisje, maar wel één met karakter en echte vreselijke buien. Krijsen en schreeuwen om niks en schoppen en vreselijk uitdagen. Hoop zo dat ze er snel overheen is. Hoop stellig dat ze straks in de pubertijd toch niet zo is.

In het algemeen denk dat het wel kan, omdat het ook deels karakter is, zie dat wel bij het zusje van mijn man (nakomertje en is nu aan het puberen). Als peuter hele driftige buien en nu als puber ook, ook als wij op visite zijn.

Ik heb gelukkig geen gillende of krijsende kinderen. Ze kunnen wel heel kattig, en soms wat bazig zijn, maar gelukkig nooit geen drama's met gegil ofzo. Het zijn alle drie hier wel kinderen met een eigen wil en veel drang tot zelfstandig dingen doen. Ik denk dat het ook vooral te maken heeft met karakter.