Zo laat mogelijk. Met een week of 20. Voor een jong kind duurt het zo onvoorstelbaar lang!

Eens met exo. Mijn oudste was nog net geen 4 toen k zwanger was van de derde. Ze wist het al gauw door ziekenhuis afspraken en omdat volwassenen die het wisten tegen haar zeiden "leuk dat mama een baby krijgt". Voor haar heeft het enorm lang geduurd (en dan is onze jongste nog met 38+2 geboren).

Wij vertellen het na de eerste echo dus met 7/8 weken. Natuurlijk duurt het dan nog lang voor een kind. Vind het niet leuk als iedereen het weet en erover praat terwijl mn kind het nog niet weet. Opa en oma en anderen mensen gaan toch vragen hoe leuk het wel niet is dat er een broertje of zusje in mama haar buik zit.

Zo laat mogelijk. Duurt anders echt veel te lang voor een kind. Dus iedere dag dat je het vertellen uit kunt stellen zou ik aangrijpen.

Wij hebben het onze dochter verteld toen ik een week of 7 zwanger was. Zij was de eerste die het nieuws te horen kreeg en zo kreeg ze het dus ook van ons te horen. Ik zou het niet leuk vinden dat iedereen het al weet en zij niet, of nog vervelender: dat andere mensen tegen haar over de baby zouden beginnen. Dat ze dan wat langer moest wachten nam ik op de koop toe. Dat wachten gaf hier trouwens ook helemaal geen problemen.

Onze oudste is natuurlijk al een stuk ouder (bijna 6 nu) maar we hebben juist heel bewust ervoor gekozen om het haar als allereerste te vertellen. We hebben de eerste echo bij 7 weken afgewacht en daarna hebben we het haar verteld.
We vonden dat zij dat 'recht' had als grote zus, plus dat ik het inderdaad ook echt niet leuk had gevonden als ze het per ongeluk via iemand anders zou hebben gehoord.
Dat snoetje toen we het vertelde hadden we voor geen goud willen missen

Met twaalf weken. We wilden het niet eerder vertellen maar ik was blij toen we het eindelijk konden vertellen. Hij snapte er niks van dat ik al zo lang ziek was en zo konden we het uitleggen.

-

Wij hebben het onze dochter verteld na een goede echo geloof ik, ze was 2 jaar en 4 maanden toen ik zwanger bleek. Ik vond het juist wel handig dat ze het wist, zo konden we haar zelfstandiger maakte en snapte ze ook waarom. Ze heeft zelf dr spenen destijds doorgeknipt omdat spenen voor haar zusje waren, etc. Heb ook niet het idee dat het heel lang heeft geduurd voor haar eigenlijk.

Ik heb natuurlijk geen oudste, maar mijn neefje was ruim 2 (bijna 2,5) toen ik zwanger bleek en hij wist het al vrij snel. Wij hebben hem steeds gezegd dat het nog heel lang duurt en dat begrijpt hij ook gewoon. Telkens als ik hem zie zegt hij: Eerst moet mama nog jarig zijn, dan ben ik jarig, dan nog m'n broertje en dan kan de baby komen toch? Inmiddels is z'n mama jarig geweest, dus misschien dat ie nu een beetje ongeduldig gaat worden, maar hij begrijpt het volgens mij echt prima.

Met een eigen kindje is dat waarschijnlijk toch anders, maar wachten tot 20 weken lijkt mij onmogelijk. Alleen al omdat ik na een week of 10 al een zwanger buikje ontwikkelde, maar ook omdat je het er thuis toch wel over hebt. Als je kindje nog klein is dan is dat niet zo erg, maar vanaf een jaar of 2,5-3 hebben ze dat volgens mij vrij snel door.

Hier wist N. het dezelfde dag dat wij het wisten, wij vonden het onzin om te wachten. Er kan altijd iets gebeuren in de zwangerschap we zijn liever eerlijk naar onze kinderen en als mensen het in de omgeving het al weten vind ik het een beetje krom dat onze eigen dochter het niet eerder zou weten. N. begreep het ook prima.

Wij hebben het verteld na de eerste echo. We hebben verteld dat hij grote broer werd en een broertje of een zusje kreeg en dat die in mama's buik zat. Hij was toen net 3 toen we het hem vertelden. Overigens heeft het voor hem niet té lang geduurd. Hij vroeg wel geregeld of de baby nog in mama's buik zat en of de baby nog niet geboren was, maar hij nam er dan ook genoegen mee als wij zeiden dat de baby nog eventjes in mama's buik moest blijven zitten.

Als je het zo laat mogelijk wilt vertellen: hou er rekening mee dat er altijd mensen in je omgeving zijn die (met de beste bedoelingen) wat aan de oudste laten vallen. Wij op het werk bespreken de zwangerschap van ouders ook wel eens met de kinderen (van wie de moeder zwanger is). Ik vind het ook altijd lastig te peilen hoor, ik begin er pas over als ik zeker weet dat de oudste het al weet, maar er zijn zo collega's die het er zomaar uit floepen. 'Wat hoor ik nou, heeft jouw mama een baby in d'r buik, wat leeeeuukkk!' Het zou jammer zijn als ze via een ander horen dat ze grote broer/zus worden.

Wij hebben het verteld voordat we voor de echo naar de vk gingen en ze mee ging. Dat was met 13 weken.
Mijn ouders en schoonouders wisten het al wel eerder, maar hebben het er niet met L over gehad.

Van tevoren hadden we eigenlijk bedacht om het eerst aan L te vertellen en dat zij het dan aan de opa's en oma's zou vertellen. Maar dat liep door omstandigheden anders.

We hebben het verteld toen we een goede termijnecho hadden. L. was toen ruim 2 en besefte het niet helemaal. Bij deze zs beseft ze het heel goed. Onze ouders wisten het al eerder en hielden tov haar, hun mond. Wij vonden het fijn haar dit in alle rust te kunnen vertellen en inderdaad volgden reacties naar haar toe al heel snel. Ze was toen 3,5. En uiteindelijk duurt alles lang. 5 maanden duurt lang, maar 2 maanden ook. Dat overzicht heeft ze nog niet. Wij hebben ook ahv verjaardagen duidelijk gemaakt wanneer de baby ongeveer komt.

Ik wacht in ieder geval een echo af, en ga het dan wel vertellen. Ik kan t er nu met anderen ook over hebben (bijv toen mvm langs kwam), want de woorden zwanger en in verwachting weet zij nog niet.

Nou, heb vandaag een oorzichtige poging gedaan. Dat ging zo;
Ik; we gaan vandaag even naar t dorp wandelen
Zij; wel met de kinderwagen?
Ik; nee, met de buggy, kinderwagen is gepoetst en opgeruimd
Zij; waarom?
Ik; voor de baby
Zij; welke baby?
Ik; in mijn buik.
Zij lacht een beetje, en zegt; nee jij hebt geen baby in je buik
Ik; jawel hoor, straks krijgt mama een dikke buik
Zij trekt mn trui omhoog, kijkt naar mn buik en zegt; zie je wel, zit geen baby in

Voor zover de poging ;)

Wij hebben het zo'n 2 weken geleden verteld. Rond de 17 weken. Ze snapt het ook al heel goed en begrijpt dat het nog heel lang duurt. Ze zegt er verder zelf ook noet zoveel over. Ze is 4 dat scheelt natuurlijk ook wel.