Poeh, lastig te zeggen. Ze sporten allebei niet, stiefvader is vrachtwagenchauffeur en moeder heeft een kantoorbaan.. Allebei niet heel lichamelijk inspannend dus. Ik geloof ook dat mijn stiefvader een te snel werkende schildklier heeft, dat speelt natuurlijk ook een grote rol.

Ik ging vroeger om met een (nu top)model, was een oudklasgenootje. Toen ze net doorbrak, kwamen er gelijk de roddels dat ze anorexia had, maar écht niet gewoon, dat kind vrat alles wat los en vast zat! Croissantjes (minstens 2) boterkoek, slagroomtaart, brownies. Bij de mac tijdens een tussenuur nam ze altijd een groot menu, ze was dol op pizza's...

En nu, 10 jaar later, is ze nog steeds zo dun :/ Dus ik geloof ook dat sommige gewoon alles kunnen eten. Stommerds.

Anyway Ik zou mijn partner steunen, maar niet alles voor mezelf ondersteboven zetten. (hoewel 't mij ook goed zou doen, hoor, ik heb ook overgewicht) Ik zou alleen niet te ver gaan, omdat ik een man heb en geen kind. Hij moet 't uiteindelijk zelf doen.

Echt wel! Allebei.

Niet in één


Tenzij iemand hem een hilarische krab geeft.

HAHA ik moet daar nu weer om lachen. S. had ook echt niet door dat hij het steeds over de verkeerde T. had.

Als het een jarenlange strijd tegen overgewicht is dan vind ik hetzelfde. Je gaat dan niet onder de neus van die ander zitten snacken, maar je bent wel vrij om te eten waar je zin in hebt als die ander er niet bij is, je hoeft niet uit een soort totale solidariteit ook op dieet. Dus een zak chips opentrekken als je alleen thuis bent, een kroket of patat in de kantine, uit eten met vriendinnen, iets lekkers voor onderweg, dropjes in het dashboardkastje voor als je alleen in de auto zit, dat moet allemaal gewoon kunnen. Ik vind dan trouwens ook niet dat de slanke partner álles van die leefstijl over zou moeten nemen als de ander wel thuis is, alleen de echte grote verleidingen zou ik niet in huis halen, maar als je gewoon een gezond gewicht en altijd een gezonde leefstijl hebt gehad vind ik niet dat je in het dagelijks leven aan de 20+ kaas en de magere yoghurt moet als die ander dat moet. Ik vind dat je nog wel een normale boterham moet kunnen eten als jij dat gewoon kunt hebben, of een aardappeltje bij je avondeten of een glaasje fris of wat dan ook. Ik vind het iets te ver gaan als de ander ook volledig moet gaan leven als iemand met obesitas.

UN: dit was ook hoe ik het benaderde.

De ene persoon heeft meer aanleg om aan te komen dan de andere, of er is bijv. sprake van een medische aandoening. In beide gevallen zou ik denken: rot voor je, maar ik ga hierdoor niet onbeperkt mij aanpassen.

Er zijn ook mensen die verslaafd zijn aan eten en/of gaan eten bij een bepaalde gemoedstoestand. In deze gevallen zou ik mijn partner wel ondersteunen in hiervoor goede/professionele hulp vinden, maar ik zou dan geloof ik nog steeds niet zijn probleem dat van mij maken op den duur. Daarmee bedoel ik dat ik mijn partner niet altijd en overal maar ontzie en ik was benieuwd naar hoe jullie hierover dachten.

Kleine update.

Ben onwijs trots op m'n vent!
Sinds hij bij de dokter is geweest drinkt hij heel veel water, geen fris meer en geen bier. Hij snaait niet meer.
In het weekend drinkt hij nog wel eens een biertje en een glas cola zonder suiker.
Als hij in de avond trek heeft kookt hij een ei of eet hij wat walnoten.
Ook sport hij 2x in de week. En met resultaat... al zeker 5 kilo kwijt!
Zijn zachte flubber buik is al een stuk minder. Hij zit onder de 100 kilo nu.
Ben echt super trots op hem!

Wauw wat knap!

Wow wat super knap! Mooi dat je ook zo trots op hem bent, deel dat maar lekker met hem

Wat goed van hem!

Wat goed zeg!

Wat fijn, Kwak! Mooie opsteker ook.

Wat goed zeg!

Wat goed zeg!

Wat goed!

Wat is hij goed bezig Kwak!

Ben wel benieuwd of hij het moeilijk vindt of niet!

Un, nee hij vind het niet moeilijk. Hij vind het heel erg meevallen. Hij heeft de knop volledig omgezet lijkt het.

Wat goed om te lezen!