Gedicht over mijn zieke zoontje
Kijkend naar jouw mooie snoet
Je ogen die blijven stralen
Waarom gaat het nu niet goed
Het voelt soms alsof we falen
Wat rot is dit ziek zijn
Maar je slaat je er telkens dapper doorheen
Bloedprikken, vind je echt niet fijn
Ballonnen en prikdiploma's, daarvan ontbreekt er helaas geen
Weer een paar uur eerste hulp
Wegen, meten, kloppen, prikken
Je weet alles precies en kruipt niet meer in je schulp
Nee, ze kunnen jou hiermee niet meer laten schrikken
En dan weer wachten, wachten, wachten
Eiwitten is waar het om draait
De zusters zijn gelukkig lief, helpen de pijn verzachten
Ja, je hebt ze flink gepaaid
En dan weer aan de prednison
Geen probleem voor je, die pillen slikken
Dat je dat zo vroeg al kon
Ach ja, je hebt je er maar naar te schikken
Je wangen weer wat boller
Haren groeien waar ze niet horen
Je lijfje helemaal weer wat voller
Je laat het niet toe alles te verstoren
Dokter, waar zitten mijn nieren?
Ik hoor het je nog vragen
Hier, wijst ze bij je aan, daar zitten ze te klieren
Al horen we je nooit klagen
Nu weer elke dag plassen in een beker
En dan je plasje controleren met een toverstok
De kleuren ken je precies, zoveel is zeker
Hiermee neem je nooit een gok
O nee papa, mama, ik heb donkergroen
Dat is 4 plusjes, veel te veel
Ik geef je een knuffel en een zoen
Mama, wordt het dan snel weer geel?
Je bent zo'n ontzettend stoere vent
Wat zijn wij trots op jou
Ook al zeggen ze: alles went
Dit went nooit, is dat niet flauw?
Onze grote kerel ga zo door
Laat ze zien hoe sterk je bent
Zet je beste beentje voor
Onze lieve, stoere, grote vent!
03-06-2013