Wow lente 2017 duurt nog wel even ja. Ik wil ook graag 'even snel' trouwen, maar mijn vriend niet. Die wil een bruiloft

Ok, rammelaar meld zich. Maar hier is het nog niet zeker dat er nog een kleintje van ons samen komt. Ik merk dat ik het verschrikkelijk graag wil en dat in mijn babywensbubbel alle tegenargumenten verbleken.
Het helpt ook niet meer dat mijn schoonzusje zwanger is van de derde en mijn zusje van haar eerste, oh wat zou ik er voor geven om tegelijk zwanger met ze te zijn.

Maar goed, we hebben al twee kinderen en eigenlijk vinden we twee allebei wel een mooi aantal. Alleen er is ook een wens voor een derde, een kindje van ons samen, nog een keer die babytijd meemaken en er nu wél optimaal van kunnen genieten, dragen, borstvoeding geven, een klein hummeltje in onze armen houden van ons samen.
Kortom alle romantische ideeen zijn er.

Nadelen: ik vind het met twee bij tijd en wijle al ontzettend pittig. Lo. is geen makkelijk meisje, zeker niet om 'stiefmoeder' van te zijn. Lu. is actief en ondernemend maar wel lief en ontzettend zorgzaam.
Kans is ook groot dat we nog zo'n hittepetit krijgen want J. en ik hebben allebei ADHD en genoeg karakter. Kan ik dat aan? kunnen wij dat samen aan? Nu staat Lo. met haar gedrag toch nog best vaak tussen ons in, hoewel dat sinds we hulp hebben ingeschakeld wel wat beter gaat.
En nog een gedachte die bij mij toch wel mee speelt...kan ik dat alléén aan. Want eerlijk is eerlijk, ik ben best bang dat het straks gewoon nog een keer gebeurd.
Oh en dan moeten we een nieuwe auto maar goed misschien is dat ook wel een voordeel .
Ik zit in therapie, dat duurt nog maximaal 9 maanden dus dat zou dan daarna moeten worden.
Maar dan zijn de kinderen al 4 en 5 en wordt het leeftijdsverschil wel erg groot, dan beginnen we dus helemaal opnieuw met het babygebeuren terwijl we als de kinderen wat ouder zijn graag mooie reizen willen gaan maken.
Het kost geld, op zich geen probleem, maar het zou wel fijn zijn om een wat grotere financiële armslag te krijgen met name ook omdat ik mijn inkomen waarschijnlijk kwijt raak.
Ik wil na/tijdens mijn therapie mijn werk als illustrator oppakken, maar de vraag is of zwangerschap niet te veel roet in het eten gooit.
Bij Lu. kreeg ik heftige zwangerschapsvergiftiging en ben ik met 35 weken ingeleid, omdat ik een nieuwe partner heb is de kans tamelijk groot dat ik het weer krijg en moet ik me gelijk melden bij de gynaecoloog.

Kortom, eigenlijk wil ik gewoon nu beginnen maar de lijst tegens is best wel lang. In mijn hoofd allemaal overkoombaar, maar misschien is dat iets te veel in de rammelstand denken. Mijn vriend is in elk geval niet van plan er nu al een beslissing over te maken. Heel frustrerend.

Oh ja en er moet waarschijnlijk ook nog eerst getrouwd worden, maar goed dan moet hij me A. eerst maar eens vragen (hij heeft me laatst bekend dat hij dat van plan is) en B. moet hij maar eens over die ouderwetse ideeën heen stappen vind ik. Geloof overigens dat hij daar wel mee zou kunnen leven. Maar er moet wél een flinke bruiloft komen want daar fantaseert hij nu al lustig op los.

Moeilijk Pompoen als je gevoel en verstand nog niet op 1 lijn liggen.. Geef het idee even tijd, op een gegeven moment weten jullie vast wel wat te doen.

Ja op zich ben ik er vrij rustig onder, nu is niet het moment, dat is duidelijk. Het feit dat het nog open ligt als een optie geeft hoop voor de toekomst, ik hoop dat we er dan wel aan toe zijn, verstandelijk gezien, maar anders ben ik vastbesloten gelukkig te worden met het gezinnetje wat we nu hebben.
Ik heb ook al gezegd dat ik nooit ivf of iets zal gaan proberen als het niet lukt, ik weet niet hoe dat stand houd als puntje bij paaltje komt, maar voor nu denken wij er allebei zo over. We hebben twee mooie gezonde kinderen, allebei eentje als je het zo wil bekijken, een baby erbij daar wil ik mijn geluk niet van laten afhangen.

Wij hebben inmiddels zo'n beetje besloten rond begin 2017 te beginnen, misschien niet gelijk in januari, maar ik denk wel ergens in het eerste kwartaal (dus ik vind het ook wel heel leuk dat er al een "voor een kindje in 2017"-topic geopend was). Hoe staat het er bij jou voor dan Burn?

Ik ben gestopt met de pil, slik foliumzuur en zit nu in de 'go-with-the-flow-fase.' Let niet op wanneer ik vruchtbaar ben ofzo, we zien het eerst allemaal wel.

Leuk Sonly!

Moeilijk Pompoen, hopelijk geldt 'komt tijd, komt raad' (ofzoiets ) voor jullie!

Pompoen, of het wel of geen tijd is voor een kindje van jullie samen moet je natuurlijk samen beslissen. Maar ik wil je wel even zeggen dat ik zeker weet dat jij een net zo'n fantastische moeder gaat zijn voor een eventuele baby, als dat je nu bent voor je 2 kindjes. Voor mij ben jij op de een of andere manier echt een gigantische oermoeder!

O, het rammelt hier ook echt enorm, maar ik probeer er niet teveel mee bezig te zijn, over na te denken of over te praten op dit moment. Hoewel dat best lastig is met een neefje van 4 maanden. Het gaat momenteel even niet zo lekker met mijn vriend, waardoor dit even geen prioriteit heeft, helaas. Al hoop ik wel ergens in 2017, ik word 30 dat jaar en dat voelt toch wel een beetje als een 'ding' voor mij.

Oh Katie! Dat snap ik helemaal, want ik word over twee weken 30 en dat voelt ook heel raar eigenlijk zo kindloos en zwangerloos.. maar ach, we worden gewoon weer een jaartje ouder

Hier nog een! We willen graag maar financieel (en eea te verbouwen in huis) komt het nog niet gelegen. Dus, wua gevoel zijn we er klaar voor maar qua verstand weten we dat het beter is te wachten. Ik hoop dat het 2017 wordt!

Dat van het 30 worden is ook wel herkenbaar ja, ik word in januari 30 en stiekem lijkt het me wel grappig om op m´n verjaardag m´n spiraal te laten verwijderen.