Wat R en S doen is vooral gevaarlijke capriolen uithalen. En volgens mij niet om stout te zijn/ uit te proberen maar omdat ze alles willen ontdekken. Ik moet continu opletten. Ze klimmen overal op, en ze gebruiken stoelen om bijvoorbeeld op de tafel, aanrecht of schouw te klimmen. Er wordt helemaal niet meer met speelgoed gespeeld. Wat zou dat fijn zijn als ze op het speelkleed een torentje zouden bouwen of een puzzel zouden maken.

Driftaanvallen hebben ze wel, maar die zijn nog aandoenlijk. Ik reageer er niet op en een halve minuut later kan er alweer geknuffeld worden. Kraamvisite, steeds mensen in huis die ze niet goed kennen vinden ze niet fijn. Dan hangen ze aan mijn been en willen ze opgetild worden. Als bezoek dichtbij komt begint S wel heel hard te huilen.

.

Ik ga dit topic steeds doorlezen als hij zeer vermoeiend is.

Hoewel ik wel smakelijk heb gelachen om de uitgeschreven gesprekken. Meer graag daarvan haha.

Hier een week moeizaam slapen, veel paniek, aan mij vastklampen bij naar bed gaan/in bed liggen, maar nu inderdaad elke dag wel een nieuw woord erbij, lijkt ook een stuk helderder.