Biechtje schreef:Ik voel me rot, moe en niet gezellig.
Ik weet niet echt waar ik met mezelf heen moet.
Ik krijg steeds vaker het gevoel dat vrienden mij niet moeten, is er een feestje word ik niet uitgenodigd, maar anderen weer wel.

Het voelt rot.

Ik wil hier verder niets mee, maar ik moest het toch even kwijt.

Burgemeester Nicky schreef:

Majira schreef:

Happinaz schreef:
Overigens lijkt het mij voor jullie als burgermeester ook erg naar. Wellicht, ik weet niet precies hoe dat werkt, kunnen jullie zelfs wel zien welke forummer het betreft en het is toch wel extra naar als het jullie nu zorgen gaat baren wanneer de betreffende forumster niet meer hier online komt.

Bedankt voor deze actie, burgermeesters

Hier ben ik inderdaad ook benieuwd na.

Zoals Irene in haar post al heeft verwoord hebben we het desbetreffende biechtje een bericht gestuurd hierover. Wij kunnen zien wie er wat post onder het biechtaccount. Dit staat ook in de openingspost van elk biechttopic. Wij gaan hier respectvol mee om en zullen het alleen maar gebruiken indien wij denken dat het nodig is. Daarom hebben wij deze beslissing genomen om het desbetreffende biechtje een mail te sturen en de reacties in dit topic te verwijderen.

Wij hopen dat het goed zal gaan met het biechtje, maar je hebt een goed punt. Uiteraard baart het ons zorgen, het zijn geen leuke dingen om te lezen op een forum. Daarom willen we dat er een grens bestaat tussen wat je wel en wat je vooral niet hier op het forum/in dit topic kan plaatsen. Er zijn goede instanties waar je wel met dit soort heftige gevoelens terecht kunt, daar is het forum geen geschikt medium voor.

June schreef:

Biechtje schreef:Ik voel me rot, moe en niet gezellig.
Ik weet niet echt waar ik met mezelf heen moet.
Ik krijg steeds vaker het gevoel dat vrienden mij niet moeten, is er een feestje word ik niet uitgenodigd, maar anderen weer wel.

Het voelt rot.

Ik wil hier verder niets mee, maar ik moest het toch even kwijt.

Heb je het er al met iemand over gehad in je omgeving of heb je niemand bij wie je dat kwijt kunt? Misschien een familielid? Het moet naar zijn om je zo te voelen.

Je houding kan dit natuurlijk ook in stand houden. Als jij het gevoel hebt dat je niet welkom bent, vinden mensen het misschien ook minder leuk om je uit te nodigen en dan beland je in een vicieuze cirkel.

Artemis schreef:Eens met Elliot. Dat dit voor jouw doen al een enorme ontwikkeling is is heel fijn. En knap.
Maar dat kan die werkgever niet zien. En kennelijk is het nog niet genoeg om door een sollicitatiegesprek heen te komen. Daarnaast: heel goed dat je al die punten ontwikkeld hebt, maar het zijn niet je van nature sterke kanten. En dat houdt in dat er een heleboel mensen zijn die dat van nature wél hebben, en dus meer kans maken. Oneerlijk, maar zo werkt het.

Je kunt beter op zoek naar banen die aansluiten bij wat van nature wél goed bij je past, dan kom je het best over. Of zoek een organisatie die wat beter aansluit.

Biechtje schreef:

Artemis schreef:Eens met Elliot. Dat dit voor jouw doen al een enorme ontwikkeling is is heel fijn. En knap.
Maar dat kan die werkgever niet zien. En kennelijk is het nog niet genoeg om door een sollicitatiegesprek heen te komen. Daarnaast: heel goed dat je al die punten ontwikkeld hebt, maar het zijn niet je van nature sterke kanten. En dat houdt in dat er een heleboel mensen zijn die dat van nature wél hebben, en dus meer kans maken. Oneerlijk, maar zo werkt het.

Je kunt beter op zoek naar banen die aansluiten bij wat van nature wél goed bij je past, dan kom je het best over. Of zoek een organisatie die wat beter aansluit.

Ik snap wat je bedoelt, maar om twee redenen ben ik het niet met je (en de anderen die het met je eens zijn ;)) eens.

Ten eerste vond ik dat de mensen tijdens het gesprek zich niet erg welwillend opstelden. Ik had het gevoel dat ik een verhoor meemaakte: ze keken de hele tijd heel streng en stelden vragen waar ik onmogelijk een goed antwoord op kan geven. Bijvoorbeeld: "Hoe wil jij ervoor zorgen dat onze organisatie de grootste wordt?" Ik gaf een antwoord, was hun reactie een vrij bits: "Ja, maar dat doen we al. Wat wil je nog meer doen?" Enzovoorts.
Sollicitatiegesprekken vind ik per definitie zenuwslopend. Maar tijdens vorige sol. gesprekken had ik tenminste het gevoel dat ik wel redelijk kon laten zien en vertellen wat ik in me had. Nu had ik dat gevoel totaal niet. Zoals ik al zei: het leek als een verhoor. Dan is het vrij logisch dat ik niet zelfverzekerd overkom.

Ten tweede: je zegt dat die dingen van nature niet goed bij me passen. Maar dat is nou net het punt: het gaat me erom dat ze WEL bij me passen. Ik heb echt overtuigingskracht. En als ze iets beter naar mijn cv hadden gekeken, hadden ze dat gezien. Want de stages die ik heb gedaan, had ik niet met een heel goed cijfer kunnen afronden als ik geen overtuigingskracht had gehad, of als ik niet stevig in mijn schoenen had gestaan. Het punt is alleen dat ik dat laat zien in concrete situaties, als ik mijn werk doe. En dat is een heel ander soort situatie dan als je een sollicitatiegesprek hebt, in een tijd dat het al heel moeilijk is een baan te vinden, en je je uiterste best moet doen om de goede antwoorden te geven, terwijl de vragenstellers met een chagrijnig gezicht aanstaren en belachelijke vragen stellen.

Mijn hele frustratie is dat mensen conclusies trekken op basis van hun eigen vooroordelen. En ja, ik snap wel dat je dan toch tijdens een sollicitatiegesprek moet proberen te laten zien wat je in je hebt, en dat zal ik de volgende keer ook extra hard proberen. Maar dat heeft niks te maken met wat ik wel of niet kan, of in hoeverre ik wel of niet geschikt ben voor deze functie.

Biechtje schreef:
Ten tweede: je zegt dat die dingen van nature niet goed bij me passen. Maar dat is nou net het punt: het gaat me erom dat ze WEL bij me passen. Ik heb echt overtuigingskracht. En als ze iets beter naar mijn cv hadden gekeken, hadden ze dat gezien. Want de stages die ik heb gedaan, had ik niet met een heel goed cijfer kunnen afronden als ik geen overtuigingskracht had gehad, of als ik niet stevig in mijn schoenen had gestaan.