Toch gaan voor kindje ondanks erfelijke handicaps?
Al met al een behoorlijk vergroot risico om zelf ook een kindje met handicap te krijgen. Maar ik zou zo ontzettend graag een gezinnetje willen. Ik ben iets meer dan 2 jaar geleden met de pil gestopt, omdat ik liever geen hormonen meer wilde slikken. Sinds begin dit jaar ben ik er wel uit dat ik graag een kindje zou willen en toen ik dit echt zeker wist heb ik het met mijn vriend besproken (dit was een week of 6 geleden). Hij moet er nog over nadenken, ook vanwege deze risico's. Ik ben sinds 2 weken foliumzuur aan het slikken in overleg met de huisarts, omdat je dat beter maanden langer kan nemen dan een paar weken te kort.
Wat zouden jullie doen? Het risico niet nemen of toch die droom achterna met de kans zelf ook een (zwaar) gehandicapt kindje te krijgen? Ik vind het zo rot en ik word er zo verdrietig van als ik er aan denk dat het ons misschien nooit gegeven zal zijn.