Ik ken de Linnaeshof niet maar als ik op de site kijk dan is het meer een soort attractiepark? Daar zou ik mijn kinderen ook niet zomaar alleen heel het park rond laten gaan. Zeker mijn zoon niet. Als mijn dochter met een vriendin zou zijn dan zou ze al wel wat verder/meer mogen en zou ik een tijd en plaats afspreken wanneer/waar we elkaar weer zien.
Mijn zoon heeft geen zwemdiploma dus hij zou sowieso niet door heel dat park mogen rondlopen, ik vind hem ook nog te klein om dat te mogen.

Oh nee, bij Lineaushof zou ik dat echt niet goed vinden hoor. Dat is toch veel te groot? Ik wil ze bij zoiets sowieso kunnen zien. Bij ballorig, speelkasteel etc mogen ze wel hun gang gaan (I en N) maar ik wil wel dat ze het aangeven als ze daar naar buiten gaan. Dan neem ik A ook mee naar buiten zodat ik hun vanaf een afstandje ook nog gewoon in de gaten kan houden. In het H'bos moeten ze ook gewoon binnen het hekwerk blijven van de speeltuin waar we zijn. En thuis voor de deur.

Het ligt natuurlijk heel erg aan de leeftijd van het kind hoe vrij je het kunt laten. Maar eigenlijk vind ik dat je ze ten alle tijde in de smiezen moet houden. Bij een kind van 10 hoef je er niet naast tw blijven zitten maar wel in de gaten houden. Wij waren laatst in een indoor Speeltuin. Pa lag gewoon op een loungebank te slapen en die koters maar klieren. Dat vind ik dan zo asociaal van zo'n vader. In Linneaushof mag f van mij nooit alleen over het spoor. Hij moet in het kleine gedeelte blijven. En dan nog blijf ik in de buurt.

Ik laat hem steeds meer z'n eigen gang gaan. Hij is nu 4 en gisteren was ik met hem bij het pierebadje in het vondelpark, ik lig dan lekker te lezen en hij is in het water of in de speeltuin bezig. Voordeel is wel dat hij nooit rare dingen doet, niet wegloopt, geen ruzie maakt etc. Af en toe lokaliseer ik hem natuurlijk maar ik maak me om hem eigenlijk weinig zorgen.

Als mijn dochter 10 jaar is dan ga ik haar niet meer de hele tijd in de gaten houden hoor, dat doe ik nu al niet en waarschijnlijk ben ik er op die leeftijd meestal ook gewoon niet meer bij. In wat grotere speeltuinen weten de kinderen waar ik zit en het grootste deel van de tijd zie ik ze dan helemaal niet.
Als ze dan gaan klieren (ik weet heel zeker dat ze dat niet doen maar goed), dan zie ik het niet maar ga ik ervan uit dat degene die er last van heeft ze erop aanspreken. Dat doe ik zelf ook met klierende kinderen waar ik last van heb.

Oh dat is echt afhankelijk van de dag, waar we zijn, hoe druk het daar is, hoe de bui is van de kinderen en van mij.

Het ene moment hoeven ze in de stad echt geen hand te geven, tijdens een drukke winkel dag moet zoon dat wel, en tijdens een braderie moet dochter het ook.
Zo werkt dat ook in pretparken. Afhankelijk van de drukte, overzicht etc zijn de regels de ene keer strenger dan een andere keer.

Mijn zoon is net 6 en die mag in een grote speeltuin zijn gang gaan. Meestal blijft hij ook uit zichzelf bij ons in de buurt. Vandaag zijn we naar een grote speeltuin geweest aan het water. Dan mag hij overal komen behalve aan de rand van het water en dat doet hij dan ook. De jongste moet ik gewoon altijd en overal nog in het zicht hebben. Als we bijv. bij een dierentuin zijn moet hij wel bij ons in de buurt blijven. Dan is de kans op verdwalen groter.

Als we in de stad/braderie enz zijn en het is druk dat moet de oudste altijd mijn hand of de kinderwagen vasthouden. De jongste moet dan van mij in de kinderwagen zitten.

Afhankelijk van waar we zijn, mogen ze hun eigen gang gaan. We zijn nu bij de steenuil en daar hoppen ze van zwembadjes, naar binnen, naar de koeien, naar de zandbak en weer terug in de zwembadjes. Maar goed, we komen hier zo'n 2/3× per maand en het is vrij overzichtelijk.

Ze mochten op vakantie ook naar de grote speeltuin. Wij waren dan in het restaurant of op het terras.

Onze kinderen zijn overigens bijna 5 en 6 1/2. Beide zijn geen weglopers maar ik blijf wel altijd in de buurt.

Ik heb echt een hekel aan ouders die nergens te bekennen zijn. In geen wegen of velden. Weken terug was ik ook bij Linnaeushof, hels druk eerste vakantiedag en 30 graden. Ik blijf bij mijn kind maar een kind van een jaar of 5/6 bleef hangen met zijn voetje bij het zwembad, klapte keihard op de betonnenvloer, maakte echt een rare smak en tand door zijn lip(wat dus als een rund bloedde) en het arm van het kind was gewoon gebroken want zo zag het eruit. Ik vond het zo zielig, ik heb het kind overeind geholpen, hij huilde vreselijk van schrik ook en had geen idee waar zijn moeder was... dus een oma van een ander kindje ging met het jongetje zijn moeder zoeken, vrouw kwam na 10 minuten terug, had ze de moeder gevonden Die lag aan de andere kant van t park met een tijdschrift. Kijk ik snap wel dat je je kind vrij laat, maar op zo'n moment wil zo'n kind gewoon zijn moeder, helaas vallen kids wel eens, doen zich pijn.

Of van die schijtvervelende rotjochies van 7/8 die de kleintjes treiteren en die ook ouders hebben die lekker relaxt doen en aan de wijn zitten in een speeltuin. Kan echt niet. Ik zit er bovenop als Julian zich niet gedraagt, zoals gisteren smeet mijn kind met zand naar de kleintjes die daar rustig speelden, nou die wordt gelijk aangesproken. Julian weet echt wel dat dat niet mag, maar toch deed ie het.

Maar als je kind ouder wordt dan ben je er gewoon echt niet meer altijd bij. Mijn dochter mag hier in alle straten rondom ons huis spelen, daar ben ik dan niet bij. Mijn zoon mag ook in zijn eentje naar de speeltuin op de hoek van de straat, ik zie dan ook lang niet alles dat er gebeurt. Mijn dochter is ook wel eens hard huilend naar huis gebracht door andere kinderen omdat ze gevallen was in de speeltuin, dat is heel vervelend maar geen reden voor mij om met mijn dochter van 7,5 jaar mee naar de speeltuin te gaan en daar te gaan zitten.
Ik spreek mijn kinderen ook meteen aan als ze iets doen dat niet mag, maar ik ben er gewoon niet altijd meer bij. Gelukkig zijn ze allebei buitenshuis heel braaf dus gedragen ze zich dan eigenlijk altijd wel. Maar bij kinderen die zich niet gedragen buitenshuis vind ik het niet altijd heel raar als daar geen ouders bij zijn en ik spreek die kinderen er dan zelf wel op aan.

Aan de ene kant snap ik wel dat als je kind wat ouder is, eind basisschool zeg maar, je er niet meer bovenop zit, aan de andere kant is het mijn ervaring dat die kinderen juist ontzettend kunnen klieren bijvoorbeeld in een indoorspeeltuin of zwembad, ik denk juist omdat ze net wat aan de grote kant worden en dan gaan vervelen. Ik erger me er dan wel aan dat er helemaal geen aanspreekpunt is als een stel van die oudere kinderen elkaar met ballen aan het bekogelen is in de ballenbak, of het kinderbadje domineren waardoor kleintjes niet meer lekker kunnen spelen.

Op plekken die we kennen en die redelijk overzichtelijk zijn, zoals het zwembad op de camping en de indoorspeeltuin daar in de buurt, mag Y wel zelf rondrennen, wel wil ik dan dat ze af en toe haar gezicht laat zien en ik ga soms ook even kijken waar ze is en wat ze doet. In een pretpark mag ze nog niet alleen. E heeft sowieso echt toezicht nodig.

Hier ben ik het mee eens. Mijn zoon valt wel vaker als ik er niet bij ben. Dan zijn er andere mensen die hem helpen (op school, of in een speeltuin). En dan komt hij weer bij mij. Ik voel me daar niet vervelend over, ik help ook andermans kindjes overeind als ze zich pijn doen en ik sta er naast. Maar goed ik merk ook wel dat dit groeit met dat m'n zoon ouder wordt.

Nee, ik snap dat je niet elke x bij je kind kunt zijn maar meestal weet een kind van 7 weg naar huis wel vanuit een speeltuin, dit jongetje moest dus samen met een mevrouw die hij niet kent in een speeltuin waar t druk en warm is op zoek naar zijn moeder.

Kids klieren wel eens, moet ook kunnen maar het blijven kinderen. Mijn vriendin verteld gisteren een verhaal dat ze bij een plas was en ineens doorkreeg dat twee grotere jongens een iets kleiner jongetje zowat verzopen en onder water drukte, ze heeft er toen wat van gezegd en dan stopt het wel, maar stel je voor er is totaal geen toezicht van volwassenen. Kan fout aflopen, hoor.

Maar goed tijd terug was er op het nieuws dat kids bij t zwembad gedropt worden en later ergens op worden gehaald. Zo fout.

Heb ik zelf ook meegemaakt, dat ik willens en wetens onder water werd gehouden door twee grotere jongens. Kan nog boos en bang worden bij de herinnering, zoveel indruk heeft dat gemaakt. Ik denk achteraf nog steeds: die spoorden niet. Klieren, oké, maar iemand expres bijna verdrinken vind ik wel heel ver gaan, ook voor kinderen. Maar goed, beetje off-topic.

Kinderen bij het zwembad afzetten vind ik ook fout. Mijn ouders hebben een huisje op de camping en daar zijn wel kinderen van Y's leeftijd die zelfstandig naar het zwembad mogen, maar die kennen dan ook de halve camping inclusief de mensen die er werken, dat vind ik nog een ander verhaal, al mag Y het dan nog niet. Die kinderen zien altijd wel iemand waar ze naartoe kunnen en anders kunnen ze zelfstandig terug naar "huis". Maar bij zo'n groot en onpersoonlijk zwembad vind ik echt niks. Zelfs al heeft een kind zijn diploma's.